1ο En Lefko Film Festival: Οι 5 ταινίες που θα μετατρέψουν το φεστιβάλ σε… πάρτι!
Είναι ο νεοφερμένος κινηματογραφικός θεσμός της Αθήνας που φιλοδοξεί να μακροημερεύσει και να μας φέρει το καλοκαίρι πιο γρήγορα κοντά μας.
Με 54 ταινίες, σχεδόν καθημερινά πάρτι, εμπνευσμένα χάπενινγκ και μια σειρά από εκδηλώσεις που είναι βέβαιο ότι θα αφήσουν φαρδιά-πλατιά την τζίφρα τους στη φετινή άνοιξη, ο σινεφίλ έχει αρκετούς λόγους για να αποτελέσει μέρος αυτής της γιορτής.
Η γιορτή αυτή θα διαρκέσει μια βδομάδα (27/4 έως 3/5), οι προβολές θα γίνουν στο Ιντεάλ και το Δαναό αλλά και γνωστά καλλιτεχνικά στέκια και οι ταινίες που δεν πρόκειται να χάσουμε είναι οι παρακάτω:
1) H μεταμεσονύχτια προβολή του «Σουσπίρια» στο Ιντεάλ (29/4). Ή αλλιώς όταν ο Ντάριο Αρζέντο εμπνεύστηκε την οπερατική μαγεία του σπλάτερ. Νεαρή μπαλαρίνα ανακαλύπτει πως η σχολή χορού της είναι κυριευμένη από μαγικές δυνάμεις που ζητούν όλο και περισσότερο αίμα. Ο μετρ του τρόμου Αρτζέντο θα το κάνει να χυθεί σε ένα κλασικό αριστούργημα του είδους που γιορτάζει 40 χρόνια ζωής με μια ολοκαίνουργια, ψηφιακά αποκαταστημένη κόπια. Η προειδοποίηση “Το μόνο πιο τρομακτικό πράγμα από τα 5 τελευταία λεπτά αυτής της ταινίας, είναι τα 92 που προηγούνται” θα πρέπει να γίνει προειδοποίηση σε όσους εισέλθουν στη σκοτεινή αίθουσα.
2) H μέρα (2/5) που το προαύλιο του Λυκαβηττού θα μετατραπεί σε drive – in (στις 21.00) για την επετειακή προβολή του «Μπόνι και Κλάιντ»! Πρόκειται για ένα από τα κορυφαία γκαγκστερικά φιλμ όλων των εποχών βασισμένο στην πραγματική ιστορία των Μπόνι Πάρκερ και Κλάιντ Μπάροου, το ζευγάρι που στις αρχές του εικοστού αιώνα σκόρπισε τον τρόμο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στα χέρια του Άρθουρ Πεν, η ιστορία τους γίνεται ένα love story γκροτέσκο, βίαιο, σέξι όσο και αβάσταχτα οικείο. Μέσα στη μακρά χολιγουντιανή παράδοση των κυνηγημένων παράνομων, οι Μπόνι και Κλάιντ κρατούν μια απόλυτα προνομιακή θέση χάρη στη μοντερνίζουσα γραφή του Πεν και το επαναστατικό προφίλ τους. Δύσκολα όμως θα γινόταν αθάνατο αυτό το ζευγάρι αν στους πρωταγωνιστικούς ρόλους δεν υπήρχαν οι εκρηκτικοί Φέι Νταναγουέι και Γουόρεν Μπίτι.
3) Tο “Μπρούκλιν Αντε Γεια” (27/4, Δαναός-20.00) που θυμάται τις ένδοξες μέρες του Death by Audio, θρυλικού συναυλιάδικου της αντεργκράουντ νεοϋορκέζικης σκηνής και συμμετέχει στο μουσικό διαγωνιστικό τμήμα. Από το 2005 μέχρι το 2014, τo Death by Audio ήταν το venue που στέγασε την underground σκηνή του Μπρούκλιν, βγάζοντας μπάντες που ξεπέρασαν τα τοπικά όρια και κατέκτησαν τον κόσμο όπως οι Future Islands, A Place to Bury Strangers, Thee Oh Sees και ο Ty Segall. Οι ιδρυτές του υπομένουν τις προκλήσεις, φιλοξενούν εκατοντάδες ανθρώπους κάθε βράδυ και δεν τους σταματούν οι απειλές και οι επιδρομές της αστυνομίας. Τελικά θα πέσει θύμα του gentrification, σε μια ιστορία που, εντελώς ειρωνικά, εμπλέκεται η βίβλος των χίψτερς που λέγεται Vice. Όμως το Death by Audio πρόλαβε να γράψει ιστορία, και σε αυτό εδώ το ντοκιμαντέρ ακούγεται κάτι παραπάνω από δυνατά.
4) Το «Πολυτεχνείο» του Ντενίς Βιλνέβ που γύρισε το 2009. Πρόκειται για μια πραγματική ιστορία. Τον Δεκέμβριο του 1989, ένας αντι-φεμινιστής φοιτητής μπήκε στο Πολυτεχνείο του Μόντρεαλ κουβαλώντας ένα ημιαυτόματο όπλο, σκότωσε δεκατέσσερις γυναίκες κι έπειτα έστρεψε την κάνη προς τον εαυτό του. Εμπνευσμένος από το παραπάνω περιστατικό, ο Ντενί Βιλνέβ στήνει την κάμερά του στον πραγματικό τόπο του εγκλήματος και φιλοτεχνεί έναν ασπρόμαυρο εφιάλτη. Θυμίζοντας αρκετά το στιλ και τη φόρμα του «Ελέφαντα» του Γκας Βαν Σαντ, αλλά ακολουθώντας ακόμα πιο τολμηρές διαδρομές, ο Καναδός σκηνοθέτης που ετοιμάζει φέτος το ριμέικ του «Μπλέιντ Ράνερ» επινοεί εκ νέου το χρονικό της τραγωδίας – κι αν αφήνει συχνά την βία εκτός κάδρου, είναι για να τη σφηνώσει ακόμα πιο έντονα στο μυαλό του θεατή.
5) Το σπέσιαλ event της πρωτομαγιάτικης προβολής του «Πυρετός στο Σαββατόβραδο» στο Ελληνίς. Η αλλιώς το κερασάκι στην τούρτα του φεστιβάλ με το «disco party που θα ακολουθήσει μετά» σύμφωνα με τα λόγια του καλλιτεχνικού διευθυντή Σάκη Τσιτομενέα. Ο Τζον Τραβόλτα φορά το θρυλικό λευκό κοστούμι του Τόνι Μανέρο, η ντισκομπάλα αρχίζει να στροβιλίζεται και το θρυλικό σάουντρακ των Bee Gees παίζει στα ηχεία τη μία επιτυχία μετά την άλλη: “Stayin Alive”, “How Deep Is Your Love”, “Night Fever” και η λίστα μοιάζει να μην έχει τελειωμό. O “Πυρετός το Σαββατόβραδο” σήμανε την γέννηση ενός icon και χαράχτηκε στις αναμνήσεις όλων ως η απόλυτη ταινία ολόκληρης της ντίσκο εποχής. Η 40ή επέτειος της ταινίας είναι απλώς η ιδανική αφορμή για να ξαναρχίσουμε τον χορό.