4 άντρες που μας ανεβάζουν (στον τοίχο τους) εξηγούν πώς κερδίζουν τα “like” μας

Who is who

• Ο Χρήστος Ξανθάκης έχει μεγάλη γκάμα ποστ- συλλογή με graffiti της πόλης γεμάτα ερωτόλογα, γάτες με γυναικεία ονόματα φωτογραφημένες σε όλες τις γωνιές της Αθήνας και πολλές δηλώσεις αγάπης προς το γυναικείο φύλο. Οι φίλοι του στο facebook είναι 5.000 και στο τσακίρ κέφι τα πόστ που συζητάμε εδώ χτυπούν πάνω από 450 likes.
• Ο Χρήστος Καρασαββίδης έχει 4.900 φίλους. Οι 4.100 είναι γυναίκες και παρακολουθούν τις εξομολογήσεις του για τα κορίτσια (όπως τα σκέφτονται οι άντρες) με το χέρι πάνω από την επιλογή της καρδούλας.
• O Βαγγέλης Ραπτόπουλος έχει 3.500 followers. Στα ποστ γύρω από τις σχέσεις μπορείς να δεις μέχρι και 55 διαφορετικά σχόλια και 150 likes .
• Ο Κ.Κ Μοίρης έχει 1.300 φίλους και στο blog, το facebook και τα βιβλία του δεν αποκαλύπτει την πραγματική του ταυτότητα. Έχει εμμονή με τη Ντέμπυ Χάρι κι ένα στυλ γραφής μέσα στην τρυφερότητα για τις γυναίκες. Τα κορίτσια συζητούν μαζί του εμφανώς κολακευμένα.

Χρήστος Ξανθάκης (Christos Xanthakis), δημοσιογράφος- Newpost.gr

Τι πυροδοτεί τα ποστ της καψούρας; Πρόκειται για προσωπικό καημό ή για αφήγηση που σας εξιτάρει;
Προσωπικό καημό καψούρας είχαμε όλοι και όλες κάποια στιγμή στις ζωές μας. Από εκεί αντλώ εμπειρίες και διδάγματα για να σπάμε πλάκα με το φαινόμενο. Επίσης βολεύει να γελάμε εις βάρος της καψούρας, μιας και εν τέλει δεν προσβάλουμε κανέναν για «σωματικά» ή «ψυχικά» προβλήματα που μπορεί να έχει. Ο καψούρης είναι το ιδανικό θύμα, αφού σάτιρα χωρίς θύματα δεν γίνεται.

Τι απολαμβάνετε περισσότερο στον διάλογο με τις γυναίκες;
Όταν μου κάνουν πλάκα και τους απαντάω και πιάνουν το νήμα και χαζολογάμε παρέα. Γιατί χρειάζεται κι αυτό, όλο δουλειά δεν γίνεται.

Μερικά ποστ σας θα τα χαρακτήριζε κανείς φεμινιστικά. Πόσο σοβαρό είναι όλο αυτό;
Οι ταμπέλες περί φεμινισμού δεν με αφορούν ιδιαιτέρως. Οι γυναίκες ξέρουν από μόνες τους που έχουν δίκιο, δεν θα τους μάθω εγώ τίποτα. Απλώς, από την πλευρά μου προσπαθώ να συνεισφέρω έστω και ελάχιστα σε ένα σκοπό απολύτως απαραίτητο για να τελειώνουμε επιτέλους με την καφρίλα.

Κανακεύετε τις γυναίκες επίτηδες;
Πιστεύω σε αυτό που είχε πει κάποτε ο Iggy Pop: “Ι love girls”. Όλα τ’ άλλα είναι άσχετα.

Τι παρατηρείτε ότι καίει τις γυναίκες σήμερα;
Αν εξαιρέσεις τα φράγκα που καίνε τους πάντες, τα κορίτσια έχουν αγανακτήσει με την γενική αθλιότητα στη συμπεριφορά του κόσμου που αυτές μάλιστα τις αφορά εις διπλούν. Εμ τραβάνε ζόρι και κουπί εν γένει, εμ τις κοπανάνε και γιατί είναι γυναίκες. Αυτό και η γενικότερη απουσία αισθήματος, φλερτ, αγγίγματος από τις ζωές μας. Έχουν γίνει πολλά πράγματα σκέτη τσόντα μέσα από την κουλτούρα της οθόνης κι αυτό σκορπίζει θλίψη και μόνο.

Τελικά ποια ποστ σας κάνουν τον μεγαλύτερο χαμό;
Σε κάθε προφίλ τα ποστ με τον μεγαλύτερο χαμό είναι εκείνα που αφορούν στην προσωπική ζωή εκείνου ή εκείνης που τα ποστάρει. Αυτού του είδους η δημοφιλία σε κάνει στο τέλος να ξεβρακώνεσαι. Ευτυχώς εκείνη που κοιμάται πλάι μου είναι άτεγκτη σε αυτά και πολύ πριβέ, οπότε δεν με αφήνει να παρασύρομαι ιδιαιτέρως.

Χρήστος Καρασαββίδης (Christos Karasavvidis) – ηθοποιός, σκηνοθέτης


Γιατί επιλέξατε να ανεβάσετε την «Λολίτα» ;
Θεώρησα πως ήταν μια ευκαιρία στα 29 μου, να αναλάβω κάτι αγαπημένο, τολμηρό και δύσκολο για λογαριασμό του «Εθνικού Θεάτρου». Επειδή πιστεύω πως τα έργα έχουν ενδιαφέρον αν μπορούν να προσαρμόζονται στην εποχή τους, η ‘Lolita Reversed’ θα είναι σύγχρονη, πιο επιθετική, πιο σέξι –αλλά και πιο οικεία- και γεμάτη σπόντες για το θέατρο.

Τι πιστεύετε ότι συγκινεί τις γυναίκες στα ποστ που αφορούν την «Λολίτα»;
Νομίζω πως αν θεωρήσουμε πως η Λολίτα είναι η πεμπτουσία της θηλυκότητας, της ομορφιάς και της χάρης, κάθε κορίτσι βρίσκει στοιχεία της σ΄ εκείνη. Αισθάνονται πως γίνονται κομμάτι της ιστορίας.

Τι απολαμβάνετε περισσότερο στον διάλογο με τις γυναίκες;
Τα πάντα. Από τις αντιδράσεις θαυμασμού μέχρι τις επιθετικές απαντήσεις και τα παράπονα. Κυρίως τον τρόπο που σκέφτονται, τη λέξη που θα βρουν να πιαστούν, το εικονίδιο που θα βάλουν και το γεγονός πως θα επιλέξουν να απαντήσουν πολλές φορές με προσωπικό μήνυμα κι όχι με σχόλιο.

Στοχεύετε συνειδητά στα συναισθήματα των κοριτσιών;
Ασφαλώς και το κάνω συνειδητά πλην όμως ειλικρινώς. Ό,τι γράφω το πιστεύω ακράδαντα, όποιο κομπλιμέντο κάνω, πιθανόν, να το έχω πει και στην πραγματικότητα. Από τα πιο ρομαντικά μέχρι τα πρόστυχα ή τα οριακά σεξιστικά, αυτά που λέω πάντα είναι υπό το πρίσμα της αγάπης μου γι΄ αυτές.

Μέσα από την αλληλεπίδραση με τις γυναίκες τι βλέπετε να τις καίει;
Τις γυναίκες τις καίει ό,τι καίει ένα σύγχρονο άνθρωπο. Κι αν πρέπει να υπερθεματίσω πάνω σ΄ αυτό, θεωρώ πως οι πιο ερωτεύσιμες κοπέλες είναι εκείνες που έχουν χιούμορ, που δεν παρεξηγούνται, που φλερτάρουν επιθετικά, που τους συγκινεί το ίδιο η προσωπική τους ευτυχία και το δράμα των προσφύγων, που είναι ευαισθητοποιημένες απέναντι σε κάθε άνθρωπο που το έχει ανάγκη, εκείνες που τους νοιάζει η ομορφιά της πόλης τους, που ερωτεύονται και χωρίζουν με πάθος, που είναι ευγενικές. Οι πιο ωραίες είναι εκείνες που δεν το ξέρουν.

