Lebensraum – Ζωτικός Χώρος του Θανάση Τριαρίδη στο ΚΘΒΕ
Το Lebensraum (Ζωτικός Χώρος) του Θανάση Τριαρίδη, αφού παρουσιάστηκε στη θεατρική σκηνή του Faust στην Αθήνα, συνεχίζει την πορεία του ταξιδεύοντας στη Θεσσαλονίκη, στο ΚΘΒΕ και συγκεκριμένα στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών, για τέσσερις μόνο παραστάσεις, από τις 11 έως τις 14 Μαΐου 2017.
Πρόκειται για ένα έργο-πείραμα που καταργεί τα όρια ανάμεσα στην κωμωδία και το θρίλερ, στην αλήθεια και το ψέμα, στους ηθοποιούς και το κοινό, στην αθωότητα και την ενοχή. Το έργο έχει ως αφετηρία την ναζιστική επεκτατική θεωρία του Ζωτικού Χώρου (Lebensraum) και την μεταγράφει εφιαλτικά στο σήμερα.
Δύο άντρες συναντιούνται στη σκηνή ενός θεάτρου. Ο ένας είναι ο Χειριστής του Πειράματος, ο άλλος προσφέρεται να γίνει πειραματόζωο έναντι αμοιβής. Όλα μοιάζουν σχεδόν αστεία, ώσπου κάποια στιγμή τα πράγματα “στραβώνουν” και το Πειραματόζωο έρχεται αντιμέτωπο με την ηθική του. Πόση διαπραγμάτευση του είναι επιτρεπτή; Και πόσο μπορούν οι θεατές να παραμείνουν “θεατές”;
«Συναυτουργούς» στο εγχείρημά της η Πηγή Δημητρακοπούλου έχει τους ηθοποιούς Πάνο Ζουρνατζίδη και Σήφη Πολυζωίδη στους δύο ρόλους του Χειριστή και του Αποδέκτη του εφιαλτικού πειράματος.
Ο Θανάσης Τριαρίδης γεννήθηκε το 1970 στη Θεσσαλονίκη. Υπήρξε ακτιβιστής για τα κοινωνικά δικαιώματα των τσιγγάνων στα χρόνια 1996-2001 και από το 2009 είναι αντιρρησίας συνείδησης. Από το 2000 έχει εκδώσει περισσότερα από 40 βιβλία με αφηγήσεις και δοκίμια – ανάμεσά τους τα μυθιστορήματα Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα (2000), τα μελένια λεμόνια * η διαθήκη των γκαβλωμένων ανθρώπων (2005), Τα χλωρά διαμάντια * το δειλινό των γκαβλωμένων ανθρώπων, Βιβλίο Πρώτο, δειλινά 1-333 (2011). Επίσης έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 300 αισθητικά και πολιτικά δοκίμια και άρθρα, ενώ έχει φτιάξει και επιμεληθεί διάφορα εκδοτικά σχήματα, σειρές και περιοδικά. Από το 2007 οργανώνει κύκλους σεμιναρίων πάνω σε θέματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Όλα τα βιβλία του και όλα τα δημοσιευμένα κείμενά του βρίσκονται στην ιστοσελίδα του. Έχει εκδώσει (έντυπα ή ηλεκτρονικά) δεκατέσσερα θεατρικά έργα: La ultima noche ή οι καρχαρίες (2010), Ηistoria de un amor ή τα μυρμήγκια (2011) και Μένγκελε (2012), Liberté (2013), Égalité (2013), Fraternité (2013), Humlet (2013), Οιδίνους (2013), Zόοτ (2013), Lebensraum (2014), Zyklon ή το πεπρωμένο (2014), Lacrimosa ή το απέπρωτο (2014), Dämmerung (2015), O Νανουριστής (2015). Οχτώ από αυτά έχουν ανεβεί σε σκηνές της Αθήνας και άλλων πόλεων της Ελλάδας, της Γερμανίας και της Κύπρου και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά.
Η Πηγή Δημητρακοπούλου εργάστηκε για χρόνια ως σκηνοθέτιδα στην τηλεόραση – ανάμεσα στις τηλεοπτικές σκηνοθεσίες της δύο πολυβραβευμένα σήριαλ των τελευταίων δεκαετιών, η “Αίθουσα του Θρόνου” (βασισμένο στο μυθιστόρημα του Τάσου Αθανασιάδη, στο Mega) και το “Δέκα” (βασισμένο στο μυθιστόρημα του Μ. Καραγάτση) στον Alpha. Ανάμεσα στις σκηνοθεσίες της στο θέατρο, ο “Επαγγελματίας” του Ν. Κοβάσεβιτς, οι “Εκτελεστές” του Γ. Σκούρτη, και η “Ισορροπία του Nash” στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
