Ο τίτλος -σε απόλυτη σιγουριά – είναι ενα κλείσιμο του ματιού στην εποχή μας- της συνεχούς απροσδιοριστίας (σε διαδικασία μετατόπισης). Είμαστε σε μια ενδιάμεση περιοχή, σ’ έναν τόπο- κάπου ανάμεσα στο τέλος και την αρχή, ανάμεσα στο έκτακτο και το παγειωμένο, κάπου όπου δεν αρκεί ούτε το ατομικό εγώ, ούτε το συλλογικό εμείς. Όλα συνυπάρχουν, το παλιό και το επερχόμενο, το διαρκώς επείγον και το συνεχώς πιο εύθραυστο.
Το έργο συμβαίνει σε έναν ιδιότυπο «κήπο», όπου συνυπάρχουν 3 χορευτές: Ιωάννα Αποστόλου, Νικολέτα Καρμίρη και Βιτόρια Κωτσάλου, με δύο μη-χορευτές: Μπετίνα Παναγιωτάρα (θεωρητικός χορού), Χρίστίνα Κατσάρη (εικαστικός). Ο συνεχής κατακερματισμός της ροής του χρόνου σε στιγμές δημιουργεί διαφορετικές χρονικότητες αναθεωρώντας το παρόν, το συγχρονισμό και το κενό. Όλα συμβαίνουν πραγματικά, χωρίς
αναπαράσταση, σε ένα τοπίο οικείο και ανοίκειο συνάμα.
Ο θεατής προσκαλείται να εισέλθει σε μια εμπειρία. Η αντίληψη του μετατοπίζεται διαρκώς, δημιουργώντας νοήματα, εικόνες και συναισθήματα απρόσμενα. Το έργο προτείνει μία κατάσταση νοητικής και ενσυναισθητικής εγρήγορσης, με την οποία ο θεατής συλλαμβάνει αυτό που του διαφεύγει διαρκώς, δημιουργώντας ένα δικό του έργο.
Η δημιουργία γεννιέται απο την ερώτηση, η οποία προυποθέτει υποκείμενο συνειδητό, ανάγκη, περιέργεια και αγάπη. Η ερώτηση αυτή μεταμορφώνει το τοπίο κι όταν έρθει μια στιγμή συγκίνησης- τότε η απροσδιοριστία ξεθωριάζει, γιατι στον τόπο της συγκίνησης, (για
τον καθένα μας) – “αυτό είναι, οχι άλλο, μόνον αυτό”.
Η ομάδα YELP διανύει μια πορεία εδω και χρόνια στην έρευνα στον χορό- επεξεργάζεται την κίνηση, τη δομή, τη σχέση με τον θεατή, τη σχέση με την εικόνα και τη φιλοσοφία. Οι κεντρικοί άξονες της έρευνας είναι ο Χρόνος, η Συν(ύπαρξη), η Σκέψη, η Γλώσσα.
Η ομάδα ευχαριστεί το Κέντρο Χορού Ντάνκαν για την υποστήριξη στην έρευνα και εξέλιξη του έργου.
