Status Update: Γιώργος Περρής, τραγουδιστής
Τραγουδιστής με σημαντική καριέρα στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, ο Γιώργος Περρής θυμάται το λόγο που τον παρακίνησε να ασχοληθεί με την μουσική, επισημαίνει όσα λείπουν απο την ελληνική μουσική πραγματικότητα και μοιράζεται τα όνειρα του για τα επόμενα χρόνια της ζωής του.
Μου πήρε πολύ καιρό μέχρι να καταφέρω να επιβάλλω τη μουσική που ήθελα να κάνω. Στον πρώτο μου δίσκο ήμουν πολύ νέος και παρά το πρωτογενές μου ένστικτο που πάντα με ωθούσε προς την καλή μουσική, δεν είχα κατασταλάξει ακριβώς στο τι δρόμο ήθελα να πάρω, πόσο μάλλον να το επιβάλλω. Περνώντας τα χρόνια, συνειδητοποιώ πως αυτή είναι και η μαγεία της μουσικής: Ενα ατελείωτο κυνήγι για να πετύχουμε αυτά που ονειρεύομαστε. Σίγουρα όμως, μπορώ να σας πω, πως επειδή πλήρωσα το τίμημα του να μην κάνω αυτό ακριβώς που αισθάνομαι, πήρα το μάθημά μου και πια το μόνο που δεν δέχομαι να διακυβεύσω ποτέ είναι η καλλιτεχνική μου ελευθερία.
Το όραμα είναι αυτό που λείπει από την ελληνική μουσική πραγματικότητα
Από όλες τις συνεργασίες μου έμαθα
. Θεωρώ τις συνεργασίες πολύ σημαντικό στοιχείο στην εξέλιξη ενός καλλιτέχνη. Η σύμπραξη μεταξύ καλλιτεχνών είτε είναι επί σκηνής είτε στη δισκογραφία σε πάνε πάντα ένα βήμα μπροστά, σε αναγκάζουν να είσαι στο πιο ψηλό επίπεδο των δικών σου δυνατοτήτων και σου ανοίγουν την πόρτα σε νέους κόσμους και ιδεολογίες. Ξεχωρίζω την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και τον Μάριο Φραγκούλη από τις συνεργασίες μου στην Ελλάδα, καθώς οι δύο αυτοί σπουδαίοι καλλιτέχνες μου δίδαξαν την γενναιοδωρία, τον επαγγελματισμό, τον σεβασμό προς το κοινό σου και την καθαρή ψυχή. Από το εξωτερικό πολύ σημαντική ήταν η συνεργασία μου με το εφηβικό μου ίνδαλμα την Lara Fabian με την οποία μας δένει μία πολύ ουσιαστική φιλία, η σύμπραξή μου επί σκηνής με τον βραβευμένο με 3 Οσκαρ θρυλικό συνθέτη, Michel Legrand, με τον οποίο πραγματοποιήσαμε συναυλίες στην Ρωσία, καθώς και με την Αυστραλέζα σουπερσταρ, Tina Arena.
Αυτό που μπορώ να σας πω με απόλυτη σιγουριά, είναι ότι όλοι οι σπουδαίοι και πραγματικά πετυχημένοι άνθρωποι έχουν ένα κοινό: την γενναιοδωρία. Ξέρουν πραγματικά ποιοι είναι και δεν έχουν τίποτα απολύτως να φοβηθούν, γι’αυτό και προσφέρουν απλόχερα την πείρα τους, την γνώση τους και το κοινό τους.
Αν κάτι θαυμάζω στον τρόπο που λειτουργεί η μουσική βιομηχανία εκτός Ελλάδας είναι το όραμα. Δεν το ζηλεύω γιατί είμαι πολύ τυχερός που μπορώ και το ζω στην πορεία μου στο εξωτερικό. Θεωρώ όμως ότι λείπει πολύ από την ελληνική μουσική πραγματικότητα. Οι περισσότεροι άνθρωποι του χώρου δεν δείχνουν την απαραίτητη επιμονή και υπομονή που απαιτείται ώστε να χτιστεί μία καλλιτεχνική πορεία με βάσεις και γερά θεμέλια και στην πορεία να συνεχιστεί με στρατηγική. Πέρα από τους καθαρά πρακτικούς λόγους, μία τέτοια “πειθαρχία” μόνο μπορεί να επιτρέψει στον καλλιτέχνη να ανεβάζει τον πήχη του όλο και πιο ψηλά, όλο και πιο ουσιαστικά.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα δεν βρίσκομαι πάνω από τέσσερις μήνες το χρόνο,
λόγω των υποχρεώσεων μου. Έφυγα αλλά πάντα επιστρέφω. Είμαι σαν ένα καράβι που ταξιδεύει διαρκώς, αλλά πάντα επιστρέφει στο λιμάνι του. Έχω την τύχη να έχω ένα θαυμάσιο κοινό που με αγαπά και το αγαπώ και το επισκέφτομαι όσο πιο συχνά μπορώ, αλλά ίσως από εκεί που είμαι να μπορώ να προσφέρω περισσότερα. Και τελικά ίσως αυτή να είναι το δικό μου χρέος προς την πατρίδα μου. Ωστόσο, μετά από μία μεγάλη απουσία από την ελληνική μουσική, από πέρσι ορκίστηκα στον εαυτό μου ότι κάθε χρόνο θα επιστρέφω για να μοιράζομαι με τον κόσμο μου τα ταξίδια μου και τις μουσικές μου. Η Ελλάδα είναι και θα είναι πάντα η χώρα μου, η καταγωγή μου και η ουσία μου. Εδώ είναι η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, ο πεντακάθαρος ουρανός και αυτή η υπέροχα γαλανή θάλασσα που έχει τις λύσεις σε όλα τα μεγάλα προβλήματα της ζωής.Η μαγεία της μουσικής κρύβεται στο ατελείωτο κηνύγι για να πετύχουμε αυτά που θέλουμε
Φέτος συνεργάζομαι με την Ευανθία Ρεμπούτσικα. Γνωριστήκαμε πέρσι τον Σεπτέμβριο όταν ήρθε να δει την συναυλία στο Ηρώδειο. Μερικές μέρες μετά αποφάσισα με πολύ θάρρος (ή και θράσος!) να την πάρω τηλέφωνο και να της ζητήσω να μου γράψει κάποια τραγούδια, μιας και ήταν μεγάλο μου όνειρο να συνεργαστούμε. Προς μεγάλη μου έκπληξη, όχι μόνο δεν μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα, αλλά δέχτηκε να βρεθούμε και μετά από λίγο καιρό μού χάρισε αυτά τα δύο υπέροχα κομμάτια, το «Ποιος φοβάται την Αγάπη» και την «Ηλιοφάνεια» σε στίχους του μοναδικού Άρη Δαβαράκη.
Η συνεργασία αυτή ήταν πραγματικά ένα όνειρό ζωής για μένα. Με την Ευανθία ταίριαξε η χημεία μας τόσο όμορφα και ουσιαστικά που είπαμε να πραγματοποιήσουμε και μία σειρά εμφανίσεων μαζί. «Ηλιοφάνεια» λοιπόν είναι και ο τίτλος της παράστασής μας, η οποία περιλαμβάνει φυσικά τα δύο ολοκαίνουργια μας τραγούδια, αγαπημένα τραγούδια της Ευανθίας που ήθελα να τραγουδήσω, κάποια άλλα γνωστά και αγαπημένα από το δικό μου ρεπερτόριο και φυσικά μερικά από τα πιο όμορφα ορχηστρικά κομμάτια της Ευανθίας. Η συναυλία αυτή είναι πλημμυρισμένη με μουσική, ενέργεια, χαρά, φως και αυτή την Ελλάδα που όλοι ονειρευόμαστε και θέλουμε να ξαναδούμε να στέκεται περήφανη.
Τί ονειρεύομαι για το μέλλον μου… Εύχομαι να μπορέσω να συνεχίσω να τραγουδώ από χώρα σε χώρα και από γλώσσα σε γλώσσα, να χαρίσω στον κόσμο τραγούδια που θα τον συνοδεύουν στο ταξίδι της ζωής τους. Θέλω να κάνω οικογένεια και να ζήσω μία γεμάτη προσωπική ζωή. Πάνω απ’ όλα, εύχομαι η μουσική να συνεχίσει να μου δίνει την ελευθερία να είμαι αυτός που θέλω να είμαι, χωρίς αναστολές, φοβίες ή απωθημένα, μόνο με ακέραιη ψυχή.
