Ευαίσθητες Χορδές
Ένας τρυφερός παιδικός έρωτας αλλά και μια σκληρή δραματική ιστορία είναι το θέμα της ταινίας του Μισέλ Μπουζενά που ισορροπεί κατάλληλα μεταξύ γέλιου και δακρύων.
Η Μαρί είναι μια έφηβη αφοσιωμένη στο σχολείο και το βιολοντσέλο που χάνει σταδιακά την όρασή της από σπάνια ασθένεια. Ο Βικτόρ είναι ένα δυναμικό αγόρι με κάποιες δυσκολίες στο σχολείο που ερωτεύεται τη Μαρί. Όταν ανακαλύψει το μυστικό της, τα δύο παιδιά κάνουν μια συμφωνία: ο Βικτόρ υπόσχεται να βοηθήσει τη Μαρί να κρύψει την αλήθεια από τους καθηγητές της για να καταφέρει να περάσει τις εξετάσεις στο ωδείο. Μια βαθιά φιλία θα γεννηθεί ανάμεσά τους και θα τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τον κόσμο ολόκληρο…
«Η ματιά είναι το πρώτο κεφάλαιο μίας ρομαντικής ιστορίας». Αυτή η ατάκα του πατέρα του Βικτόρ ο οποίος θρηνεί ακόμη την απώλεια της συζύγου του και μητέρας του μικρού παιδιού είναι το έναυσμα για να ξεδιπλωθεί διακριτικά και με ευαισθησία το χρονικό της γέννησης ενός έρωτα. Του πρώτου και πλέον αθώου που ανθίζει σε δύο παιδικές καρδιές και μένει εκεί για πάντα. Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος που διευθύνει ο σκηνοθέτης τους μικρούς ήρωες του σε μια ταινία που δεν έχει τίποτα περιττό, αδιάκριτο και εκβιαστικό. Όπως η απώλεια της όρασης της ηρωίδας έρχεται αργόσυρτα βασανιστικά, έτσι και η ερωτική βαθιά φιλία που θα γεννηθεί ανάμεσα στα δύο παιδιά θα τους «μεγαλώσει», θα τους ωριμάσει και θα τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τον κόσμο ολόκληρο. Από ένα σημείο και μετά η ιστορία βέβαια δεν αποφεύγει το προβλέψιμο και κάπως μελοδραματικό φινάλε αλλά σε τελική ανάλυση κάτι τέτοιο είναι θεμιτό. Όταν το θέμα της ταινίας είναι μια τόσο σκληρή κατάσταση- ακόμη κι αν οι αυθόρμητες και γενναίες συμπεριφορές των παιδιών σε βοηθούν να την αντιμετωπίσεις με στωικότητα- δεν γίνεται να αποφύγεις έστω κι ένα δάκρυ. Εκτός κι αν είσαι αληθινά σκληρόπετσος ή άκαρδος.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης