Δεκαεπτά χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα στην Ελλάδα, ο Εδουάρδος ο Β’, του Κρίστοφερ Μάρλοου, το έργο, που έχει χαρακτηριστεί ως «το πιο καλοφτιαγμένο της ελισαβετιανής και ιακωβιανής δραματουργίας», έρχεται να απεικονίσει με τον καταιγιστικό ρυθμό του και τις δραματικές ανατροπές του τις καταστροφικές συνέπειες της αλόγιστης άσκησης της εξουσίας και του τυφλού ερωτικού πάθους.
Λίγα λόγια για το έργο:
Ο Εδουάρδος ο Β΄ επαναφέρει από την εξορία τον αγαπημένο του Γκάβεστον, την ημέρα που ανεβαίνει στον θρόνο – την ίδια μέρα που κηδεύεται ο πατέρας του. Αμέσως τού χαρίζει πλούτη, δύναμη και πολιτικά αξιώματα, γεγονός που τον φέρνει σε αντίθεση με τους ευγενείς και τον κλήρο, αλλά και με την σύζυγό του, Βασίλισσα Ισαβέλλα που παραγκωνισμένη, κάνει τα πάντα για να ξανακερδίσει την εύνοιά του. Την ώρα που η χώρα κατατρύχεται από εσωτερικά προβλήματα, την ώρα που απειλείται από εξωτερικούς εχθρούς, η προκλητική συμπεριφορά του Εδουάρδου του Β΄ προκαλεί την συστράτευση όσων έχουν αντίθετα συμφέροντα.
Το έργο πρωτοπαίχτηκε το 1593 και υπήρξε εξαιρετικά τολμηρό για την εποχή του καθώς δείχνει ξεκάθαρα την σύγκρουση μεταξύ ευγενών και βασιλιά, που σταδιακά οδηγεί τη χώρα σε εμφύλιες συγκρούσεις με καταστρεπτικά αποτελέσματα και για τις δυό μαχόμενες πλευρές – ένα έργο βαθιά πολιτικό. Μέσα από την απεικόνιση της φρίκης και τις σκληρές σκηνές, ο Μάρλοου σπάει την στιλπνή και λαμπερή επιφάνεια ενός καταρρέοντος στην πραγματικότητα πολιτισμού και καταδεικνύει πως η στυγνή και ανελέητη πάλη για την εξουσία, όχι μόνο δεν έχει καμία μεγαλοπρέπεια, αλλά μπορεί να ισοπεδώσει έναν λαό, ένα έθνος.
