Τι ακολουθεί μετά από ένα ρίσκο; Το επόμενο, μοιάζει να απαντάει ο Θωμάς Μοσχόπουλος, ο σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου Πόρτα καθώς παίρνει θέση κάπου στο κέντρο του «Μπλε Παπαγάλου». Στην πιο απενοχοποιημένη συνέντευξη της θεατρικής σκηνής (που τα τελευταία χρόνια αγαπάει να μας συναναστρέφεται σε καφέ και μπαράκια), ο Θωμάς Μοσχόπουλος καταλήγει πως «αν δεν κάνεις το βήμα στην τέχνη επικίνδυνο, ποιος ο λόγος να κάνεις τέχνη; Δεν υπάρχει ενδιαφέρον στη σύμβαση».
Η περσινή απόφαση του να επενδύσει στη λύση του ανσάμπλ νέων ηθοποιών και ν’ αντισταθεί στον υπερπληθωρισμό των παραστάσεων – που μοιάζει να ορίζει το αθηναϊκό θεατρικό τοπίο – τον δικαίωσε. «Επιβιώσαμε, άρα σωστά πήραμε το ρίσκο» σημειώνει. «Είναι η πρώτη χρονιά στα τέσσερα χρόνια της αυτοδιαχείρισης του θεάτρου που μπαίνουμε στη νέα σεζόν με μια μικρή οικονομική παρακαταθήκη. Και είναι η πρώτη χρονιά που, σε συνδυασμό με το θεσμό των επιχορηγήσεων, ο κόσμος που εργάζεται στο Πόρτα θα πληρωθεί κανονικά, δηλαδή όχι με ποσοστά».
Συνεπής στη λειτουργία ενός θεάτρου ρεπερτορίου και «περήφανος για τις επιλογές που έχουμε κάνει έως τώρα» παρουσιάζει και αυτό το χειμώνα ένα “συγκρατημένο” και συγκροτημένο σύνολο δέκα παραγωγών – εκ των οποίων οι τέσσερις είναι επιτυχείς επαναλήψεις προηγούμενων σεζόν. «Δεν έχει νόημα αυτός ο θεατρικός υδροκεφαλισμός, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να σαστίζουμε το κοινό με όλο και περισσότερες προτάσεις. Έχει όμως νόημα για εμάς να χτίζουμε ένα ρεπερτόριο, να επιστρέφουμε σε παραστάσεις που δεν έχουν ολοκληρώσει το σκηνικό κύκλο τους και αξίζουν να ξαναπαιχτούν». Τις τοποθετεί δε, κάτω από έναν κοινό θεματικό άξονα: Όλες – ή σχεδόν όλες – αντλούν δραματουργικό υλικό από τη λογοτεχνία κι ανεβαίνουν σε μια πόλη που έχει ανακηρυχθεί σε «πρωτεύουσα του Βιβλίου» για το 2018.
«Ο αληθινός» από τους Vasistas της Αργυρώς Χιώτη.
Επικεφαλής αυτής της θεματικής φέτος στέφεται το μείζον έργο του Βολταίρου και άκρως επιδραστικό για την, μετά Διαφωτισμού, εποχή «Καντίντ ή η Αισιοδοξία» (πρεμιέρα 8 Δεκεμβρίου) σε σκηνοθεσία και διασκευή του ίδιου. Η ιστορία ενηλικίωσης του φιλομαθούς Καντίντ θα προστεθεί πλάϊ στη «Μύτη» (πρεμιέρα 23 Οκτωβρίου), το διήγημα του Νικολάϊ Γκόγκολ που ευρηματικά ανέβασε την περασμένη Άνοιξη η Σοφία Πάσχου, «Οι αναστατώσεις του Οικότροφου Τέρλες» (πρεμιέρα 28 Οκτωβρίου) του Ρόμπερτ Μούζιλ που σόκαρε χάρη στην παραστατική λιτότητα της Γεωργίας Μαυραγάνη και φυσικά «Η δίκη του Κ.» η αριστουργηματική απόδοση του Θωμά Μοσχόπουλου στην “προφητεία” του Φραντς Κάφκα.
Για το ανέβασμα του «Καντίντ» συνδράμει ως συμπαραγωγός και το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, κάνοντας το Θωμά Μοσχόπουλο να μιλάει για την επείγουσα αναγκαιότητα των πολιτιστικών φορέων της επαρχίας να εμπλακούν στα θεάματα της πόλης· σε σημείο που προτείνει «το υπουργείο Πολιτισμού να επιχορηγεί αυστηρά τις παραστάσεις εκείνες που συνεργάζονται με θεσμούς της επαρχίας».
Νέα μουσικο-παιχνιδοπαράσταση για τους Burger project.
Ο «Καντίντ» ανήκει στις δύο νέες παραγωγές της χρονιάς που απευθύνονται σε ενηλίκους. Η δεύτερη αφορά στη νέα πρόταση της ομάδας των Vasistas και της Αργυρώς Χιώτη που καλούνται να πουν μικρασιατικά παραμύθια – όπως τα εξιστόρησε η γιαγιά Αργυρώ στη σκηνοθέτιδα εγγονή της – μέσα από τη συνθήκη αφήγησης ενός γυναικείου ποπ συγκροτήματος. Τίτλος του, «Ο αληθινός» (πρεμιέρα 23 Δεκεμβρίου).
Με την παράσταση της Αργυρώς Χιώτη θα ακουστεί για πρώτη φορά ένα παραμύθι ενηλίκων στο Πόρτα, πατρίδα των παραμυθιών και του παιδικού θεάτρου. «Η ναυαρχίδα μας είναι πάντα το παιδικό θέατρο» θυμίζει ο καλλιτεχνικός διευθυντής της και συστήνει τρεις νέες παραγωγές: Το βρεφικό θέατρο της Κατερίνας Καραδήμα (που άντλησε έμπνευση από τη “σχολή” της Ξένιας Καλογεροπούλου) «Εξω, πάνω, κάτω, μέσα» (πρεμιέρα 30 Σεπτεμβρίου) για θεατές – μωρά από 8 μηνών έως και νήπια 4 ετών, οι σαρωτικοί Burger project που συστήνουν την ολοκαίνουργια «συναυλιο-παιχνιδο» παράσταση τους με τον τίτλο «Μουσικοί και φίλοι» και η Σοφία Πάσχου των Patari project και της παράστασης – αποκάλυψη «Πιάνω παπούτσι πάνω στο πιάνο» που αυτή τη φορά καταπιάνεται με το παραμύθι της Χιονάτης και σε μια δική της εκδοχή ως «Χιονάνοι» (πρεμιέρα 5 Νοεμβρίου).
Το παιδικό ρεπερτόριο φυσικά κορυφώνεται με τις αφηγήσεις της Ξένιας Καλογεροπούλου, (πρεμιέρα 11 Νοεβρίου) της ακούραστης ψυχής του Πόρτα που, όπως ισχυρίζεται έχει πάρει «ειδικότητα ως παραμυθού».
Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι γίνονται οι «Χιονάνοι» της Σοφίας Πάσχου.
Για όλες τις παραγωγές του Πόρτα θα ισχύσει περίοδος προσφοράς από την 1η έως τις 15 Οκτωβρίου με γενική είσοδο στα 8 ευρώ.
«Δεν υποσχόμαστε θεαματικές ανατροπές· δεν θα σώσουμε το ελληνικό θέατρο. Θα κάνουμε όμως τη δουλειά μας και μπορώ να πω ότι την κάνουμε ήδη» καταλήγει ο Θωμάς Μοσχόπουλος σε μια, μάλλον, αιρετική δήλωση για το σύνηθες “πανηγυρικό” κλίμα παρουσίασης ενός ετήσιου προγραμματισμού. Ακούγεται, όπως παρατηρεί, σαν τον ήρωα του, τον Καντίντ που κλείνει το βιβλίο με της εξής φράση «Ωραία τα λέτε, αλλά έχουμε και δουλειά· πρέπει να καλλιεργήσουμε τον κήπο μας».
