Aλλάζει το θεατρικό τοπίο της Αθήνας: τι λένε οι νέοι παίκτες;

Στην πόλη των χιλίων – και άνω – παραστάσεων, θα πίστευε κανείς ότι δεν χρειάζονται άλλα επιχειρήματα ικανά να πείσουν πως το θέατρο αψηφά την ευρύτερη οικονομική συντριβή. Κι όμως, ο Σεπτέμβριος δεν απηχεί πια μόνο το βουητό του θεατρικού μαραθώνιου που αναμένεται να ξεκινήσει αλλά και τα επιχειρηματικά εγχειρήματα, απρόσμενα και μη, που έρχονται να προστεθούν στη γενικότερη κινητικότητα.

Θέατρα αλλάζουν χέρια, θέατρα ανακαινίζονται και διεκδικούν νέα ταυτότητα, νέοι παραγωγοί μπαίνουν στο παιχνίδι…

Θέατρα αλλάζουν χέρια, θέατρα ανακαινίζονται και διεκδικούν νέα ταυτότητα, νέοι παραγωγοί μπαίνουν στο παιχνίδι, θίασοι μετακομίζουν σε νέα στέγη ή επεκτείνουν τη δραστηριότητα τους σε περισσότερες από μία σκηνές. Όχι κι άσχημα, αν αναλογιστούμε ότι διανύουμε τον έβδομο χρόνο κρίσης.

_{Οι “Θεατρικές Σκηνές” αναλαμβάνουν από το 2017 για 10 χρόνια το “Παλλάς”}

Η είδηση της περασμένης εβδομάδας για την είσοδο νέας εταιρίας με την επωνυμία «Θεατρικές Σκηνές» στο αθηναϊκό τοπίο ήταν, ομολογουμένως, η πιο εντυπωσιακή, αφού σε πρώτη φάση ανοίγεται στις μεγαλύτερες σκηνές της πόλης – το «Παλλάς» του οποίου τον έλεγχο παίρνει -από το Σεπτεμβριο του 2017- για τα επόμενα δέκα χρόνια, το θέατρο «Αλμα» το οποίο μισθώνει για την επόμενη τριετία και το «Πάνθεον» που υπενοικιάζει για κάποιους μήνες του προσεχούς χειμώνα. Υπό τη διεύθυνση του Πάνου Κατσαρίδη, επιχειρησιακού διευθυντή γνωστού τουριστικού ομίλου και με κεφάλαια που προέρχονται από ξένους επενδυτές, οι «Θεατρικές Σκηνές» έγιναν μέσα σε λίγες ημέρες ο νέος μεγάλος επιχειρηματικός πόλος της θεατρικής Αθήνας που, όπως καθησυχάζουν από την διοίκηση, «δεν είναι πυροτέχνημα. Θέλαμε να αξιοποιήσουμε το οργανωτικό κενό που, σε επίπεδο εταιρίας, υπάρχει στα μεγάλα θεάματα».

Βασισμένοι σε αγοραστικές και καταναλωτικές έρευνες οι οποίες επιβεβαίωναν ότι ο θεατρικός χώρος επηρεάστηκε λιγότερο από κάθε άλλο τομέα (σε επίπεδο προσέλευσης κοινού πάντα), οι άνθρωποι των «Θεατρικών Σκηνών» προχωρούν με επίκεντρο του προγραμματισμού τους, το «Παλλάς» όπου θα φιλοξενηθούν παραστάσεις «με καλλιτεχνικό και εμπορικό ενδιαφέρον. Το ένα δεν αποτρέπει το άλλο» εξηγούν, έχοντας ως εναρκτήρια παραγωγή το μιούζικαλ πάνω στη ζωή της Τζένης Βάνου, τον Φεβρουάριο του 2017. Εκτός από θεατρικές παραγωγές που θα απευθύνονται σε όλη την οικογένεια και «αναπάντεχες» μουσικές εκδηλώσεις, σκοπεύουν να αξιοποιήσουν το «Παλλάς» και αναφορικά με το συνεδριακό τουρισμό.

_{Ελενη Κούρκουλα, Διονύσης Παναγιωτάκης}

Ως εκ τούτου, τα «Αθηναϊκά Θέατρα» των Διονύση Παναγιωτάκη και Ελένης Κούρκουλα προχωρούν στη σεζόν με τα μικρότερης κλίμακας θέατρα «Αλίκη», «Μικρό Παλλάς», «Χορν», «Εμπορικόν», «Αποθήκη» και «Λαμπέτη».

_{Η Αθηνά Μαξίμου και ο Αιμίλιος Χειλάκης αναλαμβάνουν το θέατρο “Τζένη Καρέζη”}

Στο στενό πυρήνα του κέντρου, θα εδρεύσει από τα μέσα Νοεμβρίου ο Αιμίλιος Χειλάκης και η Αθηνά Μαξίμου με την εταιρία τους «Αρτivities». Εγκαταλείποντας την «Κιβωτό» του Τάσου Παπανδρέου – μετά τη ρήξη στη συνεργασία τους – μισθώνουν αρχικά για ένα χρόνο το «Τζένη Καρέζη» στην κορυφή της Ακαδημίας, «ένα θέατρο ιστορικό, που όταν μικροί περνούσαμε από το κατώφλι του, νιώθαμε δέος» σημειώνει ο Αιμίλιος Χειλάκης που εγκαθίσταται εκεί με την περσινή επιτυχία του «Ταρτούφου». Στόχος του σχήματος «στο πιο πιο κεντρικό θέατρο που έχουμε παίξει ποτέ» ωστόσο δεν είναι η σύνδεση του με την επιχειρηματική δράση όσο με «παραστάσεις υψηλής αισθητικής που τα χρήματα μας, επιτρέπουν ν’ ανεβάσουμε».

_{Η ομάδα NAMA επεκτείνεται από το “Επί Κολωνώ” στο “Συγχρονο Θέατρο”}

Επιχειρηματικού ενδιαφέροντος μα όχι μόνο και η επέκταση της δράσης της ομάδας ΝΑΜΑ, στο «Σύγχρονο θέατρο» του Δημήτρη Οικονομίδη. «Ήταν μια συνισταμένη πολλών παραγόντων» εξηγεί ο καλλιτεχνικός διευθυντής του «Επί Κολωνώ», Γιώργος Χατζηνικολάου που μαζί με την Ελένη Σκότη συναποφάσισαν να αναλάβουν τις παραγωγές της βραδινής ζώνης στη σκηνή της Ευμολπιδών όταν έδιναν παράταση στις περσινές επιτυχίες της σκηνής της Λένορμαν, «Αγαπητή Ελένα» και «Αγριος σπόρος» και συνάμα ακυρωνόταν μια κυοφορούμενη συνεργασία. Με δεδομένο ότι η ταυτότητα της ομάδας συνάδει με εκείνη του «Σύγχρονου», «θελήσαμε να αθροίσουμε τα δύο ρεύματα, τις δυναμικές των δύο θεάτρων». Το ρίσκο και το “άνοιγμα” δηλαδή, έμοιαζε μικρότερο εφόσον «δεν πηγαίνουμε σ’ έναν καινούργιο χώρο για να δημιουργήσουμε κάτι άλλο αλλά σ’ ένα θέατρο με υπάρχοντα δείγματα γραφής. Την ίδια ώρα, έχουμε κι εμείς μια προίκα. Ειδικά τα δύο τελευταία χρόνια το κοινό στο ‘Επί Κολωνώ’ αυξήθηκε σημαντικά. Κι αυτό δεν ήταν λίγο για να το αγνοήσουμε».
Στην ολοένα ενισχυόμενη στροφή του κοινού σε άλλες αξίες ψυχαγωγίας που καταγράφεται τα τελευταία χρόνια της κρίσης, με το θέατρο να καρπώνεται μεγάλο μερίδιο αυτής, η ομάδα ΝΑΜΑ στηρίζει μιαν ακόμα πεποίθηση: Την πίστη ότι το θέατρο μπορεί να γίνει φορέας αλλαγής σε κοινωνικό επίπεδο. «Παραμένουμε πιστοί, ναι. Ακούγεται τολμηρό αλλά τελικά είναι συντηρητικό. Σε μια τέτοια μεταβατική περίοδο το θέατρο μπορεί να εκφράσει αυτό που γεννιέται. Ένα νέο τρόπο σκέψης, νέα ήθη, μια στροφή σε πολλά ζητήματα. Από όλους εμάς εξαρτάται τι θα χτίσουμε μέσα στην κοινωνική ζύμωση της εποχής».

_{Ο Δημήτρης Λάλος εγκαινιάζει το θέατρο «TempusVerum – Εν Αθήναις»} 

Από την ανάγκη να πάρει, ως καλλιτέχνης, θέση στην κοινωνία οδηγήθηκε και ο ηθοποιός Δημήτρης Λάλος στη μίσθωση του παλιού «Εν Αθήναις», μετονομασμένου πλέον σε «TempusVerum – Εν Αθήναις». Δραστήριος ηθοποιός, αναθρεμμένος στην κολεκτίβα του «Επί Κολωνώ» και με σκηνοθετικά δείγματα από την περασμένη χειμερινή σεζόν αυτονομείται πλέον με τη δική του στέγη στην οδό Ιάκχου στο Γκάζι, σκηνή που στοχεύει να ταυτίσει με το «καλό θέατρο. Να στεγάσει πρόσωπα με προσωπικό ήθος και στέρεα καλλιτεχνική υπόσταση, να μεγαλώσουμε μαζί, ν’ αφηγηθούμε ιστορίες, όπως κάνει πάντα το θέατρο· αφηγείται τις ιστορίες των προγόνων μας».
Στην περίπτωση του Λάλου το τόλμημα ήταν μεγαλύτερο, αναλαμβάνοντας τόσο ρόλο παραγωγού όσο και σκηνοθέτη (σε δύο από τις έξι χειμερινές παραγωγές του θεάτρου) παρότι εκείνος το διασκεδάζει στη ρήση που λέει «όταν δεν έχεις λεφτά για ενοίκιο, είναι η ώρα ν’ αγοράσεις σπίτι». Η κρίση όχι μόνο δεν τον αποθάρρυνε μα επί της ουσίας τον ώθησε να εμπλακεί και επιχειρηματικά αφού όπως εξηγεί «η κατάσταση είναι τέτοια που δεν ευνοεί τη στασιμότητα. Αν δεν κάνεις βήματα μεγάλα, θα βουλιάξεις στην ακινησία. Συνεπώς, ξεκινάς και στο δρόμο δημιουργείς μια κατάσταση για την οποία φυσικά θα κριθείς».

_{Ο Γιώργος Λυκιαρδόπουλος δραστηριοποιείται φέτος στα θέατρα “Βασιλάκου”, “Οδου Κυκλάδων” και “Σφενδόνη”}

Η μετακίνηση, εν μέσω της περσινής σεζόν, της «Λυκόφως» και του Γιώργου Λυκιαρδόπουλου από το «Θησείον» του Μιχαήλ Μαρμαρινού στο θέατρο «Βασιλάκου» δεν θα σηματοδοτήσει τη μοναδική έδρα των δραστηριοτήτων της εταιρίας. Κεντρικές παραγωγές θα παρουσιάσει επίσης στο θέατρο της «Οδού Κυκλάδων» όπου εκτός από την επιτυχία του «Κουκλόσπιτου» που συνεχίζεται θα ανεβάσει την «Πλατεία ηρώων» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά και τη «Δίκη» από το Δημήτρη Μυλωνά, ενώ όπως δείχνουν θα επεκταθεί στη σκηνή της Αννας Κοκκίνου, στη «Σφενδόνη» καθώς και στο Θέατρο Τέχνης.

_{Ο Πέτρος Ζούλιας επιστρέφει στο “Χώρα”}

Στο μεταξύ, στην παλιά του στέγη, το θέατρο «Χώρα» έχει επιστρέψει ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας ετοιμάζοντας τη μεταφορά της «Αστροφεγγιάς» με την επιχειρηματική ενίσχυση ωστόσο της εταιρίας παραγωγής Purple Group. Οι αδελφοί Τάγαρη μισθώνουν το «Προσκήνιο» της οδού Καπνοκοπτηρίου όπου η Μάρθα Φριντζήλα θα σκηνοθετήσει την Ελένη Κοκκίδου στη «Φαύστα» του Μποστ. 

_{Ο Κώστας Αρζόγλου και η Βάνα Πεφάνη αναλαμβάνουν από κοινού το χώρο “Underground”}

Τέλος, την πρώτη ολοκληρωμένη σεζόν πρόκειται να ζήσει και το «Undeground» της πλατείας Κοραή, στον ιστορικό χώρο που συνορεύει με το σινεμά «Αστυ», μια καλλιτεχνική σύμπραξη των ηθοποιών Κώστα Αρζόγλου και Βάνας Πεφάνη.