Η Ομορφότερη Εποχή
Ο έρωτας μεταξύ δύο γυναικών στη Γαλλία του 1971 μπορεί να θυμίζει κάτι από τη «Ζωή με την Αντέλ» αλλά ευτυχώς έχει πολλά ακόμα να μας πει…
Το καλοκαίρι του 1971, η επαρχιώτισσα Ντελφίν φτάνει για πρώτη φορά στο Παρίσι για να βρει δουλειά και να ξεφύγει από την ασφυκτική ζωή του χωριού. Εκεί γνωρίζει τυχαία μια ομάδα δυναμικών φενιμιστριών από όπου ξεχωρίζει με την πληθωρική, θεσπέσια παρουσία της η παριζιάνα Κάρολ. Οι δύο γυναίκες ερωτεύονται παράφορα αλλά όταν ο πατέρας της Ντελφίν αρρωσταίνει, εκείνη επιστρέφει στη φάρμα τους για να βοηθήσει τη μητέρα της. Η Κάρολ αποφαζίζει να την ακολουθήσει.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η έμπειρη Catherine Corsini («Φεύγω») αντιλαμβανόταν όταν γύριζε την «Belle saison» πως οι συγκρίσεις με το αριστούργημα του Abdellatif Kechiche «Η ζωή με την Αντέλ» θα ήταν στο επίκεντρο των περισσοτέρων κριτικών όταν θα έβγαινε η ταινία της στις αίθουσες. Με αυτή τη σκέψη λοιπόν επέλεξε να κάνει ένα φιλμ που ξεκινά από παρόμοια βάση (ο λεσβιακός έρωτας ανάμεσα σε δύο γυναίκες διαφορετικών κοινωνικών τάξεων) αλλά στην πορεία διαφοροποιείται αισθητά. Ενώ στο φιλμ με τις Adèle Exarchopoulos -Léa Seydoux τα πάντα δείχνουν εντυπωσιακά πανέμορφα και γεμάτα αμείωτη ένταση κι αξέχαστες προκλητικές σκηνές (συμπεριλαμβανομένων των ερωτικών σκηνών), εδώ η κάμερα της Corsini χαμηλώνει στο ύψος των ανθρώπινων και λιγότερο φωτογενών ηρωίδων της και αφηγείται χαμηλότονα, τρυφερά αλλά και σπαρακτικά το χρονικό ενός έρωτα που είναι καταδικασμένος να μην επιζήσει.
Αυτή είναι και η μόνη μας ένσταση σε ένα φιλμ αφοπλιστικά τρυφερό και τίμιο, με αυθεντικούς χαρακτήρες και ρεαλιστικούς διαλόγους. Η αλληγορία για τις ταξικές αντιθέσεις και την πάλη για τα δικαιώματα των γυναικών είναι άμεσα συνυφασμένη με το κοινωνικό τοπίο της εποχής, σύμφωνα με τη δημιουργό. Σκληρή και αδυσώπητη η γαλλική επαρχία του ‘70 είναι φυσιολογικό να μην μπορεί να δεχτεί τον έρωτα της της Ντελφίν για την Κάρολ, αλλά όταν αυτός έχει υπερνικήσει κάθε εμπόδιο (ανάμεσα τους και η σχέση που είχε η Κάρολ με τον άντρα σύντροφο της πριν γνωρίσει την Ντελφίν) στα καυτά βουλεβάρτα της πόλης του Φωτός και του Μάη του 68, τότε όλα τα υπόλοιπα περισσεύουν. Καταπληκτικές ερμηνείες από τις δύο πρωταγωνίστριες (ειδικά η ροκ τραγουδίστρια Izïa είναι μια αποκάλυψη) που προτάθηκαν αμφότερες για το Σεζάρ ερμηνείας.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης