Θεατής: «Sweet Charity» του Bob Fosse στο Θέατρο Badminton
Εντυπώσεις από το μιούζικαλ του Bob Fosse που παρουσιάζεται στο θέατρο Badminton σε σκηνοθεσία του Chet Walker.
Η Υπόθεση
Αναμφισβήτητα αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα μιούζικαλ του Broadway. Ο Bob Fosse όταν το πρωτοσκηνοθέτησε (1968) είχε ως πρωταγωνίστρια την τότε του σύντροφο -κάνοντας της μάλιστα δώρο το μεγαλούργημά του ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου-, με αποτέλεσμα το φροντισμένο αποτέλεσμα να οδηγήσει σε πολλές υποψηφιότητες Tomy και διθυραμβικές κριτικές. Η ιστορία απλή αφηγείται τις περιπέτειες ενός “taxi girl” σε ένα πολύβουο κλαμπ της Αμερικής ή αλλιώς την ιστορία ενός κοριτσιού που ήθελε να αγαπηθεί.
Tα “taxi girls” τα πλήρωναν οι άνδρες θαμώνες των κλαμπ για τους συνοδεύσουν σε έναν χορό. Η αθώα Charity προσπαθεί να εντοπίσει μέσα σε αυτό το περιβάλλον την αληθινή αγάπη, αλλά οι επιλογές και οι απόπειρές της αποδεικνύονται ατυχείς. Αναζητά το όνειρο, φαίνεται να το βρίσκει για μια στιγμή, εν τέλει όμως δεν μπορεί να ξεφύγει από τη μοίρα.
Η Παράσταση
Τα τελευταία χρόνια η μόδα των μιούζικαλ φαίνεται να βρίσκει πρόσφορο έδαφος και στην Ελλάδα. Το σύνθετο αυτό είδος για ένα επιτυχές αποτέλεσμα προϋποθέτει υποκριτές – χορευτές με φωνητικές επιδόσεις, χώρο κατάλληλα διαμορφωμένο που δε θα θυμίζει αρένα, σκηνικά και κοστούμια επαρκώς σχεδιασμένα. Διαφορετικά κινδυνεύει, όπως στην περίπτωση αυτή, να εξελιχθεί σε φαρσοκωμωδία, με νούμερα -σκηνές απλά για να υπάρχουν, χορευτικά ασύνδετα μεταξύ τους αλλά και με το σύνολο. Και εκεί ακριβώς εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα της δουλειάς αυτής, στην έλλειψη δομής. Αρκετά από τα κομμάτια θα μπορούσαν να λείπουν για να επιτευχθεί η σύντμηση, η πιο στρωτή και αλλεπάλληλη ένωση. Οπωσδήποτε η κύρια ευθύνη είναι σκηνοθετική, που εν προκειμένω στηρίχθηκε σε επιφανειακή προσέγγιση και ρηχό εντυπωσιασμό.
Οι Ερμηνείες
Είναι η τρίτη φορά που το μιούζικαλ αυτό ανεβαίνει στην Ελλάδα. Μετά την Αλίκη Βουγιουκλάκη και την Σμαρούλα Γιούλη ήταν η σειρά της Σμαράγδας Καρύδη να ενσαρκώσει την Charity. Είναι φανερή και δίκαια αναγνωρίσιμη η δουλειά που έχει κάνει για αυτόν τον σύνθετο ρόλο. Κατά την εξέλιξη προσαρμόζεται όλο και περισσότερο, ωστόσο όμως δεν πείθει, η αρχική αίσθηση που δίνεται είναι και αυτή που επικρατεί, αποδεικνύοντας -το αυτονόητο σχεδόν- ότι δεν είναι όλοι για όλα. Στο ίδιο μήκος και οι υπόλοιπες ερμηνείες, δεν προσφέρουν κάτι το ιδιαίτερο.
Το Σύνολο
Μακράς διαρκείας θέαμα, εκλαϊκευμένη αισθητική και απλοϊκό συνολικό αποτέλεσμα.