Ο Νότης Μαυρούδης στο Ηρώδειο για το Φεστιβάλ Αθηνών

Όπως περιγράφει ο ίδιος «Μια γενέθλια συναυλία περιέχει κυρίως μνήμη. Ιδιαίτερα ο εορτασμός πενήντα χρόνων φέρνει μπροστά μας ολόκληρο το οδοιπορικό μιας διαδρομής σε έδαφος όχι επίπεδο αλλά με ανηφόρες, κατηφόρες και στροφές. Και βέβαια η διαδρομή 
του τραγουδιού περιέχει γοητεία και εμπειρίες μοναδικές…

Η διαδρομή αυτή με έφερε μπροστά στον Μάνο και τον Μίκη για να τους σφίξω θερμά το χέρι. Γνώρισα ποιητές, λογοτέχνες και πνευματικούς ανθρώπους από τους οποίους πήρα απ’ τους χυμούς τους. Συνεργάστηκα με όσους ερμηνευτές του τραγουδιού ένιωθα πως και
οι δικές μου νότες, τους ανήκουν.»

Τη βραδιά θα πλαισιώσουν μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού όπως η Φωτεινή Βελεσιώτου, η Νένα Βενετσάνου, η Μελίνα Κανά, η Αναστασία Μουτσάτσου, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Μίλτος Πασχαλίδης, η Μόρφω Τσαϊρέλη καθώς και η Νεανική Χορωδία Αθηναϊκού Ωδείου υπό την διεύθυνση της Αλεξάνδρας Μητσοπούλου.

Ο Νότης Μαυρουδής μπήκε στη δισκογραφία το 1964 με το τραγούδι «Άκρη δεν έχει ο ουρανός», σε στίχους του Γιάννη Κακουλίδη με ερμηνευτή τον Γιώργο Ζωγράφο. Από τότε μέχρι και σήμερα, δημιούργησε τραγούδια αλλά και έργα που έμειναν αναλλοίωτα στο χρόνο. Από την μελοποίηση του έργου του Οδυσσέα Ελύτη «Άσμα ηρωϊκό και πένθιμο για τον χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας» το 1968 μέχρι τον υπέροχο δίσκο του 1990 «Ίσως φταίνε τα φεγγάρια» αλλά και τόσα άλλα έργα και τραγούδια που αγαπήθηκαν και παραμένουν σημαντικές στιγμές του ελληνικού ρεπερτορίου. Το «Πρωινό τσιγάρο», «Φώναξέ με», «Άκρη δεν έχει ο ουρανός», «Ίσως φταίνε τα φεγγάρια», «Ο Παλιάτσος», «Κάθε μια νύχτα», «Η Ωραία Αδριάνα», «Αυτό το αγόρι», «Είναι αβάσταχτο να φεύγεις» είναι μόνο κάποια από τα πολύ αγαπημένα κομμάτια του δημιουργού.

Αδιάλειπτη είναι η παρουσία του Νότη Μαυρουδή όλα αυτά τα χρόνια και με συνθέσεις για το θέατρο και τον κινηματογράφο, αρθρογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά, συνεργασίες με ραδιοφωνικούς σταθμούς, καθώς και διδακτικό έργο που ξεκίνησε το 1969 από τη Δημοτική Μουσική Ακαδημία του Μιλάνου (Scuola Civica di Musica) και συνεχίστηκε ανελλιπώς από το 1975 στην Ελλάδα (κυρίως στην Αθήνα).
Η πλούσια δισκογραφία του (30 προσωπικοί δίσκοι) περιλαμβάνει έργα για κλασική κιθάρα και συνθέσεις του (τραγούδια) με δημοφιλείς τραγουδιστές.