Λευκοί Ιππότες
Δυνατό δράμα βασισμένο σε αληθινό περιστατικό, που συνέβη το 2007 όταν μέλη της μη κυβερνητική οργάνωσης «Zoe’s Arc» συνελήφθησαν να μεταφέρουν παράνομα, ορφανά παιδιά από το Τσαντ στη Γαλλία, με σκοπό να υιοθετηθούν από Γάλλους πολίτες.
Ο Ζακ, υπεύθυνος της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης (ΜΚΟ) Move for Kids, αναλαμβάνει να μεταφέρει 300 ορφανά, θύματα του εμφύλιου πολέμου στο Τσαντ, στη Γαλλία προκειμένου να υιοθετηθούν από γαλλικές οικογένειες. Τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της αποστολής παρακολουθεί με την κάμερά της η Φρανσουάζ, μια ανεξάρτητη δημοσιογράφος, που έχει προσκληθεί ώστε να επικυρωθεί ο ουμανιστικός χαρακτήρας της επιχείρησης. Βιώνοντας τη σκληρή πραγματικότητα μιας χώρας σε πόλεμο και τις πολιτικές διαστάσεις του εγχειρήματος, σταδιακά τα μέλη της ΜΚΟ αλλά και η Φρανσουάζ βλέπουν τις τακτοποιημένες πεποιθήσεις τους να τίθενται υπό αμφισβήτηση και έρχονται αντιμέτωποι με τα όρια και τις αληθινές διαστάσεις της ανθρωπιστικής παρέμβασης.
Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κάποιος στο φιλμ είναι η δύσκολη συνύπαρξη των δύο αντίθετων κόσμων. Από τη μια δεσπόζει με τον επιβλητικό χαρακτήρα της η σκληρή πραγματικότητα μιας χώρας που ζει τον εμφύλιο σπαραγμό και από την άλλη αναπτύσσονται οι περίπλοκες πολιτικές διαστάσεις του εγχειρήματος των «Λευκών ιπποτών» με πολλές από τις στέρεες και παγιωμένες πεποιθήσεις τους να τίθενται υπό αμφισβήτηση. Με το που πατάνε το πόδι τους στο Τσαντ τα μέλη της ΜΚΟ και η δημοσιογραφική αποστολή, αντιλαμβάνονται ότι η «ζωή εδώ έχει άλλο χρώμα».
Ξαφνικές εκρήξεις, μια αίσθηση απειλής, η μυρωδιά του θανάτου σε κάθε βήμα τους. Όμως αυτοί συνεχίζουν το έργο τους ακόμη κι όταν τους καταδιώκουν εχθρικά τζιπ με τις σφαίρες να σφυρίζουν δίπλα τους. Το γιατί είναι ένα ερώτημα. Το από πού αντλούν δύναμη και κουράγιο ώστε να ρισκάρουν έτσι τη ζωή τους είναι ένα άλλο. Με αμερόληπτη, σχεδόν ντοκιμαντερίστικη ματιά, αλλά και μια διφορούμενη ηθική στάση, ο βέλγος σκηνοθέτης του σπουδαίου «Πέρα από τη λογική», προβαίνει σε μια μελέτη του φαινομένου της υιοθεσίας ορφανών παιδιών από την Αφρική για λογαριασμό δυτικών πολιτών. Η κοφτερή, ουμανιστική ματιά του κατευθύνεται με μεθοδικότητα και δίχως μελοδραματισμούς- παρότι το θέμα «σηκώνει» κάτι τέτοιο- σε μια επίκαιρη γεμάτη συμβολισμούς ιστορία γύρω από το προσφυγικό, το νέο αποικιοκρατικό χαρακτήρα της Δύσης, την ουσία των ανθρωπιστικών αποστολών σε μέρη που μαίνεται ο εμφύλιος.
Εξαίρετη δουλειά έχει γίνει και στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων, με τον σπουδαίο Vincent Lindon («Ο νόμος της αγοράς») να δίνει άλλη μια κορυφαία ερμηνεία στο ρόλο του Ζακ, του υπεύθυνου της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης