Ο Γκάτσος που αγαπήσα(με) στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός

Τα φώτα σβήνουν και η σκηνή γεμίζει με ζεστά χρώματα. Το πιάνο και το μπουζούκι παίζουν τις πρώτες τους νότες και αμέσως ανεβαίνει στη σκηνή ο Μανώλης Μητσιάς συνοδευόμενος από την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Το κοινό τους υποδέχεται θερμά και η συναυλία ξεκινά με το «Αστέρι του βοριά».

Η φωνή του Μανώλη Μητσιά ήταν τόσο καθαρή και δυνατή που περνούσε απαρατήρητο το γεγονός ότι το μικρόφωνό του ήταν κλειστό, μέχρι που εμφανίστηκε στην σκηνή ένας τεχνικός για να διορθώσει αυτό το «λάθος». Το αποτέλεσμα δεν άλλαξε. Η φωνή του εξακολουθούσε να είναι το ίδιο μαγευτική.

Το τραγούδι τελειώνει και ο Μανώλης Μητσιάς μάς αποκαλύπτει ότι για εκείνον ο Γκάτσος είναι “πηγή έμπνευσης και δημιουργίας” για να συμπληρώσει λίγο αργότερα: “Ο Νίκος Γκάτσος ήταν από τους σημαντικότερους ανθρώπους που συνέβαλαν τα μέγιστα για την άνοδο του πολιτισμού μας”. Στη συνέχεια, η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη ζητά την επιείκειά μας «διότι είναι ηθοποιός και όχι τραγουδίστρια και ότι με ταπεινότητα προσπαθεί να σταθεί αντάξια του μεγαλείου του Νίκου Γκάτσου».

Το πρόγραμμα της συναυλίας χωριζεται σε δύο μέρη, στα οποία ακούσαμε συνολικά 35 μελοποιημένα ποιήματα του Γκάτσου. Ενδιάμεσα των τραγουδιών, η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη μας συγκίνησε απαγγέλλοντας κείμενα του Μάνου Χατζιδάκι, του Μιχάλη Μερακλή, του Σταύρου Καρτσωνάκη, του Γιάννη Υφαντή και του Οδυσσέα Ελύτη που είχαν πει για τον ίδιο τον Νίκο Γκάτσο και το έργο του, και μας έκανε να γελάσουμε με την «Ιστορία στο Σουφλί», ποίημα του Νίκου Γκάτσου.

Η φωνή του Μητσιά, με τα τραγούδια του Γκάτσου, μας ταξίδεψε και μας συγκίνησε. Η δυναμική και εκρηκτική φωνή της Καραμπέτη μας εξέπληξε και μας μάγεψε. Και οι δύο φωνές μαζί, και χωριστά, άγγιξαν την ψυχή των θεατών και μας παρέσυραν όλους! 

Αυτή η συναυλία μου προσέφερε απλόχερα ένα ταξίδι στη γνώση και στο παρελθόν. Δεν ήταν λίγες οι φορές που έπιανα τον εαυτό μου να σιγοτραγουδάει τραγούδια που μας μάθαιναν παλιά στο σχολείο, που, δυστυχώς, δεν ήξερα ότι ήταν δημιούργημα αυτού του σπουδαίου ποιητή…

Πλαισιωμένοι από ένα λιτό μα στιβαρό μουσικό σχήμα που παραπέμπει στη λιτότητα και στιβαρότητα της ζωής και του έργου του Νίκου Γκάτσου, οι δύο ερμηνευτές απέδωσαν επάξια το μεγαλείο του σπουδαίου αυτού ποιητή.

Και όπως μάς επεσήμανε ο Μανώλης Μητσιάς: «Τα ποιήματα του Γκάτσου είναι κομμάτια εμπνευσμένα από την καρδιά, δεν είναι κατασκευασμένα. Ο Γκάτσος δεν έγραφε στίχους, αλλά άκουγε τις μουσικές και έπλαθε εικόνες… παραμύθια! Μετέτρεπε τις νότες των συνθετών σε στίχους».