Σημαδεμένες Καρδιές

Καλοκαίρι, 1937: Ο νεαρός συγγραφέας Εμανουέλ βρίσκεται για θεραπεία στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας. Εκεί, διαβάζει, γράφει, καπνίζει, πίνει και φλερτάρει. Καθώς εξοικειώνεται με τη μελαγχολία της νέας ζωής του, ο Εμανουέλ ανακαλύπτει ότι υπάρχει ακόμα μια ζωή που πρέπει να ζήσει στο έπακρο.

Ελεύθερα εμπνευσμένο από το έργο του ποιητή Μ. Μπλέτσερ το φιλμ «Σημαδεμένες Καρδιές» είναι πρώτα από όλα μια ενδελεχής και εμπεριστατωμένη μελέτη πάνω σε μια ταραγμένη πολιτικά εποχή (ο Μεσοπόλεμος στην Ευρώπη) και ακολούθως μια έρευνα γύρω από τη ζωή του ποιητή Μαξ Μπλέτσερ, τον «Ρουμάνο Κάφκα» όπως τον αποκαλούσε ο Ευγένιος Ιονέσκο.

Γυρισμένη σε 35mm με έντονα φωτεινά χρώματα που έρχονται σε αντίθεση με τη βαριά ιστορία που αφηγούνται (υπάρχουν σκηνές όπου σχεδόν νιώθεις τους πόνους του ποιητή από τα ιατρικά βασανιστήρια που υφίσταται), η ταινία του Ράντου Ζούντε έχει σαφέστατο πολιτικό προσανατολισμό. Οι εύστοχες αναφορές στον αντισημιτισμό και της άνοδο του φασισμού δίνονται μέσα από ανώδυνες φαινομενικά αλλά καίριες παρατηρήσεις (δείτε τη βαθιά ειρωνεία και περιφρόνηση συνάμα με την οποία ο Ζούντε παρουσιάζει την ανεύθυνη στάση ιατρών και προσωπικού της κλινικής) αλλά και απρόβλεπτα κωμικά πρελούδια.

Διανθισμένο με αποσπάσματα από το έργο του ποιητή, το οποίο συχνά συγκρίνεται με το «Μαγικό Βουνό» του Τόμας Μαν, το φιλμ είναι η αποθέωση του σαρκασμού και της πνευματικής ακεραιότητας που όμως δεν αρκούν για να δοθεί στο κοινό η αίσθηση ελπίδας και αισιοδοξίας που είναι αναγκαίες πριν από κάθε κρίσιμη ιστορική αλλαγή. Πάντως η μεγάλη διάρκεια του φιλμ σε συνδυασμό με μια παλιομοδίτικη αφηγηματική γραμμή που ακολουθεί ο Ζούντε ίσως κουράσουν λίγο το θεατή.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης