Κυριακή απόγευμα στα Αηδονάκια
Στον δρόμο για το λούνα-παρκ οι προσδοκίες των παιδιών σου θα έχουν αποκτήσει πια μυθικές διαστάσεις.
Όμως μόλις μπεις στο πιο γλυκό λούνα παρκ της Αθήνας που ανέθρεψε ευγενικά γενιές και γενιές Αθηναίων θα ξέρεις ότι οι δουλεμένες επί ημέρες συμφωνίες του τύπου: «ναι-αλλά-όχι-πάνω-από-3-φορές-το-τρενάκι-σκουλήκι» θα καταρρεύσουν σαν χάρτινος πύργος. Ειδικά τώρα που το πιτσιρίκι σου θα μάθει ότι έχει εγκαινιαστεί ολόκληρο θεματικό event με τίτλο «Η χώρα των πειρατών».
Αυτό σημαίνει: πειρατικό καράβι, «σχολή πειρατών», «κυνήγι κρυμμένου θησαυρού» και γενικώς όρεξη να έχεις να δαμάζεις τον Τζακ Σπάροου που ευθύς αμέσως θα ξυπνήσει στο βλαστάρι σου.
Πράγματα που συμβαίνουν ταυτοχρόνως μια Κυριακή απόγευμα στα Αηδονάκια:
- 2 παιδικά πάρτυ στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους. Η εικόνα που δίνουν τα πιτσιρίκια είναι σα έχουν όλα μαζί γενέθλια την ίδια ημέρα ενώ ένα τζίνι πραγματοποιεί όλες τις ευχές τους.
- Μια πειρατίνα κι ένας πειρατής βολτάρουν μέσα στους χώρους και τα παιχνίδια που λυσσομανάνε τα παιδιά. Με το που τους βλέπουν τα πιτσιρίκια το ανελέητο παιχνίδι φριζάρει για λίγο, συστήνονται με τους πειρατές κι έπειτα ξαναρχίζουν από εκεί που είχαν μείνει (αλλά με μερικές οκάδες περισσότερο ενθουσιασμό).
- Τα παιδάκια που περιμένουν τη σειρά τους για το λατρεμένο τραμπολίνο κοντεύουν να λιντσάρουν τον υπεύθυνο του παιχνιδιού.
- Οι παιδικές τσιρίδες από (το δεύτερο πολυαγαπημένο μετά το τραμπολίνο) τρενάκι «σκουλήκι» γίνονται η μόνιμη βουβουζέλα στα αυτιά σου με το που περνάς την είσοδο.
- Γα να ξεκολλήσουν οι γονείς τους μικρούς… πειρατές από τις βάρκες που οδηγούν στην εντυπωσιακή πισίνα χρειάζονται γερανό.
- Ένας μπαμπάς παραγγέλνει τον δεύτερο ντεκαφεινέ φρέντο μέσα σε 2 ώρες.
- Υπάρχουν μεγάλοι που διασκεδάζουν πιο πολύ από τα παιδιά τους σε μερικά παιχνίδια.
Ατάκες που ακούς σε κοντινή απόσταση:
«Γιωργάκη κρατήσου σε παρακαλώ καλά από το αλογάκι» – ανήσυχη μαμά έξω από το carousel.
«Ρε φίλε σε θυμάμαι. 13 χρονών ήμουν και σου ζητούσα μάρκες»- περήφανος πατέρας με τον γιό του θυμάται τον υπάλληλο (και την εφηβεία του) στο stand της σκοποβολής.
«Κωνσταντίνα σε λίγο θα καρφωθείς πάνω στον πύργο του ΟΤΕ έτσι όπως πηδάς παιδάκι μου»- μαμά εντυπωσιασμένη (και λίγο ανήσυχη) με τις επιδόσεις της κόρης της στο τραμπολίνο.
«Αν δεν κάνεις στάση να φας το γιαούρτι θα φύγουμε. Έχεις χάσει 5 κιλά σε μια ώρα…»- Απεγνωσμένη μαμά προσπαθεί να φρενάρει μικρό σίφουνα.
Τραγούδια που ακούς στα συγκρουόμενα:
- The story in your eyes- Moody Blues
- Hold me now- Johnny Logan
- Final Countdown- Europe
Η εικόνα που παίρνεις μαζί σου:
Η ζαχαρωτή φωταγώγηση σε όλα τα παιχνίδια όταν πέφτει η νύχτα. Ειδικά μέσα στο carousel είναι λες και κάνεις είσοδο στο πιο τρυφερό παιδικό όνειρο. Κάπου εκεί θυμάσαι εσένα στα «Αηδονάκια» μέσα δεκαετίας ‘80. Σε μια μικρή βαρκούλα που λικνίζεται ηλεκτρικά μεν αργά δε αλλά σου φαίνεται μαγεία σκέτη δεδομένης της ήπιας τεχνολογίας της εποχής. Η γλυκιά αίσθηση κι η οικειότητα πάντως διαφυλάσσονται ακέραιες μέχρι σήμερα.