Η Συνωμοσία Της Σκιάς

Δύο χρόνια χωρίς δουλειά κι ο Ντιβάλ είναι ακόμα άνεργος. Όταν ένας αινιγματικός άνδρας επικοινωνεί μαζί του, θα του προσφέρει μία απλή, αλλά καλοπληρωμένη δουλειά: να απομαγνητοφωνεί τηλεφωνικές συνομιλίες. Μέσα στην απελπισία του ο Ντιβάλ συμφωνεί χωρίς να εξετάσει την πραγματική ταυτότητα της επιχείρησης, για να βρεθεί μπλεγμένος σε μια πολιτική συνωμοσία, και αντιμέτωπος με τους βίαιους μηχανισμούς του σκοτεινού κόσμου των μυστικών υπηρεσιών.

Αν κάτι εντυπωσιάζει στο φιλμ είναι η αίσθηση ότι ο απεγνωσμένος καθημερινός πρωταγωνιστής («τι είσαι; ένας απλός υπαλληλάκος» του λένε σε κάποια σκηνή) είναι ένα τίποτα για τους αμείλικτους «προϊσταμένους» του (κι όχι μόνο) που δεν έχουν πρόβλημα να τον βγάλουν από τη μέση με συνποτικές διαδικασίες αν δουν ότι μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στα σχέδια τους. Η πυκνογραμμένη σε μηχανορραφίες και σκοτεινά λημέρια ιστορία της ταινίας θυμίζει αρκετά τα παλιά αστυνομικά ή κατασκοπικά γαλλικά θρίλερ της δεκαετίας του ’70. Παλιομοδίτικη αισθητική, χαρακτήρες βγαλμένοι από άλλες εποχές, καταστάσεις που υπογραμμίζουν την ύπαρξη ενός «Μεγάλου αδελφού» που ορίζει και ελέγχει τα πάντα προς όφελος των ισχυρών συμφερόντων και κυκλωμάτων και έχει ως αναλώσιμα ανταλλακτικά τους απλούς, αθώους ανθρωπάκους. Εξαιρετική σκιαγράφηση μιας ατμόσφαιρας απειλής με ατελείωτο σασπένς, αν και από ένα σημείο κι ύστερα – εντελώς άστοχο το φινάλε- η ιστορία αρχίζει να τραβάει σε υπερβολικές και ελάχιστα πειστικές καταστάσεις, παρότι ο αποτελεσματικός Κλιζέ κάνει ότι μπορεί για να βάλει ρεαλισμό στο ρόλο του.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης