Πρόκειται για μια πρωτότυπη σκηνική ανάγνωση του πολυπρόσωπου θεατρικού αριστουργήματος του William Shakespeare «Άμλετ» σε διασκευή για έναν ηθοποιό. Ο Αιμίλιος Χειλάκης θα βρίσκεται μόνος του επί σκηνής ερμηνεύοντας όλους τους χαρακτήρες της τραγωδίας, στη διαχρονική μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά.
Ο βασιλιάς της Δανίας πεθαίνει και στον θρόνο τον διαδέχεται ο αδερφός του Κλαύδιος, που δεν διστάζει να παντρευτεί τη χήρα του νεκρού βασιλιά, τη βασίλισσα Γερτρούδη. Ο Άμλετ, ο γιος της, βασανίζεται τόσο από τον ξαφνικό χαμό του πατέρα του όσο και από την απόφαση της μητέρας του να ξαναπαντρευτεί τόσο σύντομα. Όταν το φάντασμα του νεκρού βασιλιά εμφανίζεται μπροστά του και του αποκαλύπτει ότι ο Κλαύδιος τον δολοφόνησε, για να τον διαδεχθεί, ο Άμλετ ορκίζεται να πάρει εκδίκηση. Όταν ένα μπουλούκι θεατρίνων παρουσιάζεται τυχαία στο παλάτι, ο Άμλετ αποφασίζει να βάλει τους ηθοποιούς να αναπαραστήσουν μπροστά στον Κλαύδιο τη δολοφονία του βασιλιά, ελπίζοντας ότι έτσι θα αποσπάσει την ομολογία του.
Μέσα σε 75 λεπτά ο Άμλετ, η Οφηλία, ο Κλαύδιος, η Γερτρούδη, ο Πολώνιος, ο Λαέρτης, το Φάντασμα του Νεκρού βασιλιά, ο Οράτιος ζωντανεύουν στη σκηνή από έναν μόνο ηθοποιό, τον Αιμίλιο Χειλάκη, σε μια απόπειρα επιστροφής στα απολύτως βασικά στοιχεία της θεατρικής πράξης. Σχεδόν τετρακόσια χρόνια μετά την πρώτη παρουσίαση του έργου, ο Άμλετ παραμένει μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του παγκόσμιου θεάτρου. Ο ομώνυμος ήρωας αυτής της δημοφιλούς υπαρξιακής τραγωδίας έχει κατά καιρούς γίνει σύμβολο της υψηλής πνευματικότητας, της προσωπικής απόγνωσης, του αδιάκοπου αγώνα για αυτογνωσία, της κριτικής κατά του εθνικισμού αλλά και σύμβολο του πολιτικού ακτιβισμού. Έχει γνωρίσει πλήθος διασκευές από σημαντικούς θεατρανθρώπους όπως ο Peter Brook, ο Robert Wilson, ο Robert Lepage κ.α. αλλά και δεκάδες κινηματογραφικές μεταφορές, ενώ αποτέλεσε εφαλτήριο για παρωδίες, νουβέλες, μελέτες, όπερες και πρωτότυπα θεατρικά έργα βασισμένα στον μύθο του Shakespeare.
Η παράσταση «Μόνος με τον Άμλετ» στο θέατρο Κιβωτός παρακολουθεί την προσπάθεια του νεαρού πρίγκιπα να διανύσει την απόσταση από τη Σκέψη στην Πράξη. Συνειδητοποιώντας ότι το σύστημα αξιών στο οποίο μέχρι τώρα πίστευε και η επίπλαστη ευδαιμονία που μέχρι τώρα απολάμβανε έχουν πια πεθάνει, αναζητάει εναγωνίως έναν τρόπο να διατηρήσει την αξιοπρέπεια και τα ιδανικά του σε μια κοινωνία που ιδεολογικά καταρρέει. Το θεμελιώδες ερώτημα που απασχολεί τον Άμλετ τού σήμερα δεν είναι απλώς το «να ζει κανείς ή να μη ζει» αλλά το «πώς να ζει». Είναι ένας σύγχρονος ήρωας που παρατηρώντας τις κοινωνικές συνθήκες γύρω του δεν βασανίζεται μόνο από το μάταιο της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά κυρίως αναρωτιέται αν είναι προτιμότερο να ζει κανείς άπραγος ή να πεθαίνει πράττοντας.
