Παράνομες Ζωές
Οι Michael Fassbender και Brendan Gleeson ξαναγίνονται πατέρας και γιος στο σινεμά μετά από το ημιαποτυχημένο πείραμα του «Assasin’s creed» και εδώ τα πάνε σαφώς καλύτερα…
Τρεις γενιές της οικογένειας Cutler ζουν παράνομα στην ειδυλλιακή εξοχή του Gloucestershire της Αγγλίας, κυνηγώντας, κλέβοντας και ταλαιπωρόντας την αστυνομία στην καρδιά της πιο ακριβής περιοχής της Μεγάλης Βρετανίας. Ο Τσαντ όμως βρίσκεται διχασμένος ανάμεσα στον σεβασμό για τον πατέρα του Κόλντι και την επιθυμία να εξασφαλίσει μια καλύτερη ζωή για τη γυναίκα του και τα παιδιά τους.
Χωρίς να είναι τίποτα σπουδαίο, το φιλμ κατορθώνει να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή ζωντανό χάρη στη ζωντάνια, το υποδειγματικά σχεδιασμένο ρυθμό δράσης και τους ρεαλιστικούς χαρακτήρες που ζουν στο όριο της παρανομίας και της απόλυτης ελευθερίας, ρισκάροντας ανά πάσα στιγμή να βρεθούν για τα καλά στη στενή. Όμως το θράσος, ο προκλητικός χλευασμός τους προς την αστυνομία (δείτε τη σκηνή καταδίωξης μετά από τη ληστεία της πολυτελούς βίλας και το τσιγάρο που απολαμβάνει ο Τσαντ πριν χαθεί στα δάση και βρει καταφύγιο στις αγελάδες ελεύθερης βοσκής) και το γκανγκστερικής υφής ταμπεραμέντο των πρωταγωνιστών, δεν επιτρέπει συμβιβασμούς κανενός είδους. Το χαμηλότονο οικογενειακό δράμα ανεβάζει την ένταση όσο κυλάει η ώρα, η αναπόφευκτη σύγκρουση πατέρα και γιου οδηγείται μεθοδικά και με τα κατάλληλα δραματουργικά στηρίγματα στην τελική λύση και το σασπένς που κουμπώνει άψογα το κοινωνικό ρεαλισμό ενός Μάικλ Λι ή Κεν Λόουτς με τη φασαριόζικη βιρτουζιτέ ενός Γκάι Ρίτσι, βάζει όλο το φανομενικά άναρχο σύνολο σε τάξη, που κορυφώνεται σε ένα υπέροχο, λυρικό και ευφυέστατο φινάλε που θα σας συγκίνησει δίχως καμιά αμφιβολία. Όσο για τις ερμηνείες μπορούμε να πούμε ότι ο Michael Fassbender θυμίζει κάτι από τις αυθεντικές καλές ερμηνείες του αν και ο κολοσσός που λέγεται Brendan Gleeson τον επισκιάζει με άνεση.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης