Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Άρη, που στα 35 του χρόνια απολύεται από το εργοστάσιο που δούλευε και αποφασίζει να εκδικηθεί.
Μπορεί να κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στο φεστιβάλ της Φιγκουέιρα ντα Φοζ ταυτόχρονα όμως κάνει πρεμιέρα και στην Ιταλία στο φεστιβάλ του Σαλέντο και δεν σταματά εδώ. Στο τέλος Σεπτεμβρίου ο “Αόρατος” ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη και το Istanbul CPFF, ενώ τον Οκτώβριο η ταινία του Δημήτρη Αθανίτη με τον Γιάννη Στάνκογλου ταξιδεύει σε Σαν Φρανσίσκο, Μελβούρνη και Σίδνευ. Στη συνέχεια, αρχές Νοεμβρίου θα βρεθεί στο Κάνσας και τις ίδιες μέρες θα βγει στις αίθουσες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Ο σκηνοθέτης δήλωσε πως: “Ονομάσαμε την ταινία Invisible, ακριβώς επειδή αφορά έναν αόρατο κόσμο, στον οποίο συμπεριλαμβάνεται και ο ήρωας. Το εντυπωσιακό είναι ότι δεν είναι ένας κόσμος περιθωριακός αλλά ένας κόσμος παραγωγής, από τον οποίο ωφελούμαστε αλλά δεν θέλουμε να τον βλέπουμε. Πόσο συχνά θα δούμε ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί κάποιος που δουλεύει χειρωνακτικά; Η ταινία, ενώ ξεκινά με έναν αδρό ρεαλισμό, δε μένει σε αυτό. Δε μένει σε μια καταγραφή, σαν ταινία έχει μια πολυπλοκότητα που ξεπερνά τον απλό ρεαλισμό. Δεν παρακολουθεί, μόνο, αυτόν τον κόσμο εξωτερικά, παρακολουθεί και την ψυχολογία του ήρωα, μπαίνει στο μυαλό του”.