Πρόκειται για ένα έργο εμπνευσμένο από τη Σονάτα του Σεληνόφωτος του Γιάννη Ρίτσου, γραμμένο με το προσωπικό ύφος της συγγραφέως Άννας Ματθαίου, όπου ο ποιητικός λόγος γίνεται, για χάρη της υποκριτικής τέχνης, θεατρικός λόγος.
Οι ήρωες τής Εξομολόγησης εμφανίζονται τρισυπόστατοι. Ο ηθοποιός που δρά ως χαρακτήρας του έργου και υποδύεται ένα πρόσωπο, αποθεώνει την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη μέσα από τις αντιθέσεις της. Καταλυτικός παράγοντας ο χρόνος, που φέρνει τη φθορά, ενώ η νιότη χάνεται, το γήρας θυμάται και το φεγγάρι γίνεται εξομολογητής. Έξι πρόσωπα σε μία σύμβαση, μία οντότητα, αλλά σε ξεχωριστές θεατρικές υποστάσεις. Σε αυτό το σύγχρονο όσο και κλασικό έργο, όπου ο ρεαλισμός συναντά το όνειρο και την υπέρβαση, ο ποιητικός λόγος, μετασχηματισμένος σε θεατρικό, ταξιδεύει τον θεατή στον δικό του εσωτερικό κόσμο, στα δικά του ερωτηματικά και στις πιο ενδόμυχες δικές του σκέψεις. Μία παράσταση που θα μείνει ως προσωπική εξομολόγηση του κάθε θεατή.