Το Manual Solos επαναδιαπραγματεύεται δύο ιστορικά έργα σόλο: το Wall-Floor Positions (1968) του εικαστικού καλλιτέχνη Bruce Nauman και το Water Motor (1979) της χορογράφου Trisha Brown. Στόχο έχει να ξανασκεφτεί ενεργά αυτά τα έργα και να συνδιαλλαγεί μαζί τους. Η ερευνητική διαδικασία οδηγεί σε μια εκ νέου άρθρωση της ιδέας που εκφράζει η λογική σύνθεσης των αρχικών έργων.
Η βιντεοσκοπημένη καταγραφή των έργων, προσβάσιμη στο διαδίκτυο, είναι τα υλικά που μελέτησαν, ερμηνεύουν και ενεργοποιούν οι τρεις χορεύτριες. Μια σειρά από εγχειρίδια οδηγιών δημιουργούν την ηχητική σύνθεση του έργου.
Στο Wall-Floor Positions, το σώμα του Nauman αλλάζει θέσεις σε σχέση με τον τοίχο και το πάτωμα, μένοντας ακίνητος για 45 δευτερόλεπτα έως ένα λεπτό πριν από την κάθε επόμενη κίνηση. Το έργο διαρκεί μία ώρα, όσο του επέτρεπε η βιντεοκασσέτα να καταγράψει. To στοιχείο της επανάληψης, η εμμονή στη δομή και η δράση ως διαδικασία δημιουργούν την εντύπωση ότι το σώμα γεμίζει το χώρο και κατακτά το χρόνο. Η λογική του Water Motor, της Trisha Brown, καθιερώνει τη χορογραφική πρακτική που βασίζεται στην έρευνα και την εναλλαγή μεταξύ αυθόρμητης και χορογραφημένης κίνησης. Ο χορός της Brown και η απόλαυση για τη χορευτική κίνηση, (jouissance) γίνεται το καλλιτεχνικό κίνητρο και ταυτόχρονα το χορογραφικό μοτίβο.
Η σύνθεση και συνύπαρξη των υλικών του έργου – εικόνα, κίνηση, ήχος και φώς – που προέρχονται από διαφορετικές πηγές και εποχές, επιτρέπει και κινητοποιεί ερμηνείες σε μια προσπάθεια εξερεύνησης της λειτουργίας του νοήματος που προκύπτει από τις εικόνες στο χώρο και το χρόνο.
Το Manual Solos δημιουργεί μια χορογραφική παρτιτούρα και προσκαλεί τρείς ερμηνεύτριες να την ενεργοποιήσουν. Η κάθε μία την προσεγγίζει και την εκτελεί με άξονα την ατομική της ταυτότητα και οπτική. Επαναδιαπραγματεύεται υλικά του παρελθόντος, τα αναδημιουργεί και τα παραφράζει, προτείνοντας τη δική της τοποθέτηση σε χρόνο και περιβάλλον σύγχρονο.
