Ο Πιστός

Ο Βένια (από το Βενιαμίν) είναι ένας οργισμένος έφηβος που χρησιμοποιεί τσιτάτα της Βίβλου για να καυτηριάσει την επιπόλαιη – και διάχυτης σεξουαλικότητας- συμπεριφορά των συμμαθητών του ενώ δεν διστάζει να έρθει σε κόντρα τόσο με τους καθηγητές του όσο και με τον παπά της ενορίας.

Η θέα των ημίγυμνων κοριτσιών που πάνε στο μάθημα της κολύμβησης με το μπικίνι, η διδασκαλία της θεωρίας του Δαρβίνου για την εξέλιξη των ειδών, ο εκφυλισμένος σύγχρονος ρόλος της εκκλησίας, είναι μερικά μόνο από τα κακώς κείμενα που ενοχλούν τον ήρωα και δεν διστάζει να ανέβει στα θρανία για να βροντοφωνάξει την «αλήθεια» του. Είναι ζόρικο το φιλμ, με μαύρο χιούμορ και ψυχολογικές προεκτάσεις, και τα θέματα που βάζει στο σχολικό θρανίο ακόμη πιο ζόρικα.

Ουσιαστικά ο Βένια χρησιμοποιεί το σκληρό πρόσωπο του χριστιανισμού («ο Θεός μας δεν πιστεύει στην αγάπη και την ειρήνη αλλά κηρύσσει το λόγο του με το ξίφος και τη φωτιά» λέει στον ιερέα στηλιτεύοντας ταυτόχρονα την αδρανή στάση της στο θέμα της σύγχρονης αθείας. Στο τελευταίο ζήτημα ο νεαρός έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με την άθεη καθηγήτρια του οδηγώντας το δράμα σε μια τραγική – αν και προβλέψιμη- κατάληξη που αμβλύνει κάπως τις θετικές εντυπώσεις του υπόλοιπου έργου. Ακόμη κι έτσι πάντως παραμένει ένα αιχμηρό, διττό και καυστικό σχόλιο γύρω από τη Ρωσία του σήμερα όπου κυριαρχεί η μισαλλοδοξία και ο θρησκευτικός φανατισμός.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης