Θεατής: “Πυγμαλίων – Ωραία μου Κυρία” στο Θέατρο Πάνθεον

Το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος, με άλλα λόγια η μεταμόρφωση μιας φτωχής κοπέλας σε γυναίκα της υψηλής κοινωνίας. Η ρομαντική ιστορία του Μπέρναρ Σω παίρνει διαστάσεις υπερπαραγωγής τον φετινό χειμώνα στο Πάνθεον.

Η Υπόθεση

Λονδίνο του 1912, ένας καθηγητής γλωσσολογίας γνωρίζει τυχαία ένα λαϊκό κορίτσι που πουλάει λουλούδια. Ο καθηγητής Ουίλιαμ Χίγκινς βάζει στοίχημα με τον φίλο του ότι μπορεί μέσα σε 6 μήνες να μετατρέψει την άξεστη ανθοπώλισσα Ελίζα Ντούλιτλ σε αριστοκράτισσα, έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να καταλάβει την καταγωγή της. Η μεταμόρφωση αυτή διέρχεται από πολλές περιπέτειες, απρόοπτα, ακόμα περισσότερες κωμικές καταστάσεις και γίνεται ακόμα πιο περίπλοκη όταν ο καθηγητής ερωτεύεται το δημιούργημά του.

Η Παράσταση

Ο Αλέξανδρος Ρήγας έφτιαξε ένα θαυμάσιο ρομάντζο εποχής, εξόχως τεκμηριωμένο και εστιασμένο στο lifestyle μιας αλλοτινής αστικής τάξης. Κοστούμια, σκηνικά, φωτισμοί, αρωγοί πολύτιμοι και καθοριστικοί σε αυτήν τη μεγάλη παραγωγή, που δε μοιάζει να κάνει σε τίποτα έκπτωση, παρέχοντας αισθητική υψηλού επιπέδου, ασυνήθιστη για τα ελληνικά τουλάχιστον δεδομένα. Μικρή ένσταση θα μπορούσε να αποτελέσει ο πλατειασμός σε σημεία που αναπόφευκτα οδηγεί σε χρονικό ξεχείλισμα (αναφέρουμε ενδεικτικά τη στιγμή της συνάντησης του καθηγητή με τον πατέρα της Ελίζας). Ένα γενικότερο μάζεμα, ιδίως στο β μέρος, θα έκανε το όλο σύνολο ακόμα πιο απολαυστικό. Η απλή ιστορία με τους καλοδουλεμένους διαλόγους, κωμικοί στην πλειοψηφία τους αφού εστιάζουν στην επεισοδιακή εκπαίδευση της Ελίζας, δημιουργούν ένα θέαμα δεκτικό, αξιοπρεπές για τον κάθε θεατή -ακόμα και για μικρές ηλικίες- που με βεβαιότητα θα γελάσει, θα απολαύσει την παράσταση, με έναν λόγο θα περάσει καλά.

Οι Ερμηνείες

Η Δήμητρα Ματσούκα, ως Ελίζα Ντούλιτλ, μοιάζει επιτέλους να ξεδιπλώνεται με αυτόν τον ρόλο, κομμένο και ραμμένο από τον Ρήγα στα μέτρα της, αποκαλύπτοντας ίσως και ανακαλύπτοντας τις δυνατότητές της. Η ερμηνεία της ολοκληρωμένη, κυμαίνεται από την εξόχως και πιο εξωστρεφή κωμική πλευρά στις στιγμές της εκμάθησης και της επίδειξης των αποτελεσμάτων της εκπαίδευσής της, ως τις πιο εσωτερική που τη συνοδεύει στη μετάλλαξη της σε εκθαμβωτική πριγκίπισσα, από το αφελές κορίτσι στη συνειδητοποιημένη γυναίκα, διακυμάνσεις απαραίτητες και εμφανείς. Ο έμπειρος Κώστας Κόκλας υποστηρίζει με μέτρο τον καθηγητή Χίγκινς, με απτή σοβαρότητα, ενδεχομένως όμως και με αυτοσυγκράτηση. Ο επίσης έμπειρος Αντώνης Καφετζόπουλος ικανοποιεί με τη συνέπεια του ως καιροσκόπος πατέρας της Ελίζας. Απολαυστικότατος και ευθύβολος ο Παύλος Χαϊκάλης ως φίλος του καθηγητή Χίγκινς, κλέβει με τις κωμικές του ατάκες σε σημεία της την παράσταση. Η Μπέτυ Λιβανού, ως μητέρα του Χίγκινς, αποπνέει τον αέρα της υψηλής τάξης με την κομψή της παρουσία, τη φινέτσα και τη σκηνική γοητεία. Και το υπόλοιπο καστ (Χριστίνα Θεοδωροπούλου, Ορέστης Τζιόβας, Περικλής Αλμπάνης, Θωμάς Παλιούρας, Ιάσωνας Παπαματθαίου, Γαλήνη Τσεβά), στέκονται θετικά στους ρόλους τους και δένουν αρμονικά για τη σύνθεση του ωραίου αυτού παραμυθιού. Συμπαθής αν και με δευτερεύουσα σημασία -θα μπορούσε να εκληφθεί ως ευχάριστη νότα- η παρουσία του Ησαΐα Ματιάμπα που ντύνει κυρίως μουσικά την παράσταση με τις live εκτελέσεις του.

Το Σύνολο
Ένα πλούσιο θέαμα από όλες τις απόψεις. Καλοστημένη παραγωγή, με αξιοπρεπείς ερμηνείες, κοστούμια, σκηνικά, μουσική, χιούμορ και συναίσθημα, ωραία θεατρική απόδραση για πολλούς.