Αυτή τη φορά, τον μονόλογο θα ερμηνεύσει η Μαριάννα Δημητρίου, παίρνοντας τη σκυτάλη από τους Δημοσθένη Παπαδόπουλο και Εκάβη Ντούμα.
«Ξεχάστε με.» Μ’ αυτήν την έκκληση, –επίκληση και παράκληση μαζί– ολοκληρώνει τον κύκλο του εκείνος που ξεκίνησε απευθυνόμενος σε όλους ή σε κανέναν, λέγοντας «Τώρα αρχίζω.» Εκείνος, σύμφωνα με τον συγγραφέα του, είναι ο άνθρωπος που έχει φτάσει στο σημείο που υπερβαίνει κάθε προηγούμενο σημείο, που έχει κατακτήσει πλήρη εποπτεία της ζωής του, που επιζητεί κι επιδιώκει πλέον μόνο το επέκεινα αυτού που συνιστούσε μέχρι τότε το σύνολο του κόσμου. Είναι ο άνθρωπος που αποποιείται οποιαδήποτε κατάκτηση και οποιοδήποτε κέρδος, που αποτιμά τα οφέλη της δόξας και της ματαιοδοξίας, που σταθμίζει τα κεκτημένα και τις απώλειες, που υπερβαίνει νίκες και ήττες, τα μεγαλεία και τις κατοχυρώσεις τους. Είναι ο άνθρωπος που δεν επικαλείται πλέον παρά εκείνο που απομένει, όταν όλα έχουν διανυθεί κι έχουν εξαντληθεί τόσο ως ιδιωτική όσο και ως δημόσια περιπέτεια: την παραδοχή μιας ολικής εξαφάνισης, την άλλη όψη της ολικής λύτρωσης, τη μοναδική και απόλυτη αντιστοιχία με την αναπόδραστη θνητότητα.
Η Λήθη είναι ένας άνθρωπος στο μεταίχμιο, όπως και η χώρα μας. Ένα βήμα ακόμα και βυθίζεται στην ευεργετική λησμονιά της. Ο θάνατος είναι ο φόβος του θανάτου και η κόρη της Έριδας, η αδερφή του Θανάτου και του Ύπνου μας αφηγείται πόσο σημαντικό είναι να αφήνεσαι στο τίποτα. Το έργο έχει αποσπάσει τον Έπαινο Δραματουργίας Ελληνικού Έργου «Κάρολος Κουν» 2011 και το Πρώτο Βραβείο Νεοελληνικού Έργου στα Θεατρικά Βραβεία Κοινού του περιοδικού «Αθηνόραμα» την ίδια χρονιά. Ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος, που ερμήνευσε πρώτος τον μονόλογο, τιμήθηκε με το Βραβείο Ερμηνείας Ελληνικού Έργου «Κάρολος Κουν» 2011.