Πόσο σοβαρό και πόσο πλάκα είναι όλο αυτό;
Όσο σοβαρή κι όσο αστεία είναι η καθημερινότητα. Το fb είναι σαν το αλκοόλ: σε χαλαρώνει, σου διαστρεβλώνει την πραγματικότητα τόσο όσο να μη γίνεται ψεύτικη και σ΄ ένα άλλο επίπεδο σου δίνει ένα θάρρος να φλερτάρεις, να πεις πράγματα που σκέφτεσαι και να σαρκάσεις πράγματα στον πιο ακραίο βαθμό.

Και τι κάνετε όταν τσαντιστούν πολύ τα κορίτσια;
Τις αγαπώ περισσότερο.

*Η ‘Lolita Reversed’ με πρωταγωνίστρια την Έλλη Τρίγκου θα ανέβει μέσα στον Απρίλιο στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.

Βαγγέλης Ραπτόπουλος, (Vangelis Raptopoulos), συγγραφέας, ραδιοφωνικός παραγωγός

_{Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος με την κόρη του πριν 8 χρόνια}

Τα ποστ για τις σχέσεις κάνουν μεγάλο γκελ στα κορίτσια στο timeline σας. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
Οι γυναίκες ασχολούνται περισσότερο με τον έρωτα, σχεδόν εκ φύσεως. Οι άντρες το παίζουν πιο μπλαζέ, πιο κυνικοί.

Μερικά άλλα (όπως το πρόσφατο με την dragqueen στη Γερμανία) είναι πιο φεμινιστικά /πολιτικά. Πώς είναι ο διάλογος σε ένα μέσο σαν το facebook γύρω από τέτοια θέματα;
Ο σεξισμός ή η αντιμετώπιση της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στη χώρα μας, με απασχολούν και στα μυθιστορήματά μου, από τον «Εργένη» και τη «Λούλα» ώς τη «Λεσβία». Ο αντιγερμανισμός που γέννησε η οικονομική κρίση, μας τυφλώνει. Και δεν βλέπουμε ότι στα θέματα σεξουαλικής ταυτότητας και φύλου, η κεντρική Ευρώπη βρίσκεται έτη φωτός πιο μπροστά από εμάς. Το φέισμπουκ γίνεται όλο και πιο συντηρητικό, σαν την κοινωνία μας, και φλερτάρω έντονα με την ιδέα να το κόψω. Αηδιάζω με τα τοξικά απόβλητά του. Όχι άλλη σαχλαμάρα, κοινοτοπία, φθόνος και μικρότητα.

Υπάρχει όμως κι αυτό το ποστ: «Από ποιο βιβλίο του Λουντέμη προέρχεται η φράση: “Εκεί στην άκρη του μικρού της δαχτύλου τελείωνε ο κόσμος’’. Κανακεύετε τα κορίτσια συνειδητά;
Αυτό ήταν ένα είδος χαϊκού του Λουντέμη, και αναρωτήθηκα δημόσια από ποιο βιβλίο του προέρχεται. Κι έτσι, δημιουργήθηκε ολόκληρο θέμα στην εκπομπή μου για τα μικροσκοπικά διηγήματα. Τελικά, το φέισμπουκ το χρησιμοποιώ για να βλέπω τι παίζει εκεί έξω, ώστε να το σχολιάζω μετά στο ραδιόφωνο. Και, ναι, κανακεύω τα κορίτσια, μικρά και μεγάλα, και θέλω να τα σαγηνεύσω μέχρι θανάτου. Αλλά όχι πάντοτε, όχι με κάθε θυσία, κάποτε τους σούρνω τα εξ αμάξης. Επειδή ακριβώς τα λατρεύω, τα τιμώ με το να μην τους χαρίζομαι.

Αυτό πάλι, «”Χτες μού έφερε λουλούδια, ο γλυκός μου, είναι τόσο ρομαντικό, το μωράκι μου!” -“Ο δικός μου δεν κάνει τέτοια, την έχει μεγάλη”», δημιούργησε σχόλια περί σεξιστικού περιεχόμενου…
Είναι όντως σεξιστικό, αλλά σεξιστικά είναι χιλιάδες ανέκδοτα. Όσοι τα παίρνουν σοβαρά, πάσχουν από έλλειψη χιούμορ. Δύο νέοι συγγραφείς διαμαρτυρήθηκαν με σχόλιά τους γι’ αυτή την ανάρτησή μου και με διέγραψαν από το φέισμπουκ. Δύο συγγραφείς, αν είναι ποτέ δυνατόν!

