Suburra, Υπόγεια Πόλη

Ένας γκάνγκστερ, γνωστός με το ψευδώνυμο «Σαμουράι» θέλει να μετατρέψει τη μικρή πόλη Όστια που βρίσκεται κοντά στη Ρώμη, σε παράδεισο του τζόγου. Ένας διεφθαρμένος πολιτικός, ο οποίος έχει αδυναμία σε νεαρές πόρνες και στην κοκαΐνη κι ένας ισχυρός καρδινάλιος θα είναι οι προστάτες του στη διαδρομή αυτή. Όμως οι αντίπαλες μαφιόζικες οικογένειες θέλουν μερίδιο της πίτας…

Suburra στην Αρχαία Ρώμη ήταν η κακόφημη συνοικία της πόλης που κρυβόταν στις σκιές του Κολοσσαίου. Ο συμβολισμός είναι ξεκάθαρος για το όραμα του νεαρού μαφιόζου που θέλει να ξεχωρίσει ως αφεντικό μιας πόλης παραδομένης στην ηδονή, την «ομορφιά» (οι πιο ωραίες γυναίκες θα ζουν εδώ, λέει σε μια έκρηξη μεγαλομανίας) και το τζόγο. Όλα δείχνουν βολικά και ανώδυνα. Ο πολιτικός είναι έτοιμος να περάσει το νόμο περί «ανάπλασης και αναβάθμισης περιοχής», ο εκπρόσωπος του Βατικανού δίνει τις ευλογίες του, οι κάτοικοι της περιοχής συμφωνούν και όλοι είναι ικανοποιημένοι αφού το χρήμα που εκτιμάται πως θα συγκεντρωθεί είναι άνευ προηγουμένου. Όμως όπως σε κάθε ιστορία υπάρχει ένα μεγάλο «αν», που εδώ προέρχεται από τους αντιπάλους του Σαμουράι. Μαφιόζικα χτυπήματα, αιματοβαμμένες σκηνές δράσης, σκοτεινή φωτογραφία. Το φιλμ διαθέτει ρυθμό, ένταση και στιλ. Στα καλοσχεδιασμένα όλο φωτογένεια κάδρα του Sollima ο μισανθρωπισμός (σχεδόν όλα έχουν την τιμή τους και εξαγοράζονται) και η απαισιοδοξία κυριαρχούν. Η ταινία πάντως πέρα από την έλλειψη πρωτοτυπίας – τίποτε που δεν έχουμε ξαναδεί ως τώρα στο εν λόγω είδος άπειρες φορές- χάνει κι ένα σημαντικό κομμάτι της αξίας της λόγω της απλοϊκής και γραφικής απεικόνισης ενός κόσμου ελάχιστα γοητευτικού, τον οποίο πάντως ο σκηνοθέτης σε ένα αρκετά μεγάλο βαθμό δείχνει να θαυμάζει.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης