Ιρένα Αθανασίου: Η «εξωθεσμική» όπερα αποτελεί ταυτόχρονα ευτύχημα και πρόβλημα
Ευτυχισμένη που κάνει επάγγελμα αυτό που αγαπά και αισιόδοξη για την εξέλιξη της όπερας στην Ελλάδα, η μέτζο σοπράνο Ιρένα Αθανασίου, μιλάει στο monopoli.gr με αφορμή το ρόλο της στην παράσταση “Trouble in Tahiti” που παρουσιάζεται στο Θέατρο Σημείο.
Πότε και πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με το λυρικό τραγούδι;
Ποιές θεωρείτε τις σημαντικότερες στιγμές της καριέρας σας μέχρι σήμερα;
Στην πορεία ενός καλλιτέχνη κάθε στιγμή είναι σημαντική. Αποτελεί αναπόσπαστο κρίκο μιας αλυσίδας. Ένας ρόλος μικρός ή μεγάλος, μια αξιοσημείωτη επιτυχία, μια γενναία προσπάθεια, μια ευτυχής συγκυρία δεν μπορούν για μένα παρά να μετρηθούν στο σύνολο. Μέσα απ’ ολ’ αυτά μαθαίνεις και εκτιμάς. Άλλωστε αυτό κάνει ένα τέτοιο ταξίδι τόσο γοητευτικό!
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με την ομάδα The Medium Project ;
Ποιό είναι το concept της ομάδας και ποιο το χαρακτηριστικό που το διακρίνει;
Πόσο διαφορετικές είναι οι δικές σας παραστάσεις σε σχέση με αυτές που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στο Μέγαρο ή τη Λυρική Σκηνή;
Τι πραγματεύεται το “Trouble in Tahiti”;
Το Trouble in Tahiti πραγματεύεται στην ουσία τις σχέσεις των ανθρώπων. Παρακολουθούμε εδώ μια μέρα ενός ζευγαριού που ζει σε ένα προάστιο της Μασαχου-σέτης στη δεκαετία του 1950. Ο τέλειος γάμος, η τέλεια οικογένεια, το τέλειο σπίτι, ο καλοφροντισμένος κήπος, η όμορφη καταπράσινη γειτονιά και η αψεγάδιαστη κοινωνική εικόνα είναι τα υλικά που κάνουν την τέλεια συνταγή μιας ευτυχισμένης ζωής. Ο Σαμ και η Ντάινα πιστοί στην ιδέα του «αμερικανικού ονείρου» δείχνουν να δίνουν περισσότερη σημασία στον καλοβαμμένο φράχτη του κήπου παρά στην επικοινωνία τους, την οποία αποφεύγουν με τα χρόνια συστηματικά. Πίσω από το ψεύτικο χαμόγελο κρύβεται η θλίψη, η απόγνωση, το αδιέξοδο. Η αποδόμηση δεν αργεί καθώς η αδυναμία να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους έχει γίνει γι’ αυτούς τρόπος ζωής.
Τι σας γοητεύει στην ιστορία και στη σύνθεση αυτού του έργου;
Μέσα στις εκατοντάδες θεατρικές σκηνές που υπάρχουν στην Αθήνα ο χώρος που δίνεται στην «εξωθεσμική» όπερα είναι πολύ περιορισμένος. Που οφείλεται αυτό; Υπάρχει κοινό που μπορεί να στηρίξει περισσότερες παραγωγές; Εάν ναι ποια πιστεύετε ότι είναι τα βήματα που πρέπει να γίνουν προς αυτή την κατεύθυνση;
Η «εξωθεσμική» όπερα αποτελεί ταυτόχρονα ευτύχημα και πρόβλημα. Ευτύχημα γιατί συμβάλλει με ιδιαίτερο τρόπο σε αυτό που λέμε κουλτούρα. Το πρόβλημα είναι πως δεν στηρίζεται από κάποιον φορέα, άρα οι δυσκολίες είναι πολλές. Υπάρχει κοινό που σιγά σιγά διευρύνεται. Πιστεύω πως μία θετική εξέλιξη είναι θέμα χρόνου.
Πως ονειρεύεστε την εξέλιξή σας στο χώρο του λυρικού τραγουδιού;
Θα σκεφτόσασταν ποτέ να εγκαταλείψετε την Ελλάδα όπως συνηθίζουν πολλοί λυρικοί καλλιτέχνες;
Αν και μου έχει περάσει πολλές φορές από το μυαλό, κάτι τέτοιο δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου. Ποτέ όμως δεν ξέρεις. Η ζωή είναι απρόβλεπτη!