Sully
Η αληθινή ιστορία του πιλότου που «προσγείωσε» το αεροπλάνο του στο ποταμό Χάντσον, είναι η αφορμή για τον Clint Eastwood για να μιλήσει για μερικές μόνιμες θεματικές του (ο ηρωισμός, η καλοσύνη, η αδικία) συν μια καινούργια: τη σχέση του ανθρώπου με την τεχνολογία.
O πιλότος Chesley «Sully» Sullenberg «προσγείωσε» το αεροπλάνο του στο ποταμό Χάντσον τον Γενάρη του 2009, χωρίς να πάθει γρατζούνια ούτε ένας από τους 155 επιβάτες του. Την ίδια ώρα όμως που ο Τύπος τον αποθέωνε για τον εξαίρετο χειρισμό του και η πόλη της Νέας Υόρκης τον αποθέωνε ως ένα αυθεντικό ήρωα, οι εμπειρογνώμονες της αεροπορικής εταιρείας και οι ειδικές επιτροπές που ανέλαβαν να ξεδιαλύνουν τις πραγματικές συνθήκες του συμβάντος, καταλόγιζαν σοβαρότατες ευθύνες στον Sully κατά τη διάρκεια της μηχανικής βλάβης που υπέστη το αεροπλάνο του, κρίνοντας ότι έβαλε σε σοβαρό κίνδυνο τις ζωές των επιβατών…
Είναι μερικές ταινίες που όσα μειονεκτήματα κι αν παρουσιάζουν, αρκεί μια κρίσιμη λεπτομέρεια να κάνει τη διαφορά και να τις αναδείξει σε αληθινά σπουδαίες. Στο «Sully» τη διαφορά κάνει ο ίδιος ο σκηνοθέτης που στρέφει τη μελαγχολική αλλά και σκληρή ματιά του στην ουσία της ιστορίας. Εκεί που ο ήρωας του κινδυνεύει να καταλήξει αποδιοπομπαίος τράγος (σε μια καταπληκτική σκηνή δίκης όπου 20 μηχανικοί προσωμοιωτές-ρομπότ «αποδεικνύουν» με βάση το χρόνο αντίδρασης του, πως ο Sully έκανε λάθος που δεν επέστρεψε αμέσως στο αεροδρόμιο μετά από την καταστροφή και των 2 κινητήρων λόγω των πουλιών), σηκώνει ανάστημα και με τη φωνή του Tom Hanks -βγαλμένη από τα εσώψυχα του Clint Eastwood- βάζει τα πράγματα στη σωστή θέση: «Τώρα μπορούμε να μιλήσουμε λίγο σοβαρά»; Η αξία του ανθρώπινου παράγοντα εκεί που η καλπάζουσα τεχνολογική «λαίλαπα» απειλεί να σαρώσει τα πάντα, είναι απλώς ανεκτίμητη και αναντικατάστατη, λέει σοφά ο Clint Eastwood.
Γνήσιο τέκνο της αμερικανικής μιλιταριστικής λογικής και της ρεπουμπλικανικής ιδεολογίας (αλλά στην πραγματικότητα ένας βαθύτατα ευαισθητοποιημένος, αλτρουιστής με προοδευτικές απόψεις δημιουργός) ο 86χρονος Eastwood επιμένει να αναζητάει τους αληθινούς ήρωες στο πλήθος των ανωνύμων πολιτών. Κι αν στην προηγούμενη ταινία του «Ελεύθερος σκοπευτής» που ήταν βγαλμένη από μια άλλη αυθεντική βιογραφία κι έσκισε στα αμερικανικά ταμεία, ο ηρωισμός του ήταν δυστυχώς ταυτόσημος με τον βρώμικο πόλεμο στο Ιράκ, εδώ ο γερόλυκος των γουέστερν θυμάται τις βαθύτερες και πιο ουμανιστικές αξίες της κοσμοθεωρίας του. Ενώ ο «Σκοπευτής» αφαιρούσε ζωές, ο «Sully» τις σώζει. Αμερικανικές ζωές, σωστά θα πείτε, αλλά αυτό δεν μειώνει επουδενί την αξία του φιλμ που, αν και παραδωμένο σε μια παλιομοδίτικη λογική (ισχνή η δραματουργική δύναμη του), καταφέρνει να βάλει στη σωστή θέση και σειρά δύσκολα πολυεπίπεδα ζητήματα. Η συλλογική μνήμη και το ανοιχτό τραύμα της 9/11, η σύγχρονη οικονομική κρίση, η αντικατάσταση του ανθρώπινου παράγοντα σε θέσεις ζωτικής σημασίας, η έννοια του ήρωα χωρίς ίχνη εξιδανίκευσης. Εξαιρετικά γυρισμένη η σεκάνς της πρόσκρουσης του αεροσκάφους στα νερά του Χάντσον.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης