Ψεύτης Ήλιος 3: Το Οχυρό

Στο δεύτερο μέρος της τριλογίας «Ψεύτης Ήλιος 2: Η Έξοδος», ανακαλύψαμε ότι ο στρατηγός Κότοφ έχει διαφύγει από το στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου είχε καταδικαστεί, και βρίσκεται να πολεμά τη λαίλαπα της γερμανικής εισβολής, θεωρώντας ότι η γυναίκα του, Μαρούσια, και η κόρη του, Νάντια είναι νεκρές. Βρισκόμαστε πλεόν στα 1943 όπου ο Ντμίτρι Αρσέντιεφ, η αιώνια Νέμεσις του Κότοφ και υπεύθυνος για τη σύλληψη και την καταδίκη του, είναι πλέον ταγματάρχης της KGB. Με διαταγή του ίδιου του Στάλιν αναζητά τον αντίζηλό του μέχρι που φτάνει στο Οχυρό, ένα απόρθητο γερμανικό φρούριο σε σοβιετικό έδαφος, όπου έχει σκοτωθεί πλήθος στρατιωτών στη διάρκεια μιας ατέλειωτης πολιορκίας. Σ’ αυτό το σημείο, οι δύο αντίπαλοι θα βρεθούν αντιμέτωποι για μια τελευταία φορά.

Δύο δεκαετίες μετά τον πολυβραβευμένο «Ψεύτη Ήλιο», ο Νικίτα Μιχάλκοφ ανασυνθέτει και ακολουθεί την οδύσσεια του συνταγματάρχη Κότοφ σε ένα πολεμικό έπος που κόστισε 55 εκατομμύρια δολάρια, καθιστώντας το την ακριβότερη ρωσική ταινία που γυρίστηκε ποτέ. Η υπερπαραγωγή του σκηνοθέτη Nikita Mikhalkov προκάλεσε στη χώρα της αρνητικά σχόλια και έντονη κριτικής τόσο από άλλους σκηνοθέτες όσο και από ανθρώπους της τέχνης. Στόχος τους δεν ήταν τόσο ο υπερβολικά μεγάλος προϋπολογισμός και οι φιλοδοξίες του διάσημου σκηνοθέτη στο να κάνει την μεγαλύτερη ίσως ρωσική εποποιία όλων των εποχών όσο οι πολιτικές πεποιθήσεις και το αντικομμουνιστικό μένος του.