Έτερος Εγώ
Ελληνικό αστυνομικό θρίλερ αλά Ντάν Μπράουν στο κλασικό ύφος των αντίστοιχων ευρωπαϊκών ταινιών του είδους, και με το μεγάλο σταρ των «Άθικτων», το γάλλο Francois Cluzet να προσδίδει διεθνή λάμψη στο φιλμ.
Στη σημερινή Αθήνα, πέντε φόνοι με τελετουργικό χαρακτήρα και τα αρχαία ρητά του Πυθαγόρα να «κοσμούν» τους τόπους των εγκλημάτων, φέρνουν σε αδιέξοδο το Δημήτρη Λαΐνη (Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης), καθηγητή εγκληματολογίας, που αναλαμβάνει να λύσει την υπόθεση.
Το πυκνό μυστήριο που σκεπάζει την ατμόσφαιρα του φιλμ ταιριάζει ιδανικά με το σταυρόλεξο των τελετουργικών φόνων. Όλα αυτά βέβαια έχουν ως πηγή προέλευσης τη σημειολογική σημασία ενός έργου του Νταν Μπράουν (αντί του Δάντη ή του Ντα Βίντσι εδώ βάλτε στην εξίσωση το όνομα του Πυθαγόρα), με την αντίστοιχη συναρπαστική εξέλιξη. Οι μαθηματικές αναφορές (με το Πυθαγόρειο Θεώρημα να αποτελεί το κλειδί της υπόθεσης) και το σκηνοθετικό μάτι του Σωτήρη Τσαφούλια -υπογράφει ακόμη και το σενάριο- κάνουν το φιλμ αρκετά θελκτικό για το μάτι του θεατή. Προφανώς αυτή είναι η κινητήρια δύναμη της ταινίας, με ξεκάθαρο στόχο την ψυχαγωγία των θεατών και η οποία δεν προσπαθεί να περάσει στη συνείδηση του κοινού για κάτι διαφορετικό από ότι είναι. Η ιδέα του Τσαφούλια (η δεύτερη ταινία του ύστερα από τον «Κοινό Παρονομαστή») να αντλήσει έμπνευση από τη δεξαμενή των θεωριών συνωμοσίας είναι θεμιτή. Στα υπέρ του μπαίνει και η αναγωγή της πυθαγόρειας λογικής στην εξίσωση των μαθηματικών με τον ορισμό της φιλίας. Όπως λέει κι ο ίδιος ο σκηνοθέτης: «Ως έτερος εγώ o Πυθαγόρας ορίζει τον φίλο, όχι το άλλο μισό, αλλά τον άλλο εαυτό». Η σκηνοθετική δουλειά που κάνει είναι λειτουργική και κάνει το φιλμ να βλέπεται με άνεση. Αν μάλιστα είχε δώσει την ανάλογη προσοχή και στο χτίσιμο των χαρακτήρων (με την αντίστοιχη διεύθυνση των ηθοποιών) ίσως τώρα να μιλούσαμε για μια αξιομνημόνευτη στιγμή του ελληνικού σινεμά στην κατηγορία του αστυνομικού θρίλερ. Η ταινία έκανε την πρεμιέρα της στο 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποσπώντας δύο βραβεία: Βραβείο Κοινού FISCHER Ελληνικής Ταινίας-Μιχάλης Κακογιάννης και Βραβείο Νεότητας.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης