Διχασμένος
Η (επιτέλους) ουσιαστική επιστροφή του σκηνοθέτη που μας χάρισε την «Έκτη αίσθηση» μετά από μια σειρά αποτυχιών.
Τρεις νεαρές φίλες απάγονται από άντρα που πάσχει από διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας και φυλακίζονται σε ένα υπόγειο σπίτι με πολλά δωμάτια, προσπαθώντας να καταλάβουν τα κίνητρα του.
Μια προβλέψιμη αρχή (τι πιο…θριλεροειδές και χιλιοειδωμένο από την απαγωγή όμορφων γυναικών από αινιγματικό άντρα;) που σταδιακά μετατρέπεται σε ένα απρόβλεπτο παιχνίδι δυνατού σασπένς όπου η επιστήμη της ψυχολογίας έχει τον πρώτο λόγο. Το σενάριο του M. Night Shyamalan παίζει σε πολλά ταμπλό και ευτυχώς διαπιστώνουμε γρήγορα ότι βρίσκεται σε φόρμα. Κλειστοφοβικός τρόμος, δυνατός χαρακτήρας (ο δράστης «κρύβει» μέσα του 23 διαφορετικές προσωπικότητες που εναλλάσονται χωρίς εμφανείς αφορμές και αιτίες), πειστικές σεναριακές πινελιές και διατήρηση του μυστηρίου μέχρι και το τελικό πλάνο όπου προέρχεται η μεγάλη αματροπή (παλιά του τέχνη κόσκινο για τον M. Night Shyamalan). Μεγάλο μερίδιο όμως στην επιτυχημένη συνταγή της ταινίας οφείλεται και στον πρωταγωνιστή. Ο James McAvoy καταφέρνει σε ένα εξαιρετικά απαιτητικό ρόλο να πλάσει 5-6 πραγματικούς χαρακτήρες με μια χαμαιλεωντική ερμηνεία που σίγουρα πιστοποιείται στις κορυφαίες της καριέρας του και μάλιστα σε ένα τόσο δύσκολο είδος. Αξια συμπαραστάτρια δίπλα του η νεαρή Anya Taylor-Joy που είναι αληθινή αποκάλυψη.