Θεατής: The Encounter του Simon McBurney στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Όλα ξεκίνησαν από ένα βιβλίο που διάβασε προ εικοσαετίας ο McBurney, συνιδρυτής των Complicite, και δεν μπορούσε να βγάλει από τον νου του.

Η αληθινή ιστορία ενός φωτορεπόρτερ, του ΜcIntryre, που χάθηκε στα τροπικά δάση του Αμαζονίου κατά τη διάρκεια μιας αποστολής του National Geographic, όπως καταγράφηκε από τον Ρουμάνο συγγραφέα Petru Popescu (Amazon Beaming), αποτέλεσε το έναυσμα για το αυτό το δίωρο ταξίδι στον μυστηριώδη κόσμο της ζούγκλας, αλλά και τον ενδότερο, αυτόν της συνείδησης και του αυτοπροσδιορισμού.

Την περιπέτεια αυτή ανέλαβε να μεταφέρει επί σκηνής ο ίδιος ο McBurney, παρουσιάζοντας την παραγωγή The Encounter, (επανα)συστήνοντας επί της ουσίας την ομάδα σε κάτι ολότελα καινούργιο, δεν προσδιορίζεται με ακρίβεια ως θεατρικό ανέβασμα, ίσως ο όρος performance περικλείει τα περισσότερα από το πρωτότυπο θέαμα που παρουσιάστηκε.

Κάνοντας πράξη το όνομά τους (complicite = συνενοχή) η ομάδα, με αυτήν της ειδικά τη δουλειά, μοιάζει να υπογράφει ένα μυστικό συμβόλαιο με το κοινό, με στόχο να ενεργοποιήσει με τρόπο διαδραστικό, εξόχως βιωματικό, τους αισθητήριους μοχλούς του. Σε αυτήν την άτυπη συμφωνία το μόνο που ζητά από τους θεατές είναι να φορέσουν ακουστικά για να απολαύσουν μέσω της τελευταίας τεχνολογίας ένα ταξίδι στην άκρη της γης, ταξίδι με αφετηρία ομαδική και ταυτόχρονα πορεία προσωπική.

Με παιγνιώδη, πειραματικό τρόπο, γίνεται η έναρξη – εισαγωγή στον θαυμαστό κόσμο του ήχου, στις τεχνολογικές του ιδιότητες, που κατάλληλα συντονισμένες μετατρέπονται σε ασυνήθιστες δυνατότητες ως πρωτάκουστες ικανότητες.

Πίσω στην ιστορία, λοιπόν, ο φωτογράφος διασώζεται από μια ομάδα ιθαγενών, μυείται μέσω ακατάληπτων τελετουργιών σε έναν νέο κόσμο, στον κόσμο της φυλής, εισάγεται σε μια αλλοπρόσαλλη κατάσταση, όπου πραγματικότητα και όνειρο συγχέονται. Οι αρχέγονες καταστάσεις οδηγούν στον σύγχρονο πολιτισμό και αντίστροφα.

Το κοινό, αν και δε βλέπει εικόνες αντίστοιχες, ζει έντονα την κάθε στιγμή, με τη συνδρομή και της πιο παραμικρής ηχητικής λεπτομέρειας. Με ήχους πιστούς πλάι του, συνοδοιπορεί στο τροπικό δάσος, παρακολουθώντας σε απόσταση αναπνοής τον ήρωα που αγκομαχά για σωτηρία ανάμεσα σε φυσικά εμπόδια αλλά και στα αναμενόμενα ψυχικά σε αυτό το περιπετειώδες ταξίδι.

Μεταπτώσεις σωματικές και ψυχικές, διαλείμματα και μεταφορά σε έναν κόσμο τρυφερότητας (οι ολοζώντανες συνομιλίες του πρωταγωνιστή με το μικρό του παιδί -θαρρείς ότι κάθεται στην διπλανή θέση- από τις συγκινητικότερες στιγμές) δημιουργούν ένα μυσταγωγικό κλίμα, χωρίς προηγούμενο, καθηλωτικό.

Ακόμα και αν σε μέρη της η ιστορία γίνεται δυσδιάκριτη ως προς το νόημά της, ίσως και επαναλαμβανόμενη, από ένα σημείο και μετά αυτό έχει ελάχιστη σημασία, αφού πρωταρχική είναι η συμμετοχή στο ταξίδι αυτό, το αίσθημα ότι αγγίζουμε τη φύση, την κουλτούρα, τον χρόνο, το παρελθόν, τα μύχιά μας.

Ο McBurney επί σκηνής κεντάει. Έχοντας ως μόνα μέσα λογής λογής μικρόφωνα, περιφέρεται, τραντάζεται, δίνει σάρκα και οστά σε όλους τους αφανείς ήρωες, φέρνει εμπρός μας ολάκερο τον κόσμο του Αμαζονίου. Έναν κόσμο που δεν απλώνεται έτοιμος ενώπιον μας, ο καθένας από μας καλείται να τον συνθέσει και να τον αναδημιουργήσει. Ο καθένας θα δώσει πνοή σε ό,τι ακούει, ο ήχος αποκτά κατευθυντήρια, δημιουργική, υπέρτατη διάσταση.

Έχοντας ήδη αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές στο Εδιμβούργο, όπου πρωτοανέβηκε η παράσταση πέρσι το καλοκαίρι, και σε κάθε μέρος που έχει περιοδεύσει, το Encounter ήρθε να μαγέψει και το ελληνικό κοινό με τρεις sold out παραστάσεις, κάνοντας τους θεατές που κατάφεραν να εξασφαλίσουν εισιτήριο, να αισθάνονται τουλάχιστον τυχεροί που έζησαν μια τέτοια εμπειρία.

Μια ανεπανάληπτη στιγμή, που ξεφεύγει από τα θεατρικά όρια και που άλλο να την ζεις και άλλο να τη διηγείσαι.