Στα μέσα της δεκαετίας του ‘80 ένα κορίτσι μεγαλώνει στην επαρχία κλεισμένο σε ένα δωμάτιο. Για να διασκεδάσει τραγουδά και χορεύει μιμούμενη το είδωλό της, είδωλο-σύμβολο της μεταπολεμικής Ελλάδας που προσφέρει χαρά, όνειρο και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Στο λαμπερό 2000 όλα φαίνονται ειδυλλιακά και το κορίτσι γίνεται ηθοποιός, όπως εκείνη. Η πρώτη οντισιόν, η μετακόμιση στην πρωτεύουσα, τα αγχωτικά όνειρα, η ενδεχόμενη τηλεοπτική καριέρα, η απώλεια που γίνεται η αφορμή για ένα νέο ξεκίνημα και μια χαμένη κασέτα από την παιδική ηλικία δημιουργούν μια νέα πραγματικότητα γεμάτη ρωγμές. Το είδωλο θα βρει τη θέση του σε αυτές ή θα χαθεί για πάντα;
Η μουσική του Σπύρου Γραμμένου συναντά τη σκηνική δημιουργία της Ζωής Ξανθοπούλου σε ένα ζάπινγκ εικόνας, ήχου και μνήμης.