Ο σκηνοθέτης Σπύρος Ευαγγελάτος έφυγε από τη ζωή στα 77 του χρόνια
Μια γεμάτη και δημιουργική ζωή που διήρκεσε 77 χρόνια συμπλήρωσε ο ακαδημαϊκος, καθηγητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, και πρωτίστως σκηνοθέτης Σπύρος Ευαγγελάτος, που έφυγε από τη ζωή, έχοντας ταλαιπωρηθεί με την υγεία του το τελευταίο διάστημα.
Παρ’ όλα αυτά το περασμένο καλοκαίρι, και στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, παρουσίασε στο Ηρώδειο την τελευταία, όπως αποδείχθηκε, παράσταση: τον «Αμύντα» του Γεωργίου Μόρμορη, στο τέλος της οποίας αποθεώθηκε από το κοινό.
Ηταν αναμφίβολα ένας καταξιωμένος άνθρωπος στο χώρου του θεάτρου και του μουσικού θεάτρου, ο οποίος μας γνώρισε έργα της ελληνικής παράδοσης, πολλά από τα οποία τα ανέδειξε και τα γνώρισε στις νεότερες γενιές θεατών. Με το «Αμφι-θέατρο», τη σκηνή που δημιούργησε το 1975, συνεργάστηκε με πολλούς νέους ηθοποιούς, πολλοί από τους οποίους έγραψαν και γράφουν τις δικές τους σελίδες στο νεοελληνικό θέατρο (Λευτέρης Βογιατζής, Δημήτρης Καταλειφός, κ.ά.).
Ο Σπύρος Ευαγγελάτος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 20 Οκτωβρίου του 1940 και ήταν γιος του συνθέτη Αντίοχου Ευαγγελάτου και της αρπίστριας Ξένης Mπουρεξάκη. Η καλλιτεχνική παράδοση της οικογένειας χάραξε και τη δική του διαδρομή. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, απ’ όπου αποφοίτησε το 1961. Συνέχισε και συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Αυστρία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, ενώ πήρε υποτροφία για σπουδές θεάτρου και θεατρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Από το 1962 είχε ιδρύσει τη «Νεοελληνική Σκηνή» ενώ το διάστημα 1971-1977 συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο σκηνοθετώντας παραστάσεις στην Επίδαυρο και αλλού. Το 1975 ίδρυσε το «Αμφι-θέατρο», με το οποίο διοργάνωνε παραστάσεις σε όλο τον κόσμο. Το 1989 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, ενώ το 1991 ανέλαβε την έδρα Θεατρικών Σπουδών που μόλις είχε δημιουργηθεί. Την περίοδο 1977-1980 διετέλεσε γενικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και ήταν εκείνος που πρωτοξεκίνησε τις περιοδείες των παραστάσεων στη Βόρεια Ελλάδα. Την περίοδο 1984-1987 διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το διάστημα 1997-1999 πρόεδρος του τμήματος θεατρικών σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών κ.ά.
Τιμήθηκε με το βραβείο «Κάρολος Κουν» (1988 αλλά και τον περασμένο Νοέμβριο για το θεατρολογικό του σύγγραμμα για τον Γεώργιο Μόρμορη, βραβείο που είχε παραλάβει η κόρη του Κατερίνα Ευαγγελάτου, γιατί ήδη αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας). Εχει τιμηθεί επίσης με το βραβείο της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1994), το βραβείο Σκηνοθεσίας της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1996), με το παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος, από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, ενώ το 2005 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.Τον Φεβρουάριο του 2011 ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αναστείλει την λειτουργία του «Αμφι-θεάτρου» λόγω οικονομικών προβλημάτων. Στις 12 Ιανουαρίου 2012 ανακηρύχθηκε αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρος το 2013.
Μερικά από τα πιο σημαντικά έργα που παρουσιάστηκαν στο «Αμφι-Θεατρο» ήταν: «Λυσιστράτη» 1976, «Ερωτόκριτος» 1975, «Βάτραχοι» 1977, «Ιφιγένεια εν Ληξουρίω» με τη Λήδα Τασσοπούλου στον επώνυμο ρόλο, σύντροφο της ζωής του και στενή του συνεργάτιδα μέχρι το θανατό της• «Η Γενοφέβα και το παρελθόν της», σύνθεση εφτά νεοελληνικών έργων (1977), «Ψυχοστασία» του Αισχύλου, σύνθεση από σωζόμενα αποσπάσματα των χαμένων έργων (1979), «Δαβίδ», αγνώστου Χίου (1980), «Γουανάκος», του Ψυχάρη (1980), «Ο Φιάκας» του Μισιτζή (1981), «Διγενής Ακρίτης», αγνώστου (1990) και πολλά άλλα.
Ο Σπύρος Ευαγγελάτος είχε μια αστική ευγένεια και καλλιέργεια, από εκείνες που δύσκολα συναντά πλέον κανείς. Η πλούσια καλλιτεχνική του διαδρομή σκιάστηκε από δύσκολα οικογενειακά πλήγματα. Το 2005 έχασε από καρκίνο την πολυαγαπημένη σύντροφο της ζωής του, Λήδα Τασσοπούλου και πέντε χρόνια αργότερα, τον μοναχογιό του, Αντίοχο, που ήταν μόλις 24 ετών. Συνέχισε, με γενναιότητα, κουράγιο και πείσμα να σκηνοθετεί παραστάσεις και είχε στο μεταξύ να καμαρώνει και να θαυμάζει τη διαδρομή της μοναχοκόρης του Κατερίνας Ευαγγελάτου, που συνεχίζει το δρόμο των γονιών της.
Την Πέμπτη, 26 Ιανουαρίου, στις 3 το μεσημέρι, η κόρη του Κατερίνα, οι δικοί του άνθρωποι και το ελληνικό θέατρο θα αποχαιρετίσουν τον Σπύρο Ευαγγελάτο, στο Α’ Νεκροταφείο.