Το πανκ στην οθόνη του IN-EDIT Φεστιβάλ, στη Στέγη
Ο Ντον Λετς- σκηνοθέτης και μουσικός- έχει δίκιο: «Τι είναι πανκ; Εξαρτάται από το ποιον ρωτάς». Σωστά.
Πανκ είναι επανάσταση, στη μουσική, στην κουλτούρα, στην αισθητική, στην διαφήμιση, πανκ μπορεί να είναι η στάση σου απέναντι στα πράγματα, πανκ είναι οι Stooges και τo Dο It Yourself, πανκ είναι αντανακλαστικό, είναι επιβεβαίωση ότι είσαι ζωνταντός οργανισμός και όχι εξάρτημα μηχανής.
Πανκ ροκ είναι η έκρηξη που σημειώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 70 στην Αμερική με μπάντες σαν τους Ramones, Velvet Underground, Νew York Dolls, Richard Hell & the Voidoids, την Πάτι Σμιθ, τον Τζόνι Θάντερς, πανκ είναι ο Ιγκι Ποπ, oι Black Flag- πανκ είναι και οι Public Enemy και ο Chuck D, οι N.W.A και εκείνο το hip hop που με λόγο ευθύ αντιδρά και παίρνει θέση, είναι ο Saul Williams και ο Κendrick Lamar.
Το πανκ είναι ένα από τα θέματα στο φετινό IN-EDIT Φεστιβάλ– το Φεστιβάλ για το μουσικό ντοκιμαντέρ.
Σαράντα χρόνια ακριβώς από την κυκλοφορία του θρυλικού και μοναδικού άλμπουμ των Sex Pistols, «Never Mind The Bollocks» (28 Οκτωβρίου του 1977 -λίγους μήνες αργότερα οι Pistols διαλύθηκαν) το πανκ παραμένει ζουμερό θέμα από πολλές απόψεις και από την άποψη του Τζόνι Ρότεν / Τζόνι Λάιντον (των Sex Pistols και όχι μόνο) του ίδιου, που εμπεριστατωμένα εκφράστηκε στο ‘ανκόρ’ της τελευταίας τους συναυλίας στο Σαν Φρανσίσκο το ‘78 [επιλέγοντας μάλιστα, αν έχει κάποια σημασία, για φινάλε το No Fun των Stooges]: «Έχετε νοιώσει ποτέ ότι σας έχουν εξαπατήσει;», είπε και πέταξε το μικρόφωνο «καλή νύχτα». Επανήλθε αναλυτικά αργότερα, αφιερώνοντας ολόκληρο κεφάλαιο στην αυτοβιογαφία του “Νo Irish, No Blacks, No Dogs” .
Αν οι Sex Pistols «εξαπάτησαν» το κοινό, είχαν εξαπατηθεί και οι ίδιοι, έχοντας ταϊσει τα «ταμπλόϊντ» μέχρι εξάντλησης, ενώ το πανκ και το never mind ‘αντηχούσαν’ στην σκληρή κοινωνική πραγματικότητα της Βρετανίας της εποχής με νόημα.
Το No Future ήταν τόσο ηχηρό όσο το Anarchy in The UK και τo God Save The Queen, όσο οι εμφανίσεις των Pistols στον Τάμεση και έξω από το Μπάκινγχαμ που γίνονταν είδηση αστραπιαία.
Sex Pistols
Οι Sex Pistols μπορεί να ήταν στην ουσία ένα «τσίρκο» που περίμενες την επόμενη προκλητική εμφάνισή του -ή, κατά Τζόνι Ρότεν πάντα, μια «απάτη»- αλλά το πανκ ροκ είχε σάρκα και οστά που δεν κρύβονταν από τα σκισμένα μπλουζάκια και τις παραμάνες. Οι Clash, οι Damned, οι Ιρλανδοί Stiff Little Fingers και πολλοί άλλοι ακόμη έρριχναν τις “βόμβες” τους.
