Editors

Τα πράγματα για τα οποία δεν τολμάμε να μιλήσουμε

Είναι γεγονός πως στη χώρα μας η συζήτηση γύρω από τις ψυχικές ασθένειες παραμένει ταμπού. Ακόμα περισσότερο αυτό ισχύει για την περίπτωση των διατροφικών διαταραχών, δηλαδή των ψυχικών αυτών διαταραχών που σχετίζονται με την πρόσληψη τροφής, καθώς θεωρούνται από την πλειοψηφία περισσότερο ως μια «παραξενιά», παρά σαν ένα πραγματικό πρόβλημα. Κάτι που είναι καταστροφικό για τους πάσχοντες και για το οικείο περιβάλλον τους, που παραμένουν σιωπηλοί να μάχονται ενάντια στην πάθηση.

10.11.2016

Στο Studio Μαυρομιχάλη, ανεβαίνει τη φετινή θεατρική σεζόν η παράσταση με τον παράξενο τίτλο: «Κοιμήθηκα με τα μαλλιά μου μέσα σε ένα άδειο κουτί πίτσας». Πρόκειται για μία κατάσταση που βίωσε η ηρωίδα του έργου, που πάσχει από νευρική ανορεξία.

Ένας μονόλογος με έντονη σκηνική δράση, στον οποίο ξετυλίγεται όλο το ψυχολογικό τοπίο της ηρωίδας, ξεκινώντας από την απαρχή του προβλήματος, εκθέτοντας με θάρρος και πόνο τις κρίσης βουλιμίας και τις κρίσης κατάθλιψης, περιγράφοντας με πίκρα αλλά και χιούμορ περιστατικά από τη ζωή της και κυρίως φανερώνοντας τον σκληρό αγώνα που δίνει ενάντια στην πάθηση. Η ηρωίδα τολμάει να μιλήσει για όσα τη βασανίζουν, προκαλώντας πότε το γέλιο και πότε την έντονη συγκίνηση του κοινού.

koimithika me ta mallia mou pano se ena adeio kouti pitsas afieroma martha koskina 2016 3

Είναι το πρώτο έργο της Έρσης Νιαώτη, που υπογράφει σκηνοθετικά και πρωταγωνιστεί η Στέλλα Κρούσκα. Η παράσταση ανεβαίνει κάθε Δευτέρα στο Studio Μαυρομιχάλη και πλαισιώνεται από μία σειρά συζητήσεων με το κοινό, μετά το τέλος της. Σκοπός της ομάδας είναι να προσεγγίσει το ζήτημα των διατροφικών διαταραχών μέσα από ανθρώπους που εξειδικεύονται στην αντιμετώπισή τους και που μπορούν να εκθέσουν την εμπειρία τους, ώστε να είναι χρήσιμη σε άλλους.

Επίσης, να γίνουν συζητήσεις με ανθρώπους από διάφορους χώρους στους οποίους «ανθούν» αυτές οι ασθένειες. Μέχρι στιγμής, καλεσμένοι στο Studio Μαυρομιχάλη για τις συζητήσεις που προηγήθηκαν ήταν η Διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών Μαρία Τσάκα, μέλη των Ανώνυμων Υπερφάγων, η Εξειδικευμένη στις Διατροφικές Διαταραχές Διαιτολόγος Ειρήνη Λυκουρέση, ο Επίκουρος Καθηγητής Ψυχιατρικής και Υπεύθυνος Μονάδας Διαταραχών Πρόσληψης Τροφής Φραγκίσκος Γονιδάκης και η Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ψυχιατρικής Ελευθερία Βάρσου.

koimithika me ta mallia mou pano se ena adeio kouti pitsas afieroma martha koskina 2016 4

Την Δευτέρα 14 Νοεμβρίου, για πρώτη φορά οι συζητήσεις θα ανοίξουν προς έναν χώρο που καθορίζει κατά πολύ τα πρότυπα της ομορφιάς, της καλής εμφάνισης, του ιδανικού βάρους και που συχνά έχει κατηγορηθεί για προώθηση στρεβλών και «αφύσικων» προτύπων. Καλεσμένη στο Studio θα είναι μία σημαντική ελληνίδα designer, με μεγάλη καριέρα στον χώρο της μόδας, η Ορσαλία Παρθένη, σχεδιάστρια και director του Οίκου Μόδας Parthenis, η οποία θα μιλήσει για το ιδανικό σώμα στη μόδα.

Επόμενη καλεσμένη, στις 21 Νοεμβρίου, θα είναι η Ελένη Δασκαλάκη, συντάκτρια υγείας, ευεξίας και διατροφής στο capital.gr και στα περιοδικά Shape, Madame Figaro, Celebrity και Mirror, η οποία θα μιλήσει για την δειλή, αλλά αισιόδοξη στροφή προς πιο υγιή πρότυπα ομορφιάς. Στις 28 Νοεμβρίου, καλεσμένη για τη συζήτηση με το κοινό θα είναι η Ψυχίατρος Χρυσούλα Σταύρου. Θα ακολουθήσουν πολλές ακόμα προσωπικότητες από τον χώρο της Ψυχιατρικής, της Υγείας, αλλά και του θεάματος, οι οποίες θα ανακοινώνονται από την ιστοσελίδα και τα social media του Studio Μαυρομιχάλη.

koimithika me ta mallia mou pano se ena adeio kouti pitsas afieroma martha koskina 2016

Η σκηνοθέτης και ηθοποιός της παράστασης, Στέλλα Κρούσκα μας λέει τα εξής, για τους λόγους που την ώθησαν να κάνει αυτή την παράσταση: Το έργο ξεκινά με την ηρωίδα να λέει: «Ξυπνάω λοιπόν και σκέφτομαι: σήμερα θα είναι μια καλή μέρα. Θα κάνω τα πάντα, τα πάντα για να κάνω τη ζωή μου καλύτερη. Πρέπει πια να με φροντίσω, εμένα, τον εαυτό μου, εμένα. Πρέπει να μου φερθώ καλά. Να απολαύσω το δώρο της ζωής.» Εύκολο να το λες , δύσκολο να το κάνεις. Και όλη αυτή τη ματαίωση, την απογοήτευση, τη στενοχώρια, το άγχος ,την ανησυχία, όλα, τα ακουμπάμε στο φαγητό. Πολλοί από μας. Εγώ τουλάχιστον σίγουρα. Και αρκετοί δικοί μου άνθρωποι.

Αποφάσισα λοιπόν να κάνω αυτή την παράσταση, γιατί πιστεύω πως ο καθένας από μας που έχει διαλέξει αυτή την παρηγοριά, δεν είναι μόνος, ανίκανος, ντροπιασμένος, ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο. Κι όπως λέει και πάλι η ηρωίδα «ο μόνος τρόπος για ν αλλάξουν τα πράγματα είναι η γαμημένη η προσπάθεια, οπότε προσπαθώ…τίποτα δεν αλλάζει απ’ τη μια μέρα στην άλλη…προσπαθώ…»