Ελεγεία Υπανάπτυξης

Μετά από 18 χρόνια, oι εργαζόμενοι της εταιρείας Λιπασμάτων της Δραπετσώνας, επιστρέφουν στον τόπο της εργασίας τους. Όμως, θα συναντήσουν μόνο τα ερείπια της άλλοτε κραταιής βιομηχανίας, φέρνοντας στο μυαλό σκληρές και συνάμα ευαίσθητες αναμνήσεις. Μέσα από το πέρασμα του χρόνου και την συνειδητοποίηση τους, προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς συνέβη εκείνη την καταστροφική περίοδο για την βιομηχανία που έσπρωξε χιλιάδες κόσμο στην ανεργία.

Σε σημείωμα του ο σκηνοθέτης Σπύρος Τέσκος αναφέρει: “Όταν τα ερείπια μιας βιομηχανίας, αποτελούν την εικόνα της πορείας μιας χώρας στην χρεοκωπία, δεν θα μπορούσαν παρά να έχουν κινηματογραφικό ενδιαφέρον. Ιδιαίτερα όταν γίνεται προσπάθεια να ανασυντεθεί ο τρόπος εργασίας των εργαζομένων μέσα από αφηγήσεις. Τότε καταλαβαίνουμε ότι οι εργαζόμενοι μιας χώρας, προτιμούν να διακινδυνεύουν καθημερινά την ίδια την ύπαρξη της ζωής τους, παρά να ζουν στην ανεργία και στην αβεβαιότητα. Στόχος λοιπόν αυτού του ντοκιμαντέρ, δεν είναι να παρουσιάσει τις πολυδαίδαλες αποφάσεις που συνέτειναν στο κλείσιμο των κυριότερων ελληνικών βιομηχανιών, και την αποβιομηχάνιση μιας χώρας αλλά να δει και να συγκρίνει μέσα από τις αφηγήσεις των εργαζομένων, την ίδια την ζωή τους μέσα στην Ελλάδα της κρίσης. Έτσι μόνο οι εικόνες και τα αντικείμενα της καταστροφής και της ερημιάς, μπορούν να δώσουν μία αλληγορική εικόνα της σημερινής πραγματικότητας.”