Punk’s not dead. Κάθε άλλο παρά dead. Punk rock is alive & kicking και βρίσκεται σε συμπυκνωμένη μορφή έτοιμο να εκραγεί στα do-it-yourself πρότζεκτ που ξεφυτρώνουν εδώ και εκεί ασταμάτητα.
Ο «εχθρός» των Pistols, τότε, η δισκογραφική «ΕΜΙ» (για την οποία απελευθέρωσαν τα συναισθήματά τους στο ομώνυμο κομμάτι) και οι δισκογραφικές γενικότερα μάλλον δεν έχουν τη δύναμη πια να εξοργίσουν κανέναν καλλιτέχνη. Για την ιστορία το Never Mind The Bollocks έκανε ό,τι καλύτερο για την καινούργια εταιρία του Ρίτσαρντ Μπράνσον την Virgin Records που εν τέλει υπέγραψε τους Pistols και το κυκλοφόρησε.
Punk is here – και στην Αθήνα. Με δύο ταινίες που ξεχωρίζουν στο φετινό και πολύ ενδιαφέρον πρόγραμμα του In –Edit, διεθνούς φεστιβάλ για τα μουσικά ντοκιμαντέρ,που δίνει ραντεβού με το κοινό αυτές τις μέρες στην Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Τhe Public Image is Rotten
- Στο Τhe Public Image is Rotten του Τάμπερτ Φίλερ, ο Τζόνι Λάιντον (Τζόνι Ρότεν) που μετά τη διάλυση των Sex Pistοls έφτιαξε τους Public Image Ltd, έρχεται σήμερα να θυμηθεί, να σχολιάσει, να αναλύσει και να τοποθετηθεί στα πράγματα- ο ίδιος και άλλοι πανκ πρωταγωνστές.
- Στο «Punk: Attitude» ο Ντον Λετς, βετεράνος της βρετανικής σκηνής, σκηνοθέτης πολλών ντοκιμαντέρ, μουσικός, DJ και ερευνητής της ποπ κουλτούρας αναζητά το πανκ νόημα και τα στοιχεία που διαμόρφωσαν την πανκ σκηνή από τα μέσα της δεκαετίας του 70 που ξεκίνησε στην Αμερική και απλώθηκε στη Βρετανία. Ο Ντον Λετς θα είναι εδώ – καλεσμένος του IN – EDIT Greece σε συνεργασία με το British Council για να μιλήσει για την ταινία και να βάλει μουσική στο φινάλε Φεστιβάλ, την Τρίτη 7 Νοεμβρίου στο Μπελ Ρέι (Φαλήρου 88, στο Κουκάκι).
Λίγα λόγια για το ΙΝ-EDIT :
To 2003 έγινε για πρώτη φορά στη Βαρκελώνη ένα φεστιβάλ που είχε στο πρόγραμμά του ντοκιμαντέρ με θέμα μουσικό (ιστορίες μουσικών, μουσικά κινήματα, θέματα γυρω από τη μουσική)- ένα φεστιβάλ για το μουσικό ντοκιμαντέρ. Από τότε μέχρι σήμερα το φεστιβάλ αλλά το Μουσικό Ντοκιμαντέρ έχουν γιγαντωθεί, αποτελούν ξεχωριστό και πολύ δημοφιλές κομμάτι της κινηματογραφίας, με τους φαν να διψούν για περισσότερα και τους δημιουργούς να παθιάζονται και να προτείνουν όλο και πιο πολλά σε όλο και μεγαλύτερο φάσμα.
Το IN- EDIT θεωρείται το μεγαλύτερο φεστιβάλ μουσικού ντοκιμαντέρ στον κόσμο. Ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2014 στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια με δυο διοργανώσεις- Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
Από 4 ως τις 7 Νοεμβρίου, IN- EDIT στην Αθήνα, στη Στέγη.