Λουκάς Κατσίκας: στις “Νύχτες Πρεμιέρας” είμαι περήφανος για το 98% του προγράμματος

Τι κάνει πετυχημένο ένα φεστιβάλ;

Φυσικά οι άνθρωποί του. Αυτοί που δουλεύουν σε αυτό αλλά και οι θεατές του. Φέτος επέστρεψαν εδώ άνθρωποι που είχαμε δουλέψει μαζί στις πρώτες Νύχτες Πρεμιέρας. Προσπάθησα, λοιπόν, εξαρχής ώστε οι άνθρωποι που θα απαρτίσουν το δυναμικό των 22ων Νυχτών Πρεμιέρας να είναι παλιοί μου γνώριμοι, από το παρελθόν τόσο του περιοδικού όσο και του φεστιβάλ. Φανταστείτε ότι δουλεύει ξανά μαζί μου, μετά από δεκαετή απουσία, η ίδια art director που επί είκοσι χρόνια «έστηνε» το περιοδικό και τα προγράμματα-καταλόγους του φεστιβάλ. Με συγκινεί ακόμη που στην ομάδα μας ανήκει και ο Απόστολος Τζιώτζιος, ο 20χρονος γιος του Γιώργου!

Ο Γιώργος Τζιώτζιος έδωσε σε μένα και σε πολλά παιδιά ακόμη την ευκαιρία ν’ αλλάξουμε τηη ζωή μας, να μετατρέψουμε την αγάπη μας για το σινεμά σε λατρευτική δουλειά και να χτίσουμε όμορφες κοινότητες

Το φετινό φεστιβάλ είναι κατά κάποιο τρόπο αφιερωμένο στον Γιώργο Τζιώτζιο, τον άνθρωπο που το οραματίστηκε και το δημιούργησε. Νιώθατε την ανάγκη να το κάνετε αυτό;

Ο Γιώργος Τζιώτζιος ήταν ο άνθρωπος που εμπνεύστηκε τόσο το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ, όσο και τις Νύχτες Πρεμιέρας. Χωρίς εκείνον οι δυο δημοφιλείς αυτοί θεσμοί της κινηματογραφικής πραγματικότητας της χώρας μας δεν θα είχαν δημιουργηθεί. Έτσι προσπαθώ να τον τιμώ όποτε μου δίνεται η δυνατότητα. Όχι μόνο για την έμπνευσή του να αλλάξει εκδοτικά και φεστιβαλικά τον τρόπο που είχαμε συνηθίζει να βλέπουμε κινηματογράφο στην Ελλάδα, αλλά και για την ευκαιρία που έδωσε σε μένα και σε πολλά παιδιά ακόμη, να αλλάξουν τη ζωή τους, να μετατρέψουν την αγάπη τους για το σινεμά σε λατρευτική δουλειά και να χτίσουν όμορφες κοινότητες, δυνατές παρέες, που να συνεχίζουν τα ρομαντικά του οράματα. Ο Γιώργος, για όσους από εμάς είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και να συνεργαστούν μαζί του, παραμένει ένα είδος πατέρα, σοφού και τρυφερού, ο οποίος εξακολουθεί να μας βλέπει από μακριά. Και ελπίζουμε να είναι περήφανος για εμάς.

Είστε άνθρωπος χαμηλών τόνων και αρκετά διακριτικός. Όμως τώρα πρέπει να πάρετε ζόρικες αποφάσεις, να βγείτε μπροστά στο κοινό και να συνδιαλλαγείτε μαζί του, ενώ ίσως να χρειαστεί και να μαλώσετε με κάποιους φίλους, συνεργάτες κλπ. Πώς θα το διαχειριστείτε όλο αυτό;

Με ψυχραιμία και υπομονή. Αν και γενικώς δεν είμαι άνθρωπος που του αρέσει να διαπληκτίζεται, να επιβάλλεται και να προκαλεί αντιπαραθέσεις. Νομίζω ότι αν έχεις ηρεμία, κατανόηση και ακούς πραγματικά τον άλλον, όλα γίνονται αργά ή γρήγορα.

