Mr Mercedes… Για λίγο (και πολύ καλό) Stephen King ακόμη

Σε πάει πίσω στο 2009 στην άγρια οικονομική κρίση, εκεί που μέσα στη νύχτα μπροστά στο Σίτι Σέντερ όπου έχει σχηματιστεί μια ουρά από ανθρώπους χωρίς δουλειά που υπομονετικά περιμένουν ώστε να προλάβουν να βάλουν το όνομά τους στη λίστα σε αυτό που είχε διαφημιστεί από τον δήμαρχο της μικρής πόλης του Οχάιο σαν «1000 θέσεις εργασίας εξασφαλισμένες». Άνεργοι άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, ταλαπωρημένοι, απογοητευμένοι, μια μάνα με το μωρό μαζί της…στην ουρά αξημέρωτα. Εκεί κάνει την εμφάνισή της μια γκρίζα Μερσεντές, στο τιμόνι ένας τύπος με μάσκα κλόουν, μαρσάρει, πατάει γκάζι – μακελειό.

Η σκηνή από τον Στίβεν Κινγκ, ένα πλαγιομετωπικό σχόλιο στην σημερινή πραγματικότητα, σε στοιχειώνει, όσο και η ίδια η πραγματικότητα σε έχει αγριέψει για τα καλά.

Μόλις είδα και τη σειρά Mr Mercedes. Ξετυλίγεται σε 10 επεισόδια (ανακοινώθηκε και η δεύτερη σεζόν-ελπίζω να είναι το έξοχο Finders Keepers) και ζωντανεύει το βιβλίο, πιστή στους χαρακτήρες με το βάθος που ο Κινγκ ήθελε να δώσει στα πρόσωπα και την τσακισμένη σχέση τους με την κοινωνία.

Στους δυο πόλους, ο Ντετέκτιβ Μπιλ Χότζες (ο Ιρλανδός βραβευμένος ηθοποιός Μπρένταν Γκλίσον) που βγήκε στη σύνταξη και βαδίζει με το κεφάλι σκυφτό στα όρια της κατάθλιψης και από την άλλη παρανοϊκός Μπρέιντι (τον υποδύεται ο Χάρι Τρίνταγουέι)- ναι μαθαίνουμε από νωρίς μαθαίνουμε ποιος είναι ο δράστης- επικίνδυνος ψυχοπαθής, ανεπανόρθωτα τραμαυτισμένος από την παιδική του ηλικία.

Έχουν περάσει μερικά χρόνια μετά το συμβάν και ο Χότζες δέχεται στην οθόνη του υπολογιστή του, μηνύματα με την υπογραφή «Mr Mercedes» που τον χλευάζουν ότι δεν έχει πιάσει ακόμη αυτόν που προκάλεσε την καταστροφή και έριξε την πόλη ολόκληρη στον εφιάλτη.

Ο Μπρέιντι εργάζεται σε ένα κατάστημα με κομπιούτερ (περιστασιακά και σαν παγωτατζής!) που έχει δει και καλύτερες μέρες στο παρελθόν, η πελατεία έχει πολύ αραιώσει, εκείνος όμως είναι ικανός στη δουλειά και πολύ τρελός επίσης. Γύρω από αυτούς δυο, ο μετρ Κινγκ και Ντέιβιντ Ε. Κέλι που είναι ένας από τους κορυφαίους δημιουργούς της αμερικάνικης τηλεόρασης, πλέκουν την ιστορία και με τους άλλους χαρακτήρες, επίσης δυνατούς – τον πιτσιρικά που κόβει το γκαζόν και «του κόβει» από υπολογιστές και βοηθάει τον Χότζες, την κοπέλα που ξεπερνάει τις ψυχολογικές ανασφάλειες και δυσκολίες προσαρμογής και πιάνει δουλειά μαζί τους, τη γειτόνισσα –στήριγμα στον Χότζες, την ‘καμένη’ και από το αλκοόλ μάνα του Μπρέιντι, τη συνάδελφό του που έχει μια καλή σχέση μαζί του και θα γίνει εύκολο θύμα όταν αγριέψουν τα αφεντικά και αρχίσουν τις απολύσεις.

Η ιστορία εξελίσσεται με τους τυπικούς όρους ενός αστυνομικού έργου, στο κυνήγι του κακού. Καταστάσεις πυροδοτούνται από τυχαία, ή όχι τυχαία περιστατικά, με σκόρπιες σκληρές και ωμές σκηνές που απέχουν ένα κλικ μόνο από τα καθημερινά και συνηθισμένα και τον παραλογισμό από πολλές διαφορετικές γωνίες φωτισμένο.

Ο Στίβεν Κινγκ βάζει την υπογραφή του με τον καλύτερο τρόπο (το Μr Mercedes είναι το 62ο μυθιστόρημά του- το 44ο με το δικό του όνομα) εκεί ακριβώς που σηκώνει την κουρτίνα και αποκαλύπτει τη φρίκη που κρύβεταια από πίσω. Όταν συμβαίνει, όπως εδώ, το βιβλίο να μην προδίδεται στην οθόνη και όλοι οι παράγοντες να δουλεύουν δημιουργικά, τότε τα νέα είναι ακόμη πιο καλά. Αφού, εδώ που τα λέμε, είναι ο κόσμος του Στίβεν Κινγκ (σε μια κινηματογραφική αίθουσα κοντά σας, τώρα, το σούπερ επιτυχημένο θρίλερ IT που διαδέχτηκε το δικό του επίσης The Dark Tower, ενώ στις σειρές, το The Mist (H Ομίχλη) ένα ακόμη δικό του)- είναι ο κόσμος του Στίβεν Κινγκ λοιπόν και εμείς απλά ζούμε σε αυτόν.

*Και κάτι ακόμη: οι μουσικές στο Mr Mercedes έχουν ρόλο δυναμικό- παίζουν σταθερά μπροστά. Από τα πανκ ροκ και μέταλ κομμάτια που συνοδεύουν την οργή και τη μανία του Μπρέιντι μέχρι τα βινύλια που βάζει να παίζουν ευλαβικά σε κάθε επεισόδιο ο Μπιλ Χότζες. Από Drifters και Radiohead και Τι Μπόουν Μπουρνέτ ως Cramps και Anti-Nowhere League και Sonic Youth. Κάτι για όλους.