Πλανητάριο
Ρομάντζο, μυστήριο, πολιτική, σινεμά και αποκρυφισμός είναι τα συστατικά ενός φιλμ που δεν κρύβει τις φιλοδοξίες του αλλά δεν ξέρει πως να τις βγάλει στο πανί!
Παρίσι, τέλη της δεκαετίας του ’30. Η Κέιτ και η Λόρα Μπάρλοου, δύο αδερφές και μέντιουμ, ολοκληρώνουν την περιοδεία τους. Γοητευμένος από το χάρισμα τους, ένας πανίσχυρος Γάλλος παραγωγός, ο Αντρέ Κορμπέν, τις προσλαμβάνει για μια πολύ φιλόδοξη ταινία. Στη δίνη του κινηματογράφου, των πειραμάτων και των συναισθημάτων, η νέα αυτή οικογένεια δε μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί σύντομα στην Ευρώπη.
Ο ακαδημαϊσμός όσο και η μεγάλη ιδέα που έχει η ταινία της Ζλοτόφκσι για τον εαυτό της δεν κρύβεται. Με μια επίδειξη ύφους που θέλει να πείσει για την πολιτική άποψη αλλά και την κινηματογραφική οπτική της, η δημιουργία της γαλλίδας – σεναριογράφου κυρίως που είναι γνωστή από το «Grande central»- έχει μεν ιδέες (ο αποκρυφισμός ως μέσο αλληγορίας για το μέσο του κινηματογράφου αλλά και εργαλείο μελέτης πάνω στην επερχόμενη λαίλαπα του ναζισμού) αλλά η δυστοκία και η ανερμάτιστη αφήγηση της, προκαλούν τριγμούς στο σύνολο. Διαθέτει πάντως ατμόσφαιρα, υπάρχουν σκηνές τρυφερές ή απέραντα ανθρώπινες όπως εκείνης του «αδειάσματος» του οραματιστή παραγωγού από τους συνεργάτες του, ενώ δεν περνάει απαρατήρητη η για άλλη μια φορά υποκριτική δεινότητα της θαυμάσιας Πόρτμαν.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
