Γενέθλια Θανάτου
Μέτριος συνδυασμός της «Μέρας της Μαρμότας» και του «Scream» με κερασάκι στην τούρτα γενεθλίων τη γιορτή του Χάλογουιν…
Η Τρι, μια σνομπ φοιτήτρια που το μόνο που την αφορά είναι να περνάει καλά, δίχως να την ενδιαφέρει αν πληγώνει με τη συμπεριφορά της τους γύρω της, δολοφονείται την ημέρα των γενεθλίων της. Όμως ξυπνά το επόμενο πρωί για να ξαναζήσει την ίδια μέρα του βάναυσου θανάτου της ξανά…
Το μοτίβο της επανάληψης της ίδιας ημέρας (που εδώ χρησιμεύει στην πρωταγωνίστρια δίνοντας της την ευκαιρία να προσπαθήσει να βρει την ταυτότητα του δράστη προκειμένου να αποτρέψει τη δολοφονία της) είχε αξιοποιηθεί ιδιοφυώς από τον Χάρολντ Ράμις στην «Μέρα της Μαρμότας». Εδώ απλώς χρησιμοποιείται ως όχημα για να φτιαχτεί ένα διαφορετικό νεανικό slasher movie, χωρίς σημαντικές επιδόσεις πάντως.
Το βασικό πρόβλημα του φιλμ δεν είναι τόσο η αποτυχία να συνδυάσει ικανοποιητικά το ανακάτεμα του τρόμου με το χιούμορ όσο στο να κάνει το θεατή να συμπαθήσει την πρωταγωνίστρια. Με δεδομένο ότι εκείνη ανήκει στην κατηγορία του ανθρωποδιώκτη (είναι σνομπ, κακότροπη, εγωίστρια και δεν ενοχλείται καν που με τη συμπεριφορά της πληγώνει τους ανθρώπους της) σχεδόν πιάσαμε τον εαυτό μας να επιθυμεί το… χαμό της. Οριστικά και αμετάκλητα…
