Μονάδα Ανακουφιστικής Αγωγής: Μια επίσκεψη στη φωτεινή πλευρά της Iατρικής

Κι επειδή στα χρόνια της κρίσης το δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε άπιαστη πολυτέλεια την ανακούφιση του πόνου- εδώ οι καρκινοπαθείς έζησαν πριν από κάποιους μήνες το απίστευτο σενάριο του να μη μπορούν να κάνουν τις χημειοθεραπείες τους, οι παρενέργειες από αυτές θα μας πείραζαν;

Άλλωστε όπως όλοι γνωρίζουμε ούτε προ κρίσης υπήρχε η πολιτική βούληση για τη θέσπιση ενός οργανωμένου συστήματος «ανακουφιστικής αγωγής» στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα σήμερα είναι όταν κάποιος τολμάει να ψελλίσει ότι χρειάζεται βοήθεια σε αυτόν τον τομέα να εισπράττει μια αντίδραση που κυμαίνεται από το ύφος απαξίωσης ή του οίκτου μέχρι μια διεκπαιρεωτική συνταγή αναλγητικών.

Μέσα σε αυτό το δυστοπικό τοπίο υπάρχει και μια μικρή χαραμάδα φωτός από την οποία ξεπροβάλλουν τόσο αντικειμενική υποστήριξη στους ασθενείς όσο και πολύτιμες πληροφορίες για το τι δικαιούμαστε όταν μετακομίζουμε στη Χώρα της ασθένειας.

Ο λόγος για τη «Μονάδα Ανακουφιστικής Αγωγής Τζένη Καρέζη» (της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού Καποδιαστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών) που λειτουργεί από το 1992 και αποτελεί παράρτημα του Αρεταιείου Νοσοκομείου. Έως και σήμερα στο χώρο της μονάδας έχουν παρασχεθεί υπηρεσίες ανακουφιστικής φροντίδας σε περισσότερους από 10.000 ασθενείς σε πάνω από 70. 000 επισκέψεις.

Οι όμορφοι, φωτεινοί χώροι της μονάδας (το δωμάτιο της ημερησίας νοσηλείας θυμίζει χώρο σε spa) αποπνέουν μια γαλήνη εξαιρετικά σπάνια για δημόσιο χώρο υγείας παρ’ όλό που το τηλέφωνο χτυπά ασταμάτητα από ανθρώπους που καλούν για να αναφέρουν το πρόβλημά τους και να ζητήσουν μια συνάντηση με τους ανθρώπους της μονάδας. Ανάμεσα σε αυτούς που ζητούν ραντεβού είναι και μερικοί πολίτες που τολμούν για παράδειγμα να ψελλίσουν μια χρόνια κεφαλαλγία. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια: η κεφαλαλγία όσο κι αν υποσκάπτει την καθημερινότητά σου φαντάζει αμελητέα ποσότητα την εποχή που κεντρικά νοσοκομεία δεν διαθέτουν μαγνητικό τομογράφο για να εξυπηρετήσουν τους ασθενείς τους.

Όπως ίσως φαντάζεστε και το ίδιο το δημόσιο σύστημα υγείας «πολυτέλεια» τη θεωρεί αυτή την μονάδα γι’ αυτό κι αν επισκεφτεί κανείς το facebook της υπηρεσίας θα δει συχνά-πυκνά προσκλήσεις για εκδηλώσεις και bazaar με στόχο την οικονομική ενίσχυση.

Το monopoli.gr συνομίλησε με την υπεύθυνη της μονάδας κα Κυριακή Μυστακίδου, Καθηγήτρια Ανακουφιστικής Φροντίδας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

«Οι άνθρωποι που επισκέπτονται τη Μονάδα αντιμετωπίζουν συμπτώματα χρόνιων παθήσεων ή νεοπλασματικής νόσου ή συμπτώματα παρενεργειών από την θεραπευτική αγωγή τους. Κλινικές μελέτες που διενεργήθηκαν απέδειξαν ότι η έγκαιρη– από την διάγνωση της νόσου έναρξη της ανακουφιστικής φροντίδας, παράλληλα με την θεραπευτική αγωγή όχι μόνο βελτιώνει την ποιότητα ζωής του ασθενή, αλλά συμβάλλει και στο θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Αυτό έχει ως συνέπεια να μην διακόπτονται οι θεραπείες λόγω παρενεργειών και ο ασθενής να έχει μεγαλύτερες και βελτιωμένες πιθανότητες επιβίωσης.
Σήμερα οι εγκυρότερες επιστημονικές εταιρείες του κόσμου θεωρούν σαν βέλτιστο θεραπευτικό μοντέλο στις κατευθυντήριες οδηγίες και στις συστάσεις τους, την έναρξη της υποστηρικτικής-ανακουφιστικής φροντίδας μαζί με τη κύρια θεραπεία της νόσου, από την διάγνωση.

Μέχρι στιγμής η πολιτεία δεν έχει δείξει τη βούληση να θεσμοθετήσει την ανακουφιστική φροντίδα και να την εντάξει πλήρως στο σύστημα υγείας.
Το οξύμωρο είναι ότι ενώ το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων αυξάνεται συνεχώς δε συμβαίνει το ίδιο και με την ποιότητα ζωής αυτών που νοσούν από χρόνιες παθήσεις. Οι χρόνιες παθήσεις ειδικά μέσα στα χρόνια της κρίσης αυξάνονται κατακόρυφα.

Σύμφωνα με εκτίμηση του Π.Ο.Υ (2011) ο αριθμός των χρονίως πασχόντων στην Ελλάδα που κατέληξαν από τη νόσο τους έφτασαν τους 100.650. Μέσα σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται ασθενείς που νοσούσαν και κατέληξαν από άλλες αιτίες.

Όμως, σύμφωνα με οικονομικές μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί σε χώρες που διαθέτουν δομές ανακουφιστικής φροντίδας, η έγκαιρη ενσωμάτωσή της στην κλινική πρακτική συμβάλλει στη μείωση των δαπανών υγείας, αποσυμφορίζει τις κλινικές των νοσοκομείων, και βελτιώνει την ποιότητα ζωής τους ασθενούς και της οικογένειάς του, μέσα από την καλύτερη παροχή υπηρεσιών υγειάς.

Την ίδια στιγμή σε 40 εκατομμύρια τον χρόνο υπολογίζονται οι ασθενείς, που χρειάζονται ανακουφιστική αγωγή, 20 εκ. κοντά στο τέλος της ζωής τους.

Η κάλυψη των αναγκών τους παρουσιάζει μια πρόκληση για τη δημόσια υγεία. Η Ανακουφιστική Φροντίδα έχει ήδη καθιερωθεί σαν ειδικότητα ή υποειδικότητα της Ιατρικής και στην Ευρώπη και στην Αμερική.

Στη χώρα μας υπάρχει μόνο η Μονάδα Ανακουφιστικής Αγωγής «Τζένη Καρέζη» της Ιατρικής Σχολής και το διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Οργάνωση & Διαχείριση Ανακουφιστικής & υποστηρικτικής φροντίδας χρονίως πασχόντων».

Η αλήθεια είναι ότι τα συμπτώματα μιας χρόνιας νόσου χρειάζονται συστηματική κλινική παρακολούθηση και κοινή αντιμετώπιση- τόσο με φάρμακα όσο και ψυχολογική υποστήριξη. Οι ασθενείς μας έχουν 24ωρη πρόσβαση μέσω τηλεφώνου, κι αυτό τους χαρίζει το αίσθημα της ασφάλειας.

Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι οι γιατροί που είναι εξειδικευμένοι στην Ανακουφιστική φροντίδα πανελλαδικά είναι ελάχιστοι την ώρα που αριθμός των χρονίως πασχόντων αυξάνεται.

Γι’ αυτό και προκειμένου να είμαστε σε θέση να συνεχίσουμε να προσφέρουμε απρόσκοπτα τις υπηρεσίες μας στους ασθενείς, διοργανώνουμε διάφορες δράσεις για να εξασφαλίσουμε οικονομικούς πόρους, ενώ παράλληλα προσπαθούμε να διευρύνουμε τις υπηρεσίες μας για να βοηθήσουμε ακόμα μεγαλύτερο αριθμό ασθενών (π.χ κατ’ οίκον νοσηλεία).

Πάντως υπάρχει κι ένα θετικό μέσα σε όλα αυτά- η κουλτούρα του κόσμου όσον αφορά στην ανακουφιστική φροντίδα που δικαιούται, αλλάζει. Ολοένα και περισσότερο ασθενείς πιστεύουν ότι είναι καθήκον των λειτουργών υγείας να είναι σε θέση να τους προσφέρουν ανακουφιστική φροντίδα.»

Δείτε περισσότερα εδώ: www.monadaanakoufisis.gr