Υπόθεση Φριτς Μπάουερ, Μυστική Ατζέντα
Ρεαλιστική καταγραφή της πραγματικής ιστορίας του γερμανοεβραίου εισαγγελέα Φριτς Μπάουερ που κατάφερε να εντοπίσει τον ναζιστή Άιχμαν και να τον φέρει αντιμέτωπο με τη δικαιοσύνη.
Γερμανία, 1957. Ο Φριτς Μπάουερ έχει ενδείξεις ότι ο συνταγματάρχης των SS Αδόλφος Άιχμαν- εκ των εμπνευστών του Ολοκαυτώματος- κρύβεται στο Μπουένος Άιρες. Ο Μπάουερ έχει προσπαθήσει να οδηγήσει στο δικαστήριο τα εγκλήματα του Τρίτου Ράιχ, μετά την επιστροφή του από την εξορία στη Δανία. Μέχρι στιγμής δεν τα έχει καταφέρει, λόγω της έντονης αποφασιστικότητας της Γερμανίας να καταστείλει το σκοτεινό παρελθόν της.
Πολιτικό θρίλερ παλιάς κοπής, με σφιχτοδεμένη δράση και υπόγεια δύναμη, η «Μυστική ατζέντα» παρά τη γνωστή κατάληξη της περιπέτειας του Μπάουερ διατηρεί αμείωτο το σασπένς και την ένταση της ,με αρκετή δόση σασπένς. Όλο το σκεπτικό χτισίματος της αφήγησης είναι τοποθετημένο στο βασικό πυρήνα σκέψης του Μπάουερ. Καχύποπτος, εμμονικός και με βαθιά περιφρόνηση απέναντι σε κάθε απόπειρα απόκρυψης της αλήθειας ο γερμανοεβραίος εισαγγελέας δεν το βάζει κάτω ακόμη κι όταν μπαίνουν σοβαρά εμπόδια στο δρόμο του. Εξαιτίας της δυσπιστίας του στο γερμανικό σύστημα δικαιοσύνης, θα τολμήσει μια γενναία όσο και ριψοκίνδυνη πράξη και θα έρθει σε επαφή με τη Μοσάντ. Για αυτή του την ενέργεια θα καταδικαστεί από το επίσημο γερμανικό κράτος και θα οδηγηθεί στο περιθώριο ως «προδότης του έθνους». Η συμβολή του στη σύλληψη του Άιχμαν αναγνωρίστηκε επίσημα αρκετά χρόνια από όταν συνέβη. Ο σκηνοθέτης Lars Kraume «παίζει» διαρκώς με τα όρια του καθήκοντος, της πίστης και του άνισου αγώνα ενός και μόνο ανθρώπου απέναντι σε μια πανίσχυρη κυβερνητική μηχανή, μαζί με τις ιδεολογικές αποχρώσεις που σηματοδοτεί κάτι τέτοιο. Εκτός του Μπάουερ (μια συγκλονιστική ερμηνεία από τον πάστορα της «Λευκής Κορδέλας» Burghart Klaußner) σημαντικό ρόλο στο φιλμ παίζει και ο νεαρός βοηθός του. Το χαρακτήρα του τελευταίου (μέσα από μια ερωτική αδυναμία του θα υποκύψει στους εκβιασμούς των γερμανικών μυστικών υπηρεσίων) χρησιμοποιεί ο σκηνοθέτης προκειμένου να δώσει την πιο ανθρώπινη πλευρά του «απλού ανθρωπάκου» αλλά εξίσου συγκινητικού που βρίσκεται σε αντιδιαστολή με το ηρωικό (και σχεδόν μισάνθρωπο) σύμβολο του Φριτς Μπάουερ, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν ζητά εκδίκηση για το Ολοκαύτωμα, αλλά τον απασχολεί βαθιά το μέλλον της Γερμανίας.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης