Θεατής: H Τάνια Τσανακλίδου στο Ηρώδειο

Το ποια είναι η Τάνια Τσανακλίδου μάλλον περιττεύει να αναλυθεί. Καλλιτέχνιδα πολυπράγμων και προσωπικότητα που δεν χαρακτηρίζεται απαρατήρητη.

Η σχέση της με τον θεατρικό χώρο σημαντική, λιγότερο “θορυβώδης” από εκείνη της μουσικής (τον προηγούμενο χειμώνα πρωταγωνίστησε στην εξαίρετη παράσταση του Τέχνης “Όσα η καρδιά στην καταιγίδα”).

Φέτος το καλοκαίρι επέλεξε για προορισμό τον μουσικό κόσμο του θεάτρου. Διάλεξε 30 περίπου τραγούδια που έχουν γραφτεί αποκλειστικά για θέατρο, όχι «αρχεία», αλλά από τα αγαπημένα της «τα πιο αγαπημένα». Τα περισσότερα τα χει ερμηνεύσει και η ίδια στο σανίδι ή απλώς τα άκουσε σε μια παράσταση, κάτι της είπαν και θέλησε να τους δώσει και τη δική της πνοή.

Δύο αγάπες μαζί, τραγούδι και θέατρο συναντήθηκαν σε μια μόνο -μαγική- βραδιά στο κατάμεστο Ηρώδειο.

Δύο αγάπες μαζί, τραγούδι και θέατρο συναντήθηκαν σε μια μόνο -μαγική- βραδιά στο κατάμεστο Ηρώδειο. Εκεί τα αστέρια του ουρανού, αντάμωσαν με τα αστέρια της μνήμης -ο Χατζιδάκις είχε τον πρώτο λόγο- αλλά και με άλλα ολόφωτα -Θεοδωράκης, Καραΐνδρου, Κραουνάκης, Κυπουργός, Λεοντής, Νικολακοπούλου, Πλάτωνος, Σπανός, Τσακνής- και όλα μαζί έσμιξαν με ένα λαμπρότατο επί σκηνής, την Τάνια Τσανακλίδου.

Ακούσματα από παιδικές παραστάσεις (Μορμόλης), κομμάτια από ανεβάσματα σταθμούς (Όρνιθες, Οδός Ονείρων, Όπερα της Πεντάρας, Πορνογραφία), αλλά και από νεότευκτα (Γκόλφω, Τη λένε Εύα) συνέθεσαν ένα ιδιαίτερο μουσικό ανθολόγιο.

Συγκρατημένα εξομολογητική, αυτοβιογραφική μερικές στιγμές με λεπτομέρειες ουσιώδεις για τα τραγούδια-βιώματα, με έμφαση στη φωνή και λιγότερο στη θεατρικότητα, προσγειωμένη η ίδια, απογείωσε με την ορχήστρα της τις μελωδίες, με τον κόσμο να σιγοτραγουδά, να της μιλά, να της χαρίζει το θερμό χειροκρότημα σε όλη τη διάρκεια του ακουστικού αυτού προγράμματος.

Ήταν μια συναυλία από καρδιάς για την καρδιά, μια φροντισμένη δουλειά

Ήταν μια συναυλία από καρδιάς για την καρδιά, μια φροντισμένη δουλειά (οι φωτισμοί θαρρείς σε απευθείας σύνδεση με τον ουρανό, εκεί που το παρελθόν ξανα-ζωντανεύει και γίνεται παρόν), επιλογές αλλιώτικες και ασυνήθιστες, ερμηνευμένες με τρόπο που χαράσσεται στον νου και στην καρδιά. Κάτι εξάλλου που χρόνια τώρα κάνει αθόρυβα και απλά η Τσανακλίδου.