Κωδικός 999
Σε ένα ανδροκρατούμενο και βίαιο σύμπαν όπου ρωσική μαφία και αμερικανοί ντετέκτιβ αλληλοεξουδετερώνονται, μια γυναίκα (η Kate Winslet) κάνει τη διαφορά!
Μία ομάδα αποτελούμενη από εγκληματίες και διεφθαρμένους αστυνομικούς εκβιάζεται από την Ρωσική μαφία να εκτελεί βρώμικες δουλειές για λογαριασμό της. Προκειμένου να ξεφορτωθούν τους Ρώσους με ένα τελευταίο κόλπο, αποφασίζουν να επικαλεστούν τον αστυνομικό κωδικό 999 (τραυματισμός/θάνατος αστυνομικού) και να την «στήσουν» σε ένα νέο αστυνομικό.
Η προδοσία, η αντρική φιλία και ο αγώνας για επιβίωση είναι οι τρεις άξονες πάνω στους οποίους κινείται η καλοφτιαγμένη ταινία του John Hillcoat. Τα θέματα αυτά μόνο ξένα δεν είναι στη μυθολογία του αστυνομικού θρίλερ. Ωστόσο ο σκηνοθέτης τα εντάσσει μέσα σε μια ευρύτερη προβληματική, όπου ο νόμος του ισχυρού δεν μοιάζει να είναι πάντα ο τελικός νικητής. Η σφιχτοδεμένη δράση και το διαρκώς στο κόκκινο volume της έντασης δεν αφήνουν το φιλμ να πάρει ανάσα. Αυτή η αίσθηση περνάει και στο θεατή που μένει καρφωμένος στο κάθισμα του, παρακολουθώντας ένα καταιγιστικό θέαμα, με ολοκληρωμένους χαρακτήρες (σπάνιο χαρακτηριστικό για ταινία αυτού του είδους), απύθμενη βία και ένα εύστοχο σχόλιο γύρω από τους δεσμούς της οικογένειας, τις σχέσεις στοργής και την πάλη κακού-καλού. Η προσωπικότητα της τσαρίνας Kate Winslet (εύστοχη η μεταμόρφωση της αγγλίδας σε αδίστακτη σύζυγο του ρώσου αρχιμαφιόζου, παρά την παραφωνία της ρώσικης… προφοράς) δίνεται με δυναμισμό που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα.
Εν κατακλείδι ένα φιλμ-ευχάριστη έκπληξη από το δημιουργό του «The road», που πετυχαίνει μια τυποποιημένη, γεμάτη από κλισέ ιστορία, να τη μετουσιώσει σε ένα λειτουργικό σύνολο, το οποίο ενισχύεται από το περίσσευμα ταλέντου που συναντάμε μπροστά αλλά και πίσω από την κάμερα.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης