Mind the fact festival: Οταν το θέατρο δίνει φωνή στην πραγματικότητα

Ο Χαλίλ Αλιζάντα πρωταγωνιστεί στο «Είμαστε οι Πέρσες!»

“Από μικρός ήθελα να γίνω ηθοποιός. Ερχόμενος στην Ελλάδα και μετά από κάποια χρόνια επαγγελματικής αναζήτησης και εκμάθησης της γλώσσας, αποφάσισα να κυνηγήσω το παιδικό όνειρό μου. Μέσα από το θέατρο «ταξίδεψα», έμαθα ιστορίες, γνώρισα καινούργιους ανθρώπους, άνοιξε το μυαλό μου, ένιωσα αναγνώριση, αποδοχή, ένταξη σε μια κοινωνία που μέχρι τώρα ένιωθα ξένος. Μέσα από το θέατρο ένιωσα ολόκληρος και ξαναέμαθα να ελπίζω!”

Ο Γιάννης Φωκάς παίζει στο «Δείπνο»

“Η ζωή μου μέσα από την επαφή μου με το θέατρο δεν άλλαξε. Όμως μπορώ να πω πως έγινε πολύ καλύτερη. Πάντα είχα μέσα μου την ανάγκη να απευθυνθώ στο ευρύ κοινό – και αυτό το έκανα μέσω του ραδιοφώνου γιατί το θέατρο δεν το γνώριζα. Τα τελευταία χρόνια που είμαι στη θεατρική ομάδα, αυτό που μου αρέσει είναι η απευθείας επαφή με τον κόσμο. Ότι γνωριζόμαστε με τους θεατές από κοντά, άμεσα, ότι μπορούμε να ανταλλάξουμε κατευθείαν απόψεις. Να κάνουμε διάλογο, να ακούσουμε ο ένα τον άλλον. Νιώθω 8 ή 9 φορές πιο χαρούμενος. Και ευγνώμων.”

Ο Γιώργος παίζει στο «Ρουλέτενμπουργκ»

“Από θεατής και υποδοχέας των παραγόμενων συναισθημάτων πέρασα​ εύκολα στην παρατήρηση και κατανόηση της δημιουργίας της τέχνης. Οδηγήθηκα έτσι σε αντίστοιχη διάθεση δημιουργίας όχι μόνο στην τέχνη αλλά και στην καθημερινότητα. Μπήκε περισσότερο στη ζωή μου ο στόχος και ο προγραμματισμός, η ομαδικότητα και η διαλλακτικότητα, η δράση και η συγκέντρωση. Περιορίστηκε η ανυπομονησία, η αναβλητικότητα και η απαισιοδοξία και αναδύθηκε η αυτοπεποίθηση και η συγκρότηση. Ζω, προσλαμβάνω, απολαμβάνω, περιλαμβάνω, αισθάνομαι, ποιώ, συμμετέχω, συνυπάρχω στο παρόν”. 

Ο Ανδρέας πρωταγωνιστεί στον «Κόσμο των μεγάλων»

“Αρχικά πίστευα ότι για να δημιουργηθεί μία παράσταση θα έπρεπε να υπάρχει πολύς χρόνος και αυστηρή οργάνωση στην κατανομή των ρόλων και στις πρόβες – και φυσικά συγκεκριμένο θέμα. Άλλαξα γνώμη όταν ξεκινήσαμε την ομάδα του εργαστηρίου. Μέσα από τα παιχνίδια, γνωριστήκαμε καλύτερα και προέκυψε το θέμα της παράστασης. Υπήρξαν δυσκολίες – δε λέω – αλλά τα καταφέραμε. Κατάφερα μέσα από το παιχνίδι να συνεργαστώ, να εκφράσω τη γνώμη μου, περάσαμε ωραία, κάναμε πλάκα αλλά πάντα σε συνδυασμό με σοβαρότητα. Ικανοποιήθηκα για τον κόπο και χρόνο που πέρασα με όλους από το αποτέλεσμα”. 

Η Αθηνά παίζει «Στο νησί της τελειότητας»

“Η τρυφερότητα και η ζεστασιά που ένιωσα, με βοήθησαν να καταλάβω ότι αυτός είναι ο τρόπος να σταματήσω να κρίνω τον εαυτό μου και τους άλλους. Αποφάσισα να ακολουθώ τα όνειρά μου, και έμαθα πώς να τα κάνω πράξη. Κατάλαβα ότι τα εμπόδια δεν κρατούν για πάντα”.

ΥΓ. Η Αθηνά συμμετέχει στην παιδική ομάδα του φεστιβάλ όπου παιδιά ηλικίας 6-9 ετών από τα χωριά SOS πρωταγωνιστούν «Στο νησί της τελειότητας» που παρουσιάζεται στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια της ομάδας του Παιχνιδαγωγείου (27 και 28 Μαϊου στις 12:00).