Η βραδιά των εγκαινίων των 51ων Δημητρίων και της έκθεσης της Yoko Ono
Το Σάββατο 1 Οκτωβρίου έγινε η τελετή έναρξης του φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, των 51ων Δημητρίων, που ονομάζεται φέτος “Αστυβάλ”, ένα φεστιβάλ στην πόλη, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ο χώρος γέμιζε ζωή και ζωντάνια από ανθρώπους κάθε ηλικίας που ήρθαν να παρακολουθήσουν παράλληλα και την έκθεση της Γιαπωνέζας εικαστικού Yoko Ono.
Τα έργα της Yoko Ono παρουσιάστηκαν στην έκθεση η οποία έστειλε με όλο της τον ενθουσιασμό στο φεστιβάλ, στην πόλη και τη χώρα ένα μύνημα για ειρήνη και συλλογικότητα μέσω ενός βίντεο που παρακολουθήσαμε. Γιατί βέβαια η ίδια δεν ήταν παρούσα στην έκθεση.
«You must imagine Peace every day and in your dreams».
Από τα ιστορικά έργα της στα πιο καινούρια, η εικαστικός, σκηνοθέτης, μουσικός, ακτιβίστρια, περφόρμερ, συνεχίζει να ζητάει από το κοινό να συμμετέχει ενεργά στην τέχνη της, προωθώντας την ιδέα της συλλογικότητας. Οι παρεμβάσεις της – είτε ως σόλο καλλιτέχνη είτε ως μέρος της FLUXUS, ενός διεθνούς δικτύου καλλιτεχνών του τέλους της δεκαετίας 60, οι οποίοι εργάζονταν εκτός ορίων έτσι κι αλλιώς – προσπαθούν πάντα να επεκτείνουν τη συνείδηση του κοινού της τέχνης και να ενθαρρύνουν μια λιγότερο παθητική σχέση με τα πράγματα, ακόμη κι αν αυτά δημιουργούνται αρχικά από άλλους.
Η έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά από εγκαταστάσεις, φιλμς και περφόρμανς, οι περισσότερες από τις οποίες είναι συμμετοχικές, συμμετέχει και το κοινό, και πραγματοποιούνται μέσα και έξω από το Μακεδονικό Μουσείο Σύχρονης Τέχνης, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, στην παλιά προκυμαία της πόλης (Λεωφ. Νίκης 39) και στον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας, όπου οι πολίτες καλούνται να συμμετέχουν στην ολοκλήρωση των έργων της : να ανέβουν σε σκάλες, να αγγίξουν ο ένας τον άλλο, να αποκαταστήσουν έναν σπασμένο καθρέφτη, να λερώσουν τα χέρια τους, να βάψουν μια παλιά βάρκα, να αντιμετωπίσουν το θάνατο, να γράψουν ευχές και να τις κρεμάσουν σε δέντρα.
Η έκθεση περιλαμβάνει τα έργα της Add Colour Painting (Refugee Boat version) (1960/2016) [Βάλε Χρώμα Πίνακας (εκδοχή Βάρκας Πρόσφυγα)], Imagine Peace [Φαντάσου την Ειρήνη], Cut Piece (1964)-φιλμ [Κομμάτι για Κόψιμο], Cut Piece (2003)-φιλμ [Κομμάτι για Κόψιμο], Cut Piece (performance) [Κομμάτι για Κόψιμο], Touch Piece (1963/2016) [Κομμάτι για Άγγιγμα], Sky Piece to Jesus Christ (1965/2016) [Κομμάτι Ουρανού για τον Ιησού Χριστό], Mend Peace (Mirrors) (1966/2016) [Κομμάτι για Διόρθωμα (Καθρέφτες)], Skyladders (1968/2016) [Σκάλες για τον Ουρανό], Wish Trees (1996/2016) [Τα Δέντρα των Ευχών], Ex It (1997/2016) [Εξ Οδός].
Η έναρξη της έκθεσης σηματοδοτήθηκε από τη performance Sky Piece to Jesus Christ (1965/2016) [Κομμάτι Ουρανού για τον Ιησού Χριστό], που παρουσιάστηκε με τη συμμετοχή της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου Θεσσαλονίκης και Ελλήνων περφόρμερς.
Τα εγκαίνια ξεκίνησαν με τους εναρκτήριους λόγους, του Δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη, της αντιδημάρχου Έλλης Χρυσίδου και της Προέδρου του Μ.Μ.Σ.Τ. Ξανθίππης Χόιπελ, συνέχισαν με το μαγνητοφωνημένο μύνημα της Yoko Ono και κατέληξαν μ’ ένα πάρτυ με την μουσική επένδυση του dj Γιάννη Τσουκαλά.