Μια φορά βάλατε στο timeline σας μια φωτoγραφία της συζύγου σας γράφοντας «Το μεγάλο μωρό μου». Πόσο πολύ μπορούμε να μιλάμε για τα προσωπικά μας στο facebook;
Η γυναίκα μου, όσο κι αν κολακεύτηκε, ξαφνιάστηκε και ενοχλήθηκε αρχικά, γιατί είναι της σχολής «τα εν οίκω μη εν δήμω». Η κόρη μου ζηλεύει τις φανατικές μου αναγνώστριες όσο και τις ένθερμες ψηφιακές φίλες. Εν ολίγοις, προσπαθεί να μάθει να ζει με το γεγονός ότι ο μπαμπάς της είναι δημόσιο πρόσωπο. Οι δημιουργοί δημοσιοποιούν τα προσωπικά τους εξ ορισμού. Παραδόξως, στις μέρες μας κάνουν κάτι ανάλογο σχεδόν οι πάντες στα σόσιαλ μήντια, χωρίς να είναι δημιουργοί.

*Η εκπομπή «Και λίγα λέω» παίζει από Δευτέρα έως Παρασκευή στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105,5». Το τελευταίο βιβλίο του Β. Ραπτόπουλου «Λεσβία» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

Κ.Κ. Μοίρης (Κώστας Κώστα Μοίρης) blogger/ συγγραφέας


Πρόσφατα διαβάσαμε στο timeline σας «Μόνο λατρεία για τα κορίτσια που μείναν για πάντα νέα μέσα σε Fuji, Agfa και διψήφια DIN». Κανακεύετε τα κορίτσια συνειδητά;
Όχι. Αλλά μερικές φορές δεν με πιστεύω. Όταν το κάνω, πάντως, σκέφτομαι πολύ συγκεκριμένα. Μερικές φορές σκέφτομαι και γράφω για κάποιες που ξέρω ότι δεν με διαβάζουν, ορισμένες ίσως δεν ξέρουν καν ότι γράφω για αυτές. Μόνο τις «παράπλευρες απώλειες» μετράω μετά. Γενικά προτιμώ να γράφω όχι για γυναίκες αλλά για άντρες που αγαπάνε γυναίκες, με τον τρόπο τους. Στα ίδια καταλήγουμε δηλαδή.

Κι όταν γράφετε αυτό το ποστ: «Άρωμα γυναίκας. Άτιμη ράτσα. Ανθρωποφάγα» τι φαντάζεστε ότι σκέφτονται οι διαδικτυακές φίλες σας;
Δεν φαντάζομαι. Αλλά είναι ωραίο να σκέφτονται, με αφορμή. Και χωρίς αφορμή, ακόμη.

Πόσο σοβαρά / ή πόσο αστεία είναι όλα αυτά;
Τόσο σοβαρά και τόσο αστεία όσο εμείς θέλουμε να τα αντιμετωπίζουμε. Αν και έχω την εντύπωση – έτσι μου είπαν, έτσι σας λέω- ότι τα πιο σοβαρά (για άλλους πολύ αστεία) διαδραματίζονται στα inbox.

Από την αλληλεπίδραση με το γυναίκειο κοινό κάτω από τα ποστ σας τι παρατηρείτε ότι καίει τα κορίτσια σήμερα;
Ακριβώς ο,τι και τους άντρες. Μας λείπει αυτό που -νομίζουμε ότι- δεν έχουμε.

* Το πρώτο βιβλίο του Κάπα Κάπα Μοίρη ’Στον καταψύκτη του Χάνσελ και της Γκρέτελ (και άλλες τρομαχτικές ιστορίες)’ κυκλοφόρησε τον Μάιο 2014 από τις Εκδόσεις Bibliotheque Το δεύτερο με τίτλο ’Trølland’ – από τις ίδιες εκδόσεις- θα εκδοθεί τους επομένους μήνες. Το πιο λατρεμένο κείμενο του από τις γυναίκες στο blog του ‘a man called…’ είναι αυτό: http://bit.ly/2mPVvLx