Για ποιες ταινίες που θα προβάλλετε στις 22ες Νύχτες Πρεμιέρας είστε περήφανος και ποιες στενοχωρηθήκατε που δεν «κλείσατε»;

Είμαι περήφανος για το 98% του προγράμματός μας φέτος, ώστε να αφήσω κι ένα 2% στην αμφιβολία και την επιφύλαξη. Είμαι τρομερά περήφανος που το ελληνικό κοινό θα ανακαλύψει και θα δει πρώτα στις Νύχτες Πρεμιέρας τις καλύτερες ταινίες που έχουν προηγουμένως φιλοξενήσει τα μεγαλύτερα φεστιβάλ στον κόσμο. Έχουμε μια ευτυχή αποκλειστικότητα σε αυτό φέτος, και παράλληλα θα δώσουμε την ευκαιρία στο κοινό να γνωρίσει εξαιρετικές ταινίες που πιθανόν δεν θα έχει την ευκαιρία να δει αλλιώς στις ελληνικές αίθουσες. Ελάχιστες ταινίες, από αυτές που θέσαμε ως αρχικό μας σκοπό να «κλείσουμε», δεν καταφέραμε να τις έχουμε. Ίσως τρεις, που δεν καταφέραμε να εξασφαλίσουμε, επειδή είχαν κατοχυρώσει την πανευρωπαϊκή πρεμιέρα τους για άλλα φεστιβάλ του εξωτερικού. Στεναχώριες δεν υπήρξαν.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του ελληνικού κινηματογράφου σήμερα;

Ποιο είναι το μέλλον για την κριτική κινηματογράφου; Θεωρείτε θετικό ή αρνητικό το γεγονός ότι υπάρχουν δεκάδες sites, blogs κ.α. όπου γράφονται δεκάδες γνώμες που αντικαθιστούν υπό μια έννοια το ρόλο του κριτικού;

Δεν ξέρω τι να σας απαντήσω. Προσπαθώ, είναι η αλήθεια, να ρίχνω κλεφτές ματιές σε όλα αυτά τα site και τα blog, μήπως ανιχνεύσω κάτι που να με ενθουσιάσει και να με κάνει αναγνώστη του φανατικό. Οι καλές πένες δεν χάνονται, ελπίζω, ακόμη και μέσα στην τόση υπερπληροφόρηση που υπάρχει σήμερα. Το μόνο που έχω να συμβουλέψω όλα αυτά τα παιδιά είναι να μην εγκλωβιστούν σε ένα συγκεκριμένο καλούπι γραφής και να κάνουν όσα κάναμε εμείς τόσα χρόνια. Να βλέπουν ταινίες, να διαβάζουν γι’ αυτές, να γράφουν γι’ αυτές.

Οι αληθινά σπουδαίες ταινίες δεν αλλάζουν με το πέρασμα του χρόνου και δεν γερνούν εύκολα

Υπάρχουν ταινίες ή σκηνοθέτες που λατρεύατε όταν ήσαστε πιο νέος και τώρα βλέπετε να έχουν χάσει σημεία από τη λάμψη τους από το πέρασμα των χρόνων;

Η παλιά παρέα του ΣΙΝΕΜΑ μπορώ να πω με σιγουριά ότι διαπρέπει ακόμη. Άλλοι διατηρούν σταθερά την ιδιότητα του κριτικού, άλλοι ασχολήθηκαν με την κινηματογραφική παραγωγή και τη σκηνοθεσία, άλλοι με τα φεστιβάλ. Σκορπίσαμε οι περισσότεροι, είναι αλήθεια. Αλλά χαίρομαι πολύ που βλέπω ότι κανείς δεν έχασε το δρόμο του. Με την ίδια αγάπη ασχολούνται ακόμη με τις ταινίες και πολύ όμορφα έχουν διαχειριστεί την αγάπη αυτή. Η νέα ομάδα των Νυχτών Πρεμιέρας και του ΣΙΝΕΜΑ είναι παιδιά νεαρότερα από μένα, με πιο αγνό βλέμμα και με περισσότερο ενθουσιασμό για τη δουλειά απ’ όσο έχω πιθανότατα πλέον εγώ. Τους έχω μεγάλη αδυναμία, δεν σας το κρύβω, γιατί σε αυτούς βλέπω κάτι από εκείνα τα παιδιά με τα οποία πρωτοξεκίνησε το περιοδικό και το φεστιβάλ.