Αυτοκρατορία
Ο Daniel Radcliffe ξυρίζεται γουλί και παρεισφύει σε αμερικανική ναζιστική οργάνωση επιχειρώντας να ξορκίσει μια για πάντα το φάντασμα του Χάρι Πότερ
Ένας νεαρός πράκτορας του FBI ειδικευμένος σε υποθέσεις τρομοκρατίας αναλαμβάνει να εισχωρήσει μυστικά σε μία εξτρεμιστική ρατσιστική οργάνωση που θεωρείται ο βασικός ύποπτος για ένα τρομοκρατικό χτύπημα. Κατορθώνει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του αρχηγού της ομάδας αλλά ταυτόχρονα αναγκάζεται να εκτελέσει σκληρές πράξεις που έρχονται ενάντια στις πεποιθήσεις του.
Σφιχτοδεμένη δράση, καλοχτισμένο σασπένς, διαρκής ένταση είναι τα στοιχεία του φιλμ που παρακολουθείται με χαρακτηριστική άνεση αλλά ποτέ δεν γίνεται αληθινά συναρπαστικό. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Radcliffe να προσδώσει ισχυρό ψυχολογικό υπόβαθρο στο χαρακτήρα του και να μεγιστοποιήσει την αγωνία (ειδικά στις καλογυρισμένες σκηνές όπου η αποκάλυψη της πραγματικής ταυτότητας του κινδυνεύει να βγει στην επιφάνεια από τα διφορούμενα λόγια των «συντρόφων» του) η ταινία στην ουσία δεν είναι τίποτε περισσότερο από ότι έχουμε δει μέχρι σήμερα στο σινεμά και μάλιστα σε αρκετές και καλύτερες ταινίες. Όμως η δουλειά του νεοφερμένου ελληνικής καταγωγής Daniel Ragussis δεν είναι αποτυχημένη καθώς στα περισσότερα ζητήματα που θέτει η άποψη του έχει και ενδιαφέρον και κάποιες μεστές ιδέες που αξίζουν να εντοπιστούν. Η σχεδίαση μακριά από κοινότυπα ή προβλέψιμα στερεότυπα του προσώπου του Κακού και η απόδοση της αληθινής βίας ως μέσο χειραγώγησης και κυριαρχίας είναι στα υπέρ του φιλμ όμως η ευκαιρία να χτιστεί μια αποκαλυπτική ταινία γύρω από το νόημα του αμοραλισμού και της ιδεολογίας του τρόμου χάνεται εν τη γενέσει της.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης