Γιάννης Χριστοδουλόπουλος: παρουσιάζει μουσικό show σε καθεδρικούς ναούς στην Ευρώπη

Στο Φουαγιέ του Θεάτρου Παλλάς, ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος γεμάτος ενθουσιασμό και προσμονή, μας παρουσίασε το τολμηρό πρότζεκτ που πρόκειται να ταξιδέψει σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και μοιράστηκε μαζί μας τις προσδοκίες και την αγωνία του γι’ αυτή την μοναδική παράσταση.

Σε μια εποχή που η επικοινωνία διαχέεται προς κάθε κατεύθυνση, ο συνθέτης και performer φέρνει τον δημιουργό και τους θεατές ακόμα πιο κοντά, με σκοπό να τους μεταφέρει στην καρδιά της μουσικής. Το καταλληλότερο περιβάλλον για να διεξαχθεί μια τέτοια ένωση μεταξύ κοινού και δημιουργού είναι ένα μέρος το οποίο επιβάλλει αυτού του είδους τη μυσταγωγία όπως οι καθεδρικοί ναοί. 

“Όταν ταξίδευα μικρός και έβλεπα τους χώρους αυτούς, πάντα μαγευόμουν από την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και την υπέροχη ηχητική. Έμπαινα μέσα και όταν έβλεπα τον χώρο μου έπαιρνε την ανάσα. Φανταζόμουν τον εαυτό μου να παίζει εκεί. Αυτό υπήρχε για χρόνια στο μυαλό μου μέχρι που η Celdi Partners, μια εταιρία που εδρεύει στο Λονδίνο, ήρθε να πάρει αυτή την ιδέα και να στήσουμε μαζί αυτό το πρότζεκτ” λέει ο συνθέτης εξηγώντας πως προέκυψε η ιδέα της παράστασης. 

Τα Cathedrals γενικά είναι μία επαναφορά και μία άλλη οπτική κοινού και καλλιτέχνη, προσπαθώντας να φέρει το κοινό λίγο πιο κοντά στον δημιουργό και να βιώσουν μαζί πως γεννιέται η δημιουργία. Αυτό έχει να κάνει με τα συναισθήματα μας εξηγεί: “Εκείνη την ώρα αυτό που αντιλαμβάνεται η κεραία μου, το παίρνω και το κάνω μουσική μπροστά στα μάτια του κοινού, προσδοκώντας να μοιραστώ συναισθήματα με ανθρώπους που δεν ξέρω αλλά θα τους γνωρίσω σε βάθος, μέσω της ανταλλαγής των συναισθημάτων“.

Η πρωτοποριακή μουσική παράσταση Cathedrals εκτυλίσσεται σε δύο μέρη: Στο πρώτο μέρος, ο συνθέτης εκτελεί ζωντανά δικές του συνθέσεις για τον κινηματογράφο, θέματα για πιάνο, αυτοσχεδιασμούς πάνω στη σύνθεσή του για το σήμα των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004 και θέματα ειδικά γραμμένα για τη συγκεκριμένη παράσταση. Παρουσιάζει επίσης, δικές του μεταγραφές αριστουργηματικών κλασικών έργων από μεγάλη ορχήστρα μόνο για ένα πιάνο. Ακόμη θα συμμετέχουν σε κάθε παράσταση διάφοροι μουσικοί και ερμηνευτές απ’ όλο τον κόσμο. Στις 22 Απριλίου, η Κατερίνα Μηνά μία Ελληνίδα σοπράνο που είναι πολύ γνωστή και διαπρέπει στο εξωτερικό, θα ερμηνεύσει μία άρια, ειδικά για την συγκεκριμένη παράσταση του Λονδίνου. 

Στο δεύτερο μέρος, συνθέτει αυτοσχεδιαστικά μπροστά στο κοινό, μουσική που μεταφράζεται σε συναισθήματα, τα οποία τη δεδομένη στιγμή εκμαιεύει από το ίδιο το κοινό. “Αυτό θα υλοποιείται με τέσσερις εθελοντές απ’ το κοινό, στους οποίους θα ανακοινώνω από πριν τι πρόκειται να γίνει και στους οποίους θα ορίζω κάποιο ρόλο (χαρά, λύπη, θυμό). Αυτοί οι τέσσερις θα είναι άμεσα συνδεδεμένοι με το κοινό και θα αντιπροσωπεύουν ο καθένας από ένα group (χαράς, λύπης, θυμού) κι ανάλογα θα τα επικοινωνούμε μουσικά και ενεργειακά στο κοινό. Έτσι θα δημιουργείται μία μοναδική σύνθεση, η οποία γίνεται εκείνη τη στιγμή και δεν επαναλαμβάνεται, απλά θα ηχογραφείται για να την έχουμε στο αρχείο και ίσως κάποια στιγμή μοιραστεί και στους ανθρώπους που είναι εκείνη την ώρα εκεί“.  

Στόχος του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου και της Celdi partners productions είναι να παρουσιάσουν τη μουσική παράσταση Cathedrals σε όλη την Ευρώπη, δημιουργώντας μία μοναδική εμπειρία.

_{Κατερίνα Παναγιωτάκη, Υπεύθυνη Επικοινωνίας και Γιάννης Χριστοδουλόπουλος}

Όπως μας αποκαλύπτει ο ίδιος, τρεις παράγοντες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να γίνει αυτό: “Ο ένας ήταν το βιογραφικό μου και η σύνθεση του μουσικού σήματος των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004, το οποίο είναι παγκόσμια αναγνωρίσιμο και αυτομάτως είχα ένα εχέγγευο. Δεύτερον, η εμφάνισή μου το 2013 στη Royal Opera του Λονδίνου, σε ένα ρεσιτάλ πιάνου, οπότε είχα μία συνέχεια με το Λονδίνο και τρίτον η καταλυτική αποφασιστικότητα και μαχητικότητα της Κατερίνας Παναγιωτάκη και της Celdi partners, μίας ομάδας ατόμων που κατάφερε να επικοινωνήσει αυτό το πρότζεκτ στους άμεσα ενδιαφερόμενους, για να μπορούμε τελικά να ξεκινήσουμε στις 22 Απριλίου στην εκκλησία St. James’ s Diccadilly, μία εκκλησία που έχει δεχτεί από τους R.E.M, την Adele, κλασικά πρότζεκτ, την Φιλαρμονική του Λονδίνου και άλλα πολύ μεγάλα ονόματα“.

Ώστόσο δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στις δυσκολίες που αντιμετώπισαν έτσι ώστε να φτάσουν στο τελικό σκοπό. “Στο εξωτερικό τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, δεν υπάρχει η λέξη «ελαστικότητα», ή «μπορώ» ή το «κάνω». Χρειάζονται εχέγγυα για να σε αφήσουν να μπεις σε τέτοιους χώρους και είναι πάρα πολύ αυστηροί. Είναι σαν τα Μέγαρα Μουσικής, δεν μπορεί να παίξει ο καθένας. Παίζουν τεράστια ονόματα της διεθνούς μουσικής και γι’ αυτό τον λόγο πρέπει να δικαιολογήσεις οπωσδήποτε το αίτημά σου. Στην περίπτωσή μας είδαν το υλικό, το άκουσαν, περιμέναμε και ύστερα αποφάσισαν”.

Πολιτισμός και τέχνες αν δεν είχαν γεννηθεί εδώ, δεν θα είχαν εξαπλωθεί σε κανένα σημείο της γης αυτής που βρισκόμαστε.

Ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος, είναι ένας άνθρωπος που ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και δεν θέλει να την αφήσει για να κάνει καριέρα κάπου αλλού. Παραμένει στις επάλξεις και θέλει από εδώ να μπορεί να επικοινωνεί πράγματα στο εξωτερικό, που πιστεύει ότι αξίζουν, γιατί πιστεύει “πολιτισμός και τέχνες αν δεν είχαν γεννηθεί εδώ, δεν θα είχαν εξαπλωθεί σε κανένα σημείο της γης αυτής που βρισκόμαστε“. Παρ’ όλες τις δυσκολίες που περνάει η χώρα και ενώ βάλλεται από παντού, ο ταλαντούχος συνθέτης δημιουργεί και με υπερηφάνεια όπως λέει, ετοιμάζεται να παρουσιάσει το έργο του στο εξωτερικό, θέλοντας “να δώσει ένα μήνυμα αισιοδοξίας στον πολιτισμό μας“. 

Συναυλίες μέσα σε ναό είναι κάτι αδιανόητο για την ελληνική πραγματικότητα. Ο ίδιος όμως πιστεύει ότι πρωτίστως πρέπει να υπάρχει το κοινό και στη συνέχεια η σκέψη για να το υλοποιήσεις. “Είναι πολύ χρήσιμο να θυμόμαστε ότι υπάρχει μουσική στην εκκλησία και όχι μόνο τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας που ακούμε τους ύμνους. Υπάρχουν αριστουργήματα στην Ορθόδοξη εκκλησία, ύμνοι και τροπάρια, που έχει πατήσει όλος ο πλανήτης πάνω στη Βυζαντινή μουσική, και θα μπορούσε αυτό να ήταν καθημερινά μία συναυλία. Απλά είναι κάτι που δεν το έχουν σκεφτεί. Έχουμε τόσα προβλήματα εδώ να λύσουμε και σε αυτό τον τομέα, που έρχονται σε δεύτερη μοίρα αυτά”.

Καθ’ όλη τη πορεία του μέχρι στιγμής, ξεχωρίζει άτομα για το ήθος τους και για την γενναιοδωρία τους και άλλους για το ακριβώς αντίθετο. Αυτό που έχει αποκομίσει είναι μία μίξη όλων αυτών των εμπειριών, σε αυτά τα 15 χρόνια. “Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ήρθα κοντά, με τους οποίους το 98% είχα και έχω άψογη σχέση, είμαστε ακόμα φίλοι και συνεργάτες.”

Αναμφίβολα η σύνθεση του μουσικού σήματος των Ολυμπιακών Αγώνων αποτέλεσε σημαντικό σταθμό στην όλη πορεία του και είναι κάτι το οποίο αναπόφευκτα τον ακολουθεί. “Στο εξωτερικό είναι κάτι που τους αφορά. Δεν γνωρίζουν το όνομά μου αλλά γνωρίζουν τη δουλειά μου. Είναι δεδομένο ότι κάποιος που θα έρθει και θα διαβάσει το βιογραφικό μου ξέροντας περίπου τι θα ακούσει, ότι θα περιμένει να ακούσει και αυτό. Πρόκειται να αυτοσχεδιάσω πάνω σε αυτό, γιατί το σήμα καθ’ αυτό είναι 1 με 2 λεπτά, οπότε θα κάνω κάποιους αυτοσχεδιασμούς.”

Τα σχέδια δεν σταματούν εδώ για τον ανήσυχο συνθέτη, καθώς τρέχει πολλά πράγματα στην Ελλάδα, όσον αφορά το θέατρο, κινηματογράφο και δισκογραφία, που θα ανακοινωθούν επίσημα στην πορεία. Εξίσου σημαντική είναι και η παρουσία του στις Κάννες στις 15 με 20 Μαϊου, για τη συμμετοχή του σε ένα art-video με τον Θοδωρή Παπαδουλάκη και την Εύη Φωτοπούλου, το οποίο έχει βραβευτεί σε πάρα πολλά φεστιβάλ και θα παιχτεί στις Κάννες, όπου έχουν βραβευτεί κι εκεί. Στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί προς τιμή τους πρόκειται να παίξει ζωντανά, παρουσιάζοντας τη μουσική που έχει γράψει για την ταινία «Ζωντανά».