Wonder Woman

Πριν να γίνει γνωστή ως η Wonder Woman, ήταν η Νταϊάνα, πριγκίπισσα των Αμαζόνων, εκπαιδευμένη να είναι μια ανίκητη πολεμίστρια. Μεγαλωμένη σε ένα προστατευμένο από τον κόσμο, παραδεισένιο νησί, η ζωή της αλλάζει, όταν ένας Αμερικάνος πιλότος πέφτει στις ακτές του νησιού της και της περιγράφει ένα μεγάλο πόλεμο που εξαπλώνεται στον έξω κόσμο. Η Νταϊάνα θα αποφασίσει να αφήσει τον κόσμο της, πεπεισμένη ότι μπορεί να σταματήσει την απειλή.

Γοητευτική, δυναμική, ευφυής, αθώα στα όρια της αγνότητας, διακριτικά σέξι αλλά πάνω από όλα αυθεντική, θαρραλέα και αφοπλιστική, η Wonder Woman με τη μορφή της 32χρονης ισραηλινής ηθοποιού Γκαλ Γκαντότ ήρθε για να σαρώσει τα πάντα στο διάβα της. Η σκηνοθεσία της Πάτι Τζένκινς που προέρχεται από άλλο… σινεμά (υπέγραψε την τρομακτική μεταμόρφωση της Σαρλίζ Θερόν στο “Monster” με το οποίο η νοτιοαφρικανή ηθοποιός κέρδισε το μοναδικό της όσκαρ) τεστάρει τα όρια του μπλοκμπάστερ με μια δημιουργία που ενώ φαίνεται σε ένα πρώτο επίπεδο να τηρεί ευλαβικά τους κανόνες του ανώδυνου θεάματος σε μια δεύτερη ανάγνωση τους αποδομεί με γοητευτικά ύπουλο τρόπο.

Η εικονογράφηση μιας ιστορίας που πατάει από τη μια στους αρχαιοελληνικούς μύθους και τη φιλοσοφία των Αμαζόνων κι από την άλλη στην ανάμνηση ενός κόσμου που καταρρέει κάτω από τη φρίκη του Α Παγκοσμίου Πολέμου, θα μπορούσε να γίνει ένα σκηνικό παραδοξότητας στην καλύτερη των περιπτώσεων ή ένας πολύχρωμος χαοτικός αχταρμάς στη χειρότερη. Όμως η Τζένκινς βασίζεται κυρίως στην ψυχολογία και κυρίως τον ακέραιο χαρακτήρα μιας ηρωίδας αλλοτινών εποχών που αντικρίζει έκπληκτη και απογοητευμένη, έναν κόσμο παραδομένο στη βία, τη δυστυχία και το απόλυτο Κακό, για να προτείνει μια νέα κινηματογραφική άποψη.

Η μανιχαϊστική σύγκρουση Καλού- Κακού όπως την έχουμε δει σε αμέτρητα επεισόδια ως τώρα, τελικά δεν έχει εξαντληθεί. Με αφετηρία το μεταφυσικό διάκοσμο γύρω από τις αντιπαλότητες των ολύμπιων θεών (ο κακός της ιστορίας είναι ο θεός του πολέμου Άρης) που συμπίπτει με την αρχή της Ιστορίας και κορύφωση τον χειρότερο πόλεμο, η Τζένκινς αρνείται την παράδωση της ανθρωπότητας σε ένα κόσμο σκοτεινό και δυσοίωνο. Η Νταϊάνα της είναι το αντίδοτο στο θανατηφόρο αέριο των γερμανών επιστημόνων, η ελπίδα που φωτίζει το βλέμμα των αγνών ανθρώπων, η απάντηση στις προσευχές των βασανισμένων, η αγάπη που βάζει τέλος στον εφιάλτη. Ακόμη κι αν χρειαστεί να θυσιάσει η ίδια ότι αγαπά – ή θα μπορούσε να αγαπήσει- περισσότερο.